Αγαπητοί αναγνώστες
Καλημέρα σας – Καλό μήνα με Υγεία!
Είμαστε από προχθές Τετάρτη, στον Απρίλη, τον τέταρτο μήνα του χρόνου κι ευχόμαστε ολόψυχα: Να διώξει ο Θεός τον θανατηφόρο κορωνοϊό, από τον κόσμο, και να μπορέσουμε με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου Θεού, να ξαναγυρίσουμε στα πρωτινά της ζωής μας.
Και τώρα μια ματιά στο εορτολόγιο της βδομάδας: Ο Απρίλης άρχισε (1/4) με την εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Της γυναίκας, που κατά τον Συναξαριστή, στα 29 της χρόνια βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα· έως τότε ζούσε έκλυτα στην Αλεξάνδρεια. Μπαίνοντας στο ναό της Αναστάσεως, λοιπόν, στα Ιεροσόλυμα, ήταν 14 του Σεπτέμβρη, του Τιμίου Σταυρού, ένιωσε μιαν αόρατη πανίσχυρη δύναμη, να της εμποδίζει την είσοδο. Προσευχήθηκε θερμά κι αποφάσισε να ζήσει πλέον στην έρημο, μόνη της. Εκεί στη μοναξιά και στην προσευχή της, έζησε σωστά 47 χρόνια. Στα τέλη της ζωής της πρόλαβε κι αναζήτησε τον μοναχό Ζωσιμά. Του διηγήθηκε τη ζωή της στη μοναξιά της και του ζήτησε να την μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων. Την είδε μετά να στέκεται μετέωρη στον αέρα ψηλά, να περπατά στον πλησίον τους βαθύτατο ποταμό, χωρίς να βυθίζεται!
Τέλος, την βρήκε, λίγο αργότερα νεκρή και με τα χέρια σταυρωμένα. Την έθαψε, με τη βοήθεια του λιονταριού που είχε κοντά του· εκείνο με τα νύχια του, έσκαψε τον τάφο της!
Την Πέμπτη, χθες (2/4), ψάλλαμε τον Μέγα Κανόνα, με κλειστές τις εκκλησίες μας, Θεέ μου, όπως και σήμερα (3/4) τον Ακάθιστο Yμνο στο σύνολό του (Α-Ω). Και αύριο Σάββατο (4/4) δεν ξεχνούμε την ιερή μνήμη του Αγίου Ζωσιμά, μεγάλη η χάρη Του!
Μεθαύριο (5/4) η Ε’ Κυριακή των Νηστειών, η αφιερωμένη εις την οσία Μαρία την Αιγυπτία “την τιμίαν εν γυναιξί και Οσίαν και Ισάγγελον!”
Κι ερχόμαστε στα λαογραφικά τ’ Απρίλη και τ’ αστεία της Πρωταπριλιάς.
Ομως σκεπτόμαστε: Γίνεται, πρωταπριλιάτικα ψέματα κι αστεία, με τέτοια βαριά καρδιά; Ποιος έχει κέφι για τέτοια; Εμείς, λέμε: Κανείς! Υπάρχει βέβαια ανάμεσά μας κι ο κόσμος που λέει: Ας κάνουμε “όξω νου”! μα τούτες οι δοκιμασίες, πού θα πάει, θα περάσουν, με τη δύναμη του Θεού.
Τελικά, εμείς αφήνουμε για την ώρα, άλλους συνεργάτες των έγκριτων “Χανιώτικων νέων”, να βρουν το κουράγιο, για πρωταπριλιάτικα αστεία. Εμείς, προκαταβολικά τους συγχαίρουμε και τους επαινούμε!.. Και θα τους διαβάσουμε… Και οδεύουμε σ’ άλλο θέμα πανελλήνιου ενδιαφέροντος. Αναφερόμαστε στον θάνατο του ηρωικού Μανώλη Γλέζου, του αδίστακτου εκείνου νέου, που μαζί με τον φίλο του Απόστολο Σάντα, αποτόλμησαν στις 31 Μαΐου 1941, ν’ ανέβουν στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, όπου ήταν υψωμένη η γερμανική σβάστικα, από τους απαίσιους δυνάστες, και να την κατεβάσουν και κατακομματιάσουν.
Τέτοια αντιστασιακή ενέργεια με τον εθνικό συμβολικό χαρακτήρα της, που διαδήλωνε την αγονάτιστη βούληση του ελληνικού λαού, να συνεχίζει άκαμπτος να αντιτάσσεται στη βία του δυνάστη, είναι μάθημα πολύ μεγάλης αξίας. Είναι ο οδοδείκτης του σωστού Ελληνα! Ο ήρωας αυτός, δέχτηκε αργότερα 18 καταδίκες, φυλακίσεις και βασανιστήρια από την αγνώμονα, τότε, Πατρίδα…
Κι όταν κατέβαινε στα Χανιά, πρώτη επίσκεψή του ήταν στα κτήρια των τότε φυλακών στο Καλάμι, να θυμηθεί περασμένα…
-Το Σέλινο, η μαρτυρική Κάντανος, σε επίσκεψη – προσκύνημά του, τον έκαμε επίτιμο δημότη (δημαρχία Κ. Κονταδά, 2003), και στο “Εθνικό Συμβούλιο Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδος, περιόδου 1940-45”, που προήδρευε ο αγαπητός φίλος και πρώην δήμαρχος Καντάνου Ευτύχης Δασκαλάκης -καθώς μου έλεγε χθες- πάντα ο Μανώλης Γλέζος ήταν παρών σ’ όποιο μαρτυρικό χωριό ή πόλη της πατρίδας μας, πήγαιναν για τιμές! Και στον πολύτιμο τόμο: “Ελληνικά Ολοκαυτώματα, 1940-45” έκδοση “του Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και Χωριών της Ελλάδας, περιόδου 1940-45”, που προήδρευε όπως προείπαμε ο εκλεκτός Σελινιώτης φίλος Ευτύχης Δασκαλάκης και: χαιρετίζει την έκδοση, στις αρχικές σελίδες του τόμου, διαβάζουμε: Επίτιμα μέλη του Δ.Σ. “Πολύτιμος Συνεργάτης: Γλέζος Μανώλης, ο Ηρωας της Αντίστασης και Πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου για τις Γερμανικές επανορθώσεις”.
(Σημ.: Ο τόμος, 4ου σχ., δεμένος, σελ. 414, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό).
Να σημειώσουμε πως η ιστορική φωτογραφία που παραθέτουμε είναι από τις εορταστικές εκδηλώσεις για την Μάχη της Κρήτης, στην Κάντανο, Μάης 2003, ο Μανώλης Γλέζος με τις Αρχές μας και δίκαια! Στο φωτογραφικό στιγμιότυπο συνομιλεί φιλικότατα με τον αοίδιμο σήμερα Ιεράρχη μας, Σεβ/το Ειρηναίο (φωτογρ. Fanis Φιλμ, 2003), που εκτιμούσε τόσο θερμά τις αξίες! Το δείχνει ζωντανά η φωτό.
Θα θέλαμε σήμερα, αντί για παρουσίαση ενός βιβλίου, κατά το σύνηθες της στήλης μας, να παραμείνουμε στο παραπάνω ανεξάντλητο θέμα μας, σημειώνοντας για τους φιλίστορες, μελετητές, ιστορικούς και γενικά κάθε ενδιαφερόμενο, κάποιες ενδιαφέρουσες βιβλιογραφικές αναφορές, από την αθηναϊκή εφημερίδα: “Ελεύθερον Βήμα”, που τότε (1941) εκδιδόταν κάτω από γερμανική επιτήρηση.
31.5.1941: το ‘χουμε ξαναγράψει, Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας κατεβάζουν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία (σβάστικα). Την επομένη μέρα, στην εφημ. “Ελεύθερον Βήμα” 1.6.1941, σελ. 1η, διαβάζουμε: (τίτλος κυρίου άρθρου): “Έργα ανοήτων ή εγκληματιών”, αναφερόμενο στην ηρωική πράξη Γλέζου – Σάντα, να κατεβάσουν την γερμανική σημαία από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Επισείονται φοβερές ποινές στους δράστες που «έγιναν… τόσον επιλήσμονες των υψηλών παραδόσεων ιπποτισμού της ελλην. φυλής…».
Και παραπλεύρως έτερο τετράστηλο, με τον τίτλο: “Η Κυβέρνηση δεν θα ανεχθεί να υφίσταται κολάφους ο Λαός, εξ αιτίας μερικών ανόητων οργάνων της ξένης προπαγάνδας. Αι κυρώσεις διά τα προχθεσινά λυπηρά γεγονότα», αναφέρεται στην ηρωική εθνική πράξη Γλέζου – Σάντα, της 31.5.1941.
Χαιρόμαστε και συγκινούμαστε, διαβάζοντας το σημερινό σχόλιο στην επανέκδοση των κατοχικών φύλλων, του “Ελευθ. Βήματος”, στον τόμο Β’, σελ. 211, της ιστορικής έκδοσης: εκδότης: Σταύρος Π. Ψυχάρης, Αθήνα 2012: Γράφει: “Γλέζος και Σάντας: οι ήρωες που δίνουν ελπίδα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη”: Η οργή των κατακτητών είναι εμφανής στο δημοσίευμα της πρώτης σελίδας, της υπό κατοχήν εφημερίδας: η Σημαία τους κατέβηκε από την Ακρόπολη. Με θάρρος που ξεπερνά τα όρια του ηρωισμού, οι δύο νέοι Ελληνες ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, οι οποίοι ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο, για να κατεβάσουν την χιτλερική σημαία, έστειλαν ένα μήνυμα Αντίστασης που διαπέρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα και ενέπνευσε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη. Και φυσικά, μπορεί κανείς να φανταστεί τα αισθήματα ανάτασης που προκάλεσε η είδηση στους ίδιους τους αναγνώστες της εφημερίδας, τις πιο μαύρες ημέρες τις τριπλής Κατοχής…
– Είναι τόσα πολλά τα παραθέματα, που έχουμε τη δυνατότητα να σας μεταφέρουμε, όμως: να σεβαστούμε τον πολύτιμο χώρο της φιλόξενης εφημερίδας “Χανιώτικα νέα”.
Εξάλλου, σας δώσαμε την πηγή, οι τόμοι είναι πολλοί και ογκώδεις, οι φιλίστορες όμως και οι ερευνητές θα βρουν όσα παραπάνω θέλουν.
Βέβαια πολύτιμη πηγή και: “Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους” της Εκδοτικής Αθηνών. Στον ΙΣΤ’ τόμο της, σελ. 14, κάτω από φωτογραφία γερμανικού αποσπάσματος, να μεταφέρει προς ύψωσι τη γερμανική σημαία στην Ακρόπολη, διαβάζουμε: “Γερμανοί στρατιώτες υψώνουν τη σημαία με τη σβάστικα, στην Ακρόπολη των Αθηνών. Η παρουσία του ναζιστικού εμβλήματος στον Ιερό Βράχο, προοριζόταν από τις αρχές Κατοχής, να συμβολίζει την υποταγήν της Ελλάδος. Ως τόσο, λίγες μόνον μέρες αργότερα, στις 31 Μαΐου 1941, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, κατέβασαν τη σημαία, γεγονός που υπήρξε με τη σειρά του, Αντιστασιακή ενέργεια, με έντονο συμβολικό χαρακτήρα, η οποία διαδήλωνε την εξακολουθητική βούληση του Ελληνικού Λαού, να συνεχίσει να αντιτάσσεται στη βία του Αξονα». (σελ. 14).
Πρέπει να μάθουμε να μελετούμε πολύ, την Ιστορία μας. Χρέος και Ευθύνη για μας και τα παιδιά μας. Η Πατρίδα μας και οι Ηρωικές Μορφές της, μας το ζητούν.
Εδώ, συν Θεώ, φτάσαμε για σήμερα στο τέλος. Ευχή μας να μας βοηθήσει ο Θεός να γλυτώσουμε από τον κίνδυνο του Κορωνοϊού και στους πληγωμένους του, βοήθεια, κουράγιο και πίστη, ο Θεός είναι μεγάλος! Γεια σας, και πάλι καλό μήνα και υγεία!
