Αγαπητοί αναγνώστες
Χριστός Ανέστη – Καλό μήνα!
Ο Απρίλης, χθες Πέμπτη (30/4) μας άφησεν Υγεία!
Από σήμερα Παρασκευή έχομε Πρωτομαγιά, μπαίνοντας στον 5ο μήνα του χρόνου.
Για φέτος οι έξοδοί μας στην ανθισμένη πανέμορφα φύση, θα γίνουν νοερά, γιατί ο απαίσιος κορωνοϊός, μας απαγορεύει την έξοδο από την πόρτα του σπιτιού μας. Ευχή μας, αυτή η τιμωρία μας να λήξει επιτέλους και να πετάξουμε τις μάσκες.
Δεν ξεχνούμε επίσης, πως σήμερα Πρωτομαγιά, το πλούσιο κρητικό αγιολόγιο, μας θυμίζει τη γιορτή της Νεομάρτυρος Μαρίας της Μεθυμοπούλας, από την Κάτω Φουρνή Μεραμπέλλου, που διακρινόταν για την Πίστη της, την σεμνότητα και την ομορφιά της.
Τουρκαλβανός της περιοχής, την “ρέχτηκε” και της έκανε πολλές προτάσεις. Εκείνη τ’ αρνήθηκε τ’ αλλόθρησκου, αλλά πλήρωσε με τη ζωή της, την άρνησή της, τόσο ενισχυμένη από την πίστη της. Ο αλλόθρησκος Τουρκαλβανός τη σκότωσε με το όπλο του, το 1826. Η εκκλησία μας τιμώντας την πίστη και το ήθος της γενικά, την κατέταξε στη χορεία των Νεομαρτύρων και εορτάζεται την Πρωτομαγιά.
Το απολυτίκιο της εορτής Της, σε ήχο Δ’ είναι θαυμάσιο. Χαρείτε το: «Χριστόν καθικέτευε, υπέρ ημών εκτενώς, Φουρνής εγκαλλώπισμα, και Νεοάθλων τερπνόν, Μαρία λευκάνθεμον· έρωτα γαρ απίστου, αρνηθείσα, εδέχθης βλήμα θανατηφόρον, εξ’ αυτού, ως στρουθίον, και πτέρυγας προς τον Κτίστην, ψυχής σου επέτασας».
Αύριο Σάββατο (2/5) του Αγίου Αθανασίου (ανακομιδή των λειψάνων Του), δεν θα φτάσουμε προσκυνητές στη Χάρη Του, ούτε στον Καμπανό στο χωριό μας, ούτε σε άλλα κοντινά ή μακρινά χωριά, με εκκλησίες Του. Μας μένει η θερμή προσευχή μας, στο σπίτι μας, μπρος στα εικονίσματα και με το καντήλι μας αναμμένο, από χθες βράδυ, τον εσπερινό.
Η χάρη Του να ενισχύσει τις προσπάθειες γιατρών και νοσοκόμων, και όλων των εμπλεκομένων στη μάχη αυτή, που μας καταστρέφει. Η πίστη μας θα την εξουδετερώσει, ανέ θέλει ο Θεός!
Ξαναγυρίζοντας στον νέο, από χθες λοιπόν μήνα, τον καλομήνα, όπως τον θέλει ο λαός μας, θυμίζουμε στα παιδόγγονά μας, που φέτος Πρωτομαγιά, δεν θα ‘χουν έξοδο στην ανοιξιάτικη φύση, ούτε χορούς και τραγούδια, κι ούτε στεφάνια για την εξώθυρα του σπιτιού μας. Θα είμαστε σπίτι, και θ’ ανημένουμε τους υπεύθυνους για τη ζωή μας, να μελετήσουν και να καθορίσουν πότε θα λιγοστέψουν οι περιορισμοί μας, πότε θ’ αρχίσουν οι έξοδοί μας, οι επικοινωνίες μας, η επιστροφή μας στα περασμένα μας.
Η χάρη του Θεού θα βοηθήσει επιστήμονες και ερευνητές, για εμβόλια και φάρμακα. Γένοιτο!
*** * ***
Και τώρα:
Μεγάλη μέρα, όσο ζούμε, κι αξέχαστη!
Η 30.4.2013 – Το πρωινό που πήρε κοντά Του ο Θεός, τον Αγιο Ιεράρχη μας Ειρηναίο.
Σαν χθες δηλαδή, πριν επτά χρόνια, ο 102χρονος Ιεράρχης μας Ειρηναίος Γαλανάκης, άφηνε τα επίγεια, οδεύοντας προς τον Ουράνιο Πατέρα Του. Και δεν ξεχνούμε τη συγκίνηση και δε θα λησμονήσουμε ποτέ, τις ιερές στιγμές στον νέο Μητροπολιτικό ναό Καστελλίου, κατά την εξόδιο ακολουθία και την εν συνεχεία Ταφήν Του, στον αύλειο χώρο του ναού. Και από την άλλη μέρα το πρωί, ο τοπικός μας τύπος, φιλοξενούσε εμπνευσμένα κείμενα και στίχους συγκινητικούς, για τον θάνατό Του.
Σας θυμίζουμε αφιέρωμα στο ιερό του μνημόσυνο, ένα – δύο δείγματα στίχων, από τα δημοσιευμένα στα έγκριτα “Χανιώτικα νέα”, των ημερών εκείνων. Λέει το πρώτο:
«Αιώνια θ’ ακούγεται το πρωινό μιας Τρίτης,
που πήγες στον Πατέρα Σου, και συ Χριστέ τση Κρήτης».
(Εφημ. “Χανιώτικα νέα” της 2.5.2013. Ποιητής του: ο Γιώργος Κοκολογιάννης).
Κι ένα νεοριζίτικο τραγούδι, στην ίδια πιο πάνω σελίδα των “Χ.Ν.”, εμπνευσμένο από την εκλεκτή γιατρό, κι αρχόντισσα του ήθους κα Πόπη Ι. Ντουντουλάκη. Αποχαιρετά (2.5.2013) τον Άγιο Δεσπότη μας Ειρ. Γ. και ψάλλει:
«Μέρα που βρίσκετ’ ο Χριστός εις το Σταυρό επάνω,
Δεν κλαίει, δε μοιρολογά, δε βαριαναστενάζει,
μόνο βουβά προσεύχεται κι οι Ουρανοί ραγίζουν:
– Άγιε Δεσπότη στο καλό και δώσ’ μας την ευχή Σου.
Πάντα τση Κρήτης η ψυχή, θα ‘ναι με την ψυχή Σου!»
Και το θλιβερό άγγελμα απλώθηκε σ’ όλου του κόσμου τα πλάτη. Ετσι και στο διπλανό μας Ρέθεμνος, το συγκλονιστικό νέο, κι ας ήταν 102 χρόνων οι αοίδιμος πλέον Ειρηναίος, ενέπνευσε αυθόρμητα το στίχο του Κωστή Καλλέργη Ρεθεμνιώτη ξεχωριστού, πνευματικού ανθρώπου, και συνταίριαξε την θαυμάσια μαντινάδα του:
«Ο Ειρηναίος “έφυγε”! Ο Άγιος της Κρήτης
Σε ύψος χαμηλότερος, ήταν ο Ψηλορείτης!» (Φιλοξενήθηκε στα “Χ.Ν.” της 3.5.2013, μαζί και άλλα σχ. στιχάκια).
Τα παραπάνω παραθέματα είναι ένα δείγμα από το πλήθος των σχετικών εμπνεύσεων, των χαρισματικών μας πνευματικών δημιουργών.
Μια ανθολογία της προσφοράς αυτής, αξιωθήκαμε να συγκεντρώσουμε και να εκδώσουμε το 2016, με τον τίτλο: “Η Λαϊκή Μούσα Της Κρήτης, για τον Σεβ/το Μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη”, η οποία βραβεύτηκε. Διατίθεται εξ αρχής, από το Κοινωφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία” Αγ. Πάντες Αποκορώνου, για την ενίσχυση του έργου του.
Ολοι γενικά οι πνευματικοί Δημιουργοί μας, εμπνεύστηκαν, έγραψαν και δημοσίευσαν πλήθος ποιημάτων και πεζών, αφιερωμένων στη ζωή και το έργο της επί γης παρουσίας του αοίδιμου Ιεράρχη μας, του Αγιου Ειρηναίου.
Ετοιμάζομε και σύντομα πιστεύομε θα ‘ρθει στα αγαπημένα μας “Χανιώτικα νέα”, το κείμενο ενός αφιερώματος σχετικού. Είναι χρέος μας, να σας θυμίσουμε συγγραφείς, ποιητές και ειδικούς μελετητές του έργου του Αγίου Ειρηναίου μας, που μπορεί να σας διαφεύγουν. Καθώς επίσης και τους ογκώδεις τόμους τους αφιερωμένους στο ίδιο ιερό πρόσωπο, τον Αγιο Ειρηναίο μας.
Κάποιοι θα βρίσκονται ακόμη στα βιβλιοπωλεία και τις Μητροπόλεις μας. Να φροντίσουμε για την απόκτησή των, για μας, για τα παιδιά κι εγγόνια μας, που δε θ’ αργήσει ο χρόνος να τον Αγιοποιήσει και επίσημα. Είναι όνειρο κι ελπίδα μας κυρίως όσοι είχαμε την ευτυχία να τον γνωρίσουμε, να τον ακούσουμε, να λειτουργηθούμε κοντά του. Ξεφυλλίσατε τους τόμους π.χ. α) Ι.Μ.Κ.Σ.: “Μητροπολ. Ειρηναίος (Γαλανάκης) – Οραματισμοί, Αγώνες, Καρποί”, Κίσσαμος 2008, σχ. 8ο, σελ. 756 + φωτ., συλλογικός τόμος, β) Μαρ. Ανουσάκη: “Ειρηναίος – Ενα πολυφωνικό πορτραίτο”, Αθήνα 2009, σχ. 8ο, σελ. 220 + φωτ. (Συλλογ. τόμος), γ) Ι.Μ.Κ.Σ.: “Αείφωτος πορεία”, σχ. 4ο μεγάλο, σελ. 262 + φωτογρ. Υλικό, Κίσσαμος 2011, κ.ά. πολλούς, θα συγκλονιστείτε…
Τέλος, στον χώρο που μας μένει, θα σας παρουσιάσουμε με συντομία το πρόσφατο αρ. 93 Ανοιξη 2020, τεύχος της περιοδικής έκδοσης των Επιχειρήσεων Χαλκιαδάκη: ΥΠΕΡ – Χ. Στις 80 σελίδες του, περιλαμβάνονται τα παρακάτω εκλεκτά δημοσιεύματα: σελ. 12-20: “Φωτογραφήματα” κείμενα και φωτογραφίες Νίκου Ψιλάκη, όπου μας ξεναγεί σε “Κόσμο παρελθόντα και κόσμο μελλούμενο”, γεμίζοντάς μας φως. Και συνεχίζει ο ξεχωριστός συνεργάτης του ΥΠΕΡ – Χ αγαπητός Ν. Ψιλάκης, συστήνοντάς μας “Τον επιπλοποιό του Πρίγκιπος”, κατευθύνοντάς μας στα Χανιά της εποχής της Κρητ. Πολιτείας, με ανεκτίμητα ευρήματα, που μόνον ο χαρισματικός Νίκος θα μπορούσε να εντοπίσει και να μας συστήσει.
Συνεχίζοντας ο ίδιος ανεξάντλητος συνεργάτης του ΥΠΕΡ- Χ, μάς γνωρίζει “τον αείμνηστο Δημ. Κ. Κοκκινάκη, έναν Κρητικό Τυπογράφο στην Αθήνα του 1900”, σελ. 30-36, τον εκδότη της “Πανελληνίου Ανθολογίας”, με απάνθισμα εκλεκτών ελληνικών ποιημάτων (έκδοση 1899) και Κρητικών Μαντινάδων! Στις σελ. 40-50 του τεύχους 93 του ΥΠΕΡ- Χ, μάς ξεναγεί και πάλι ο πολύτιμος… ξεναγός της Κρήτης μας, (τα σχετικά του έργα, μας το επιβεβαιώνουν), ο ξεχωριστός μας φίλος Ν. Ψιλάκης, με τη μελέτη του, για “Τα Μοναστηριακά Νοσοκομεία της Κρήτης”, παραθέτοντάς μας, θαυμάσια φωτογραφικά πειστήρια των γραφομένων του, με τα οποία μας οδεύει προσκυνητές στους ιερούς μοναστηριακούς χώρους της Κρήτης μας, από την Ι. Μονή Γωνιάς στο Κολυμπάρι ως την Αγ. Τριάδα, την Ζωοδόχο Πηγή, τη Μονή Τοπλού και την Απεζανών, την Οδηγήτρια στην Μεσαρά, τη Μονή Αγκαράθου και στον Απανωσήφη, και βέβαια στο Φόδελε (Μονή Αγ. Παντελεήμονα) και τις άλλες ιστορικές Μονές της Κρήτης μας!
Κι αφήνοντάς μας προσκυνητές στα παραπάνω μοναστήρια μας, ο ανεξάντλητος συνεργάτης του ΥΠΕΡ- Χ Νίκος Ψιλάκης, θα μας οδηγήσει στη συνέχεια, σελ. 52-58 σ’ “Ενα πολύτιμο βοτάνι για την κουζίνα μας, το πασίγνωστο Μάραθο”, βοτάνι με άπειρες χρήσεις: Ονομασία του, προϊστορία του, και πολλαπλή χρήση του. Στις σελ. 60-61 χαιρόμαστε: “Τα αιώνια σύμβολα της Ανάστασης”, θέμα επίκαιρο, καθώς και το επόμενο: ¨Γλέντια Κρητικά”, στις σελ. 62-68, σε κείμενα και φωτ. Ν. Ψιλάκη, όπου μελετούμε “τον χορό, ως τρόπο μύησης, στα έθιμα και στο ήθος της Κρήτης”.
Στις επόμενες σελίδες του τεύχους, τα μελετήματα: α) Κ. Καζαμιάκη: “Πέθανε πράγματι ο Μέγας Παν;” (σελ. 70-75) και β) Γ. Μανιαδάκη: “Σπαργανοφάσκια: Μία ενδυματολογική πρακτική, που κράτησε αιώνες” (σελ. 76-78), πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες συνεργασίες!
Και το ενδιαφέρον τεύχος, κλείνει εδώ! Συγχαίρομε τον εκδότη, τιμούμε τους συνεργάτες του, εκτιμούμε την προσφορά του αγαπητού μας Ν. Ψιλάκη, που και σ’ αυτό το τεύχος, έχει “τη μερίδα του λέοντος” σε σελίδες της γραφίδας του. Πάντα άξιος!
Εδώ όμως τελεία και παύλα για σήμερα. Καλό Σαββατοκύριακο, καλό μήνα με Υγεία, και η Κυριακή των Μυροφόρων, μεθαύριο (3/5), βοήθειά μας!
