Πνευματικά και καλλιτεχνικά γεγονότα του τόπου μας

1 από 4

Αγαπητοί αναγνώστες, Καλημέρα σας!

Είμαστε -συν Θεώ- στο πρώτο κιόλας δεκαήμερο του Φλεβάρη.
Την Κυριακή (7/2) γιορτάσαμε τον νεομάρτυρα Γεώργιο Διβόλη, από τον Αλικιανό, γιο του π. Νικ. Διβόλη. Ήταν 20χρονος, όταν ξέσπασε η Επανάσταση του 1866 κι ως ήταν επόμενο έλαβε μέρος με πολύ ενθουσιασμό, απ’ την αρχή. Σε μια αποστολή, που του είχε ανατεθεί να πάει στον γειτονικό Φουρνέ, συνελήφθη και μεταφέρθηκε στα Χανιά, όπου ανακρινόμενος βασανίστηκε απάνθρωπα και σαν δεν αρνιόταν την πίστη του, τον θανάτωσαν. Ήταν 21 χρόνων τότε (1897).

Την επομένη (8/2) γιορτάσαμε τον Αγ. Θεόδωρο, από τα Ευχάιτα της Γαλατίας. Έγινε στρατιωτικός κι ήταν άριστος, Χριστιανός ένθερμος από παιδί. Δυστυχώς, όταν έμαθε ο Δικίνιος για την πίστη του, εξαγριώθηκε και διέταξε τον βασανισμό του απάνθρωπα· και τέλος τον αποκεφάλισαν.

Στις 9/2 έχουμε την ιερή μνήμη του Μάρτυρα Νικηφόρου, που αποκεφαλίστηκε για την πίστη του, επί Ουαλεριανού, το 257 μ.Χ.

Κι ερχόμαστε στις 10 του Φλεβάρη, όπου γιορτάσαμε πάνδημα τον Ιερομάρτυρα Άγιο Χαράλαμπο, και στον λαμπρό ναό του στα Λενταριανά της πόλης μας και σε πολλές άλλες εκκλησίες της χάρης Του! Θυμηθήκαμε τον αγιασμένο βίο και τον μαρτυρικό Του θάνατο, με αποκεφαλισμό, στην ηλικία των 113 χρόνων, επί Σεπτιμίου Σεβήρου, για την πίστη Του!
Την επομένη, δηλ. χθες (11/2), τιμήσαμε την ιερή μνήμη Βλασίου του Ιερομάρτυρα Σεβαστείας, του 4ου μ.Χ. αιώνα. Σπούδασε γιατρός, έγινε Επίσκοπος Σεβάστειας. Μαρτύρησε για την πίστη Του!

*** *** ***

Και τώρα, μπρος σ’ ένα εκδοτικό θησαυρό, σ’ ένα επίτευγμα, που σπάνια η στήλη μας, που λειτουργεί δεκαετίες, είχε την τύχη να παρουσιάσει. Αναφερόμαστε στο μνημειώδες έργο, θησαυρό πολύτιμο, που είναι:

«Τα Πρακτικά του Β’ Παγκοσμίου Συνεδρίου Αποκορωνιωτών: “Αποκόρωνας: Παρελθόν και Προοπτική”», που ως γνωστόν πραγματοποιήθηκε το 2017, στους Αγ. Πάντες Αποκορώνου, από την 31/8 μέχρι και την 4/9. Τα Πρακτικά, ήδη έχουν κυκλοφορήσει (Χανιά, 2020) πρόσφατα, σε δύο ογκώδεις τόμους, συνολικά 1226 σελίδων «με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης».

Πρόκειται, όπως θα διαπιστώσετε, μόλις προλάβετε να το αποκτήσετε, για επίτευγμα υψηλότατου επιπέδου. Συνέδραμαν δε καθοριστικά: Το Κοινωφελές Ίδρυμα “Αγία Σοφία”, το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, ο Δήμος Αποκορώνου, και η Ομοσπονδία Σωματείων Αποκορώνου, Αττικής. Χρέος μας, να θυμηθούμε και να ευχαριστήσουμε εξ’ αρχής:

α) Την Τιμητική Επιτροπή της Οργάνωσης του Συνεδρίου, αποτελούμενη από τους:

– Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο
– κα Μαρία Βλαζάκη, Γεν. Γραμμ. Πολιτισμού, του Υπουργείου Πολιτισμού
– κ. Σταύρο Αρναουτάκη, Περιφερειάρχη Κρήτης
– κ. Απόστολο Βουλγαράκη, τ. Αντιπερ/ρχη Χανίων
– κ. Νικόλαο Παπαδάκη, Γεν. Δ/ντή Εθν. Ιδρύματος “Ελ. Κ. Βενιζέλος”
– κ. Ιωάννη Λεντάρη, Ιστορ. Ερευνητή, Επιτ. Πρ. Ομοσπ. Σωμ. Αποκορώνου Αττικής
– κ. Νικόλαο Πετρουλάκη, Δρ Φιλοσοφίας, Διπλ. Πτυχ. Παιδαγ. Ψυχολογίας
– κ. Χαράλαμπο Μπουρνάζο, Οικονομολόγο, Ιστορ. Ερευνητή, Συγγραφέα.

β) Την Οργανωτική Επιτροπή:
– Σεβ/το Μητροπολίτη Κυδωνίας – Αποκορώνου κ. Δαμασκηνό και Πρόεδρο του Κοινωφ. Ιδρύματος “Αγία Σοφία”
– κ. Χαράλαμπο Κουκιανάκη, Δήμαρχο Αποκορώνου
– κ. Ιωάννη Γαρεδάκη, Πρόεδρο Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου
– κ. Ιωάννη Τερεζάκη, Πρόεδρο Ομοσπ. Σωμ. Αποκορώνου Αττικής.

γ) Την Επιστημονική Επιτροπή:
– κα Στέλλα Αλιγιζάκη, Φιλόλογο, Ιστορικό
– κ. Μιχάλη Ανδριανάκη, Αρχαιολόγος, Επίτιμο Έφορο Αρχαιοτήτων
– π. Μιχ. Βλαβογιλάκη, Θεολόγο, Ιστορ. Ερευνητή, Δ/ντή Ιδρυμ. “Αγία Σοφία”
– κα Άννα Δασκαλάκη, Γεωπόνο, ΔΑΟΚ Χανίων
– κ. Ευάγγελο Κακατσάκη, Δάσκαλο, Συγγραφέα, Δημοσιογράφο
– κ. Στυλιανό Μιχελάκη, Δρ Γεωπόνο πρ. Δήμαρχο Βάμου
– κ. Σταύρο Νικηφοράκης, Ορκωτό ελεγκτή
– κα Βάνα Νινιού – Κινδελή, Αρχαιολόγο
– κα Αικατερίνη Τζανακάκη, Αρχαιολόγο.

Και έπονται οι υπεύθυνοι Συντονισμού και Οργάνωσης του Συνεδρίου, οι υπεύθυνοι Γραμματείας και Τύπου, κλπ.

Τους ευχαριστούμε όλους, για τη μετά πολλού ενθουσιασμού, όπως ενθυμούμεθα και διάθεσης προσφοράς, εξετέλεσαν αφιλοκερδώς, τα κοπιαστικά όντως καθήκοντά των.

Η έναρξη του Ιστορικού αυτού Συνεδρίου, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 31 Αυγούστου 2017 στην “Αγία Σοφία” υπό την τιμητική Προεδρεία των εκλεκτών φίλων, συναδέλφων, Ευάγγελου Κακατσάκη και Πέτρου Πανηγυράκη.

Ξεκίνησε με Αγιασμό, Τρισάγιο και την αποκάλυψη του Ανδριάντα του Μακαριστού Μητροπολίτου Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγής, Εθνικός Ύμνος και πέρας τελετής.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι Χαιρετισμοί των Διοργανωτών, των Επισήμων και των Εκπροσώπων Φορέων.

Πρώτος άνοιξε το Συνέδριο ο αγαπητός συνάδελφος κ. Ευάγγελος Κακατσάκης, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, είπε κατά το εμπνευσμένο, αξέχαστο καλωσόρισμά του:

ΕΔΩ ΑΠΟΚΟΡΩΝΑΣ…

«Εδώ Αποκόρωνας… Σαν χώρος στον χρόνο και σαν χρόνος στον χώρο. Σαν χωροχρόνος και σαν χρονοχώρος. Η πάλαι ποτέ αλλά και νυν και αεί ένδοξη επαρχία των Αποκορώνων, που εκτείνεται απ’ το Καλάμι μέχρι τη Φυλακή και το Πάτημα, και από τη Δραπανοκεφάλα μέχρι του Θε τον Κήπο. Ο Αποκόρωνας που έχει σαν ιστορική πρωτεύουσα τον Βάμο, με το πάλαι ποτέ αλλά και νυν και αεί ένδοξο γυμνάσιό του. Ο Αποκόρωνας του βουνού, του κάμπου και της θάλασσας. Ο Αποκόρωνας περίληψη του κόσμου, ενός κόσμου μικρού μα και ταυτόχρονα μεγάλου· τόσο μικρού που χωρεί στο μυαλό και τόσο μεγάλου που μόνο η καρδιά μπορεί να σηκώσει.

Εδώ ο Αποκόρωνας και των τεσσάρων εποχών του χρόνου! Ο Αποκόρωνας που υποδέχεται ταυτόχρονα τον χειμώνα στον Αλίκαμπο και στη Λικοτιναρέ, την άνοιξη στη Ραμνή και στην Αλμυρίδα, το καλοκαίρι στο Μελιδόνι και στις Καλύβες και το φθινόπωρο στο Νιο Χωριό και στη Γεωργιούπολη. Ο Αποκόρωνας της άγριας ομορφιάς και της ήρεμης δύναμης. Ένα ριζιμιό χαράκι στην Αχατζικιά, ένα βότσαλο στον Ομπρόσγιαλο του Κεφαλά, μια πάπια, αγριόπαπια, στον Κoιλιάρη.

Εδώ ο Αποκόρωνας σαν ναός και σαν μνημείο της φύσης! Ενας γερω-κυπάρισσος στο Νίππος, ένας πλάτανος στους Αρμένους, ένας αζίλακας στον Κάστελλο, μια πορτακαλιά στον Στύλο, μια ποταμίδα στον Μπούτακα, μια κολισαύρα στη Λιτσάρδα, ένα αγριοκάτσικο στις Τζιτζιφιανές Μαδάρες, ένα γιασεμί στα χέρια μιας κοπελιάς από τις Βρύσες, ένα γαρύφαλλο στ’ αυτί ενός νεαρού βοσκού απ’ τον Βαφέ, μια γλάστρα με βασιλικό στην αυλή μιας γιαγιάς απ’ το Μπρόσνερο, το “ξεροστεριανό νερό” του Χαρίλαου “που λεν πως έχει αβδέλες/ μα κείνο το μαργιόλικο βγαζ’ όμορφες κοπέλες”.

Εδώ ο Αποκόρωνας των θρύλων και της ιστορίας! Ο Αποκόρωνας της κόρης που πνίγηκε στη λίμνη του Κουρνά και που τη βλέπουν καθ’ αργά οι αλαφροΐσκιωτοι να χτενίζει τα μαλλιά της. Ο Αποκόρωνας της γυναίκας του Πρωτομάστορα που έχτισε την Ελληνικιά Καμάρα. Ο Αποκόρωνας του Απτέρα ή Πτέρα, του Ιπποκορώνιου και της Μπικόρνας, των προϊστορικών και των ιστορικών χρόνων. Ο Αποκόρωνας της αρχαίας, της ρωμαϊκής και της βυζαντινής περιόδου. Ο Αποκόρωνας της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας και των νεότερων χρόνων, των μεγάλων κρητικών επαναστάσεων, της Κρητικής Πολιτείας και της μετέπειτα εποχής μέχρι σήμερα.

Εδώ ο Αποκόρωνας των αρμάτων και των γραμμάτων! Ο αιώνιος Αποκόρωνας. Φορώντας, το μαύρο του κεφαλομάντιλο σημάδι και φυλαχτάρι της μνήμης δεμένο σφιχτά και κρατώντας με σέβας την καμωμένη από δρυγιά κατσούνα του σαν σημάδι επιβίωσης στο χέρι. Ο Αποκόρωνας του Γέρω-Κωσταρού, του Ξέπαπα, του Μαθιού Μυλωνογιάννη, του Σήφακα και των άλλων οπλαρχηγών των Κρητικών Επαναστάσεων. Του Μανόλη Κατσίγαρη και των άλλων Μακεδονομάχων. Του Καλλίνικου Κριτοβουλίδη και των άλλων λογάδων, με πρώτο κατάπρωτο το τελευταίο των Μεγάλων που έφυγε πριν από 3,5 χρόνια για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, τον Νεροχώριανο Δεσπότη, τον Άγιο Ειρηναίο Γαλανάκη, τον Χριστιανό.

Εδώ ο Αποκόρωνας της πρεπιάς και της αρχοντιάς, της λαϊκής παράδοσης και της ορθόδοξης πίστης μας! Τα μνήματα και τα μνημεία του. Η Βαγγελίστρα του Φρε, ο Άγιος Φανούριος, ο Άι-Γιώργης στο Καρύδι, ο Κυδωνιέας Άι-Νικόλας στα Κυριακοσέλλια. Μα και ο σύγχρονος, ο σημερινός Αποκόρωνας του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία” και του μοναδικού στο είδος του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, της ΕΤΑΝΑΠ και του “επιχειρείν”, του τουρισμού και της ανάπτυξης…

Εδώ Αποκόρωνας… Μια πλατεία ευθύνης στην οποία συνυπάρχουμε και συλλειτουργούμε κάτω από τον ίσκιο της σημαίας του. Ένας δρόμος που χαιρόμαστε να τον περπατούμε. Μια θάλασσα στην οποία ταξιδεύουμε… Ολοι οι όπου γης Αποκορωνιώτες!» (Πρακτικά, τ. Α’, 23-24).

Σημείωση: Και η επόμενη συνεργασία μας, θα είναι αφιερωμένη -συν Θεώ- στα “Πρακτικά του Β’ Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποκορωνιωτών”, του 2017, εκδ. 2020.

Το έργο είναι μνημειώδες, έγραψε Ιστορία, συνέβαλε στην ιστορική, πολιτισμική και την καθόλου γνώση της μακραίωνης παρουσίας τ’ Αποκόρωνα, και βέβαια ανέδειξε τις ανεξάντλητες δυνατότητές του.

Έργο, μ’ έναν λόγο που συνιστά φωτεινό οδοδείχτη, για την παραπέρα πορεία της περιοχής και όχι μόνο!