Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα Σας!
Μπήκαμε -με τη χάρη του Θεού- στον έκτο μήνα του χρόνου, τον Ιούνιο, τον θεριστή μήνα.
Στις μέρες του, θα γιορτάσουμε τη μεγάλη γιορτή της Ανάληψης του Κυρίου (2/6) τώρα στην αρχή του μήνα, την Κυριακή (5/6) τη γιορτή των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικ. Συνόδου και βέβαια στις 12/6 την Πεντηκοστή και μαζί της τον Αγ. Ονούφριο, τον προστάτη του ισοτρικού χωριού Καμπανού, του Ανατολικού Σελίνου.
Και φτάνομε, μετά τα μέσα του μήνα στην Κυριακή 19/6 των Αγίων Πάντων. Κι ο μήνας προχωρεί και φτάνει προς το τέλος του, με τις γιορτές: Πέτρου και Παύλου (29/6) και των Δώδεκα Αποστόλων, στις 30/6, που λήγει συν Θεώ, κι έχομε τελειώσει και το θέρος, κι οδεύοντας προς t αλωνίσματα, την όμορφη τούτη καλοκαιρινή εργασία.
Μετά όμως το Εορτολόγιο των ημερών, χρέος μας είναι να θυμίσουμε, κύρια στους μαθητές αναγνώστες μας, τις Ιστορικές στιγμές των ημερών, θυμίζοντας τους ότι:
30/5/1826: Πέθανε ο εκ των Πρωτεργατών της Επαναστάσεως του 1821, Παλαιών Πατρών Γερμανός.
31/5/1947: Ο Εθνικός Στρατός μας, γενναία μαχόμενος, απελευθέρωσε από τους συμμορίτες το Κιλκίς.
3/6/1941: Σήμερα εισέρχονται στην μαρτυρική Κάντανο, ύστερα από πολυήμερες μάχες, οι Γερμανοί κατακτητές. Καίνε και ανασκάπτουν την κωμόπολη και εκτελούν απάνθρωπα όλους τους κατοίκους που είχαν μείνει υπερασπιστές. Στήνουν δε και πινακίδα: «Εδώ υπήρχε η Κάνδανος…».
*** *** ***
Στην παρουσίαση, τώρα, βιβλίων, σειρά έχει και μάλιστα καθυστερημένα, το θαυμαστό όντως έργο:
Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη: “Πότες θα κάμει ξεστεριά”
Χανιά, 2021, σχ. 8ο, σ. 126, με εικονογράφηση Νίκου Μπλαζάκη.
Έκδοση: Μουσείου Τυπογραφίας, Γιάννη κ. Ελένης Γαρεδάκη
Αφιερωμένο στην ιερή μνήμη Θεοκλή Ν. Κακάτση, Οπλαρχηγού Κρητικών Επαναστάσεων.
Συνοδεύεται θαυμάσια με ένα νεοριζίτικο τραγούδι, που σηματοδοτεί τη δίκαιη τιμή και αναγνώριση του οπλαρχηγού Κακάτση, από τους απογόνους του. Ψάλλει το νεοριζίτικο αυτό:
«Παιδιά κ’ είντα ν’ η ταραχή, στσι μπάντες
τση Μαλάξας;
Η Κρήτη κάνει πόλεμο, τη Λευτεριά τζη θέλει
και σέρνει τσ’ αντρειωμένους τση,
τ’ άξια τζη παλικάρια.
Εκειά ν’ κι ο Καπετάν Θεοκλής,
με τσ’ Αποκορωνιώτες,
με τη Σημαία του μπροστά: “Χωρίον Νίππος”
γράφει.
Σαν αετός πετά ψηλά, με τσι χρουσές φτερούγες
την Κρήτη, θέλει Λεύτερη!»
Στη συνέχεια του έργου (σ. 15-126) απλώνονται:
Οι τίτλοι των δημοσιευμένων διηγημάτων:
1. Πρόλογος (“Χανιώτικων νέων”)
2. Στις Κρητικές Ρίζες
3. Η Καμπάνα
4. Το τέλος
5. Ζωή και θάνατος
6. Η εκδίκηση
7. Το χρέος
8. Ανάσταση
9. Ο Εθελοντής
10. Αντί Επιλόγου
11. Γλωσσάρι
Μετά τον “Πρόλογο” των “Χανιώτικων νέων” ακολουθεί: “Στις Κρητικές Ρίζες” (σ. 13-14) εισαγωγικό κείμενο του δημιουργού του έργου Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη, στο οποίο αναφέρεται η πορεία της συνεργασίας του, από το 1970 μέχρι σήμερα, τα θέματα με τα οποία ασχολείται διαχρονικά, και βεβαίως τη θερμή φιλική σχέση του με το ζεύγος Γαρεδάκη και το σύνολο επιτελείο της εφημερίδας! Γράφει:
“Στις Κρητικές Ρίζες”
«Σχέση ζωής, θα το ξαναγράψω κι εδώ για πολλοστή φορά, η σχέση μου με τα “Χανιώτικα νέα”, που άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. “Κρητικές Ρίζες”, ο τίτλος μιας από τις πρώτες στήλες μου, όπου βρήκαν φιλόξενη στέγη “Η καμπάνα” και άλλα πέντε, εμπνευσμένα από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας στην Κρήτη και την επανάστασή της το 1821, διηγήματά μου, τα τέλη εκείνης της δεκαετίας, αφού είχαν δημοσιευθεί πριν στο περιοδικό “Κρητική Εστία”. Ευλογία μεγάλη για μένα η έκδοσή τους μαζί με τον “Εθελοντή”, που αναφέρεται στη Μάχη του Βαφέ και ήταν η εισήγησή μου στο Β΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Αποκορωνιωτών (31 Αυγούστου – 4 Σεπτεμβρίου 2017), μετά από κάποιες αλλαγές, σε βιβλίο, εφέτος, με τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από τη Μεγάλη των Ελλήνων Επανάσταση του 1821. Σαν συνέχεια δυο άλλων βιβλίων της δημοσιογραφικής μου δουλειάς, τού “Στα πεταχτά – Επιλογή από το 2012” (2013) και τού “Μια στάση εδώ, μια στάση εκεί – Επιλογή από το 2017” (2018).
Εκ βαθέων το ευχαριστώ μου στον, και εμπνευστή του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, ιδρυτή των “Χανιώτικων νέων” και του Μουσείου Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη, φίλο ζωής Γιάννη Γαρεδάκη, που δίχως δεύτερη σκέψη, είπε για τρίτη φορά ΝΑΙ σε πρότασή μου για έκδοση βιβλίου. Υπόχρεος στην αγάπη του και γι’ αυτό. Ευχαριστίες, ωστόσο, οφείλω και: Στον καλλιτέχνη Νίκο Μπλαζάκη για τη φιλοτέχνηση του εξώφυλλου και τα λίαν ομιλητικά σκίτσα του (ένα για κάθε διήγημα), στους Νίκο Κοσμαδάκη και Στέλλα Μπατζή για τη σελιδοποίηση, στον γιο μου τον Νεκτάριο για τις διορθώσεις και την επιμέλεια, όπως και στον Αντώνη Βακάκη, στην Αγγέλα Μάλμου, στη Γεωργία Βαμβουνάκη, στη Χριστίνα Τζομπανάκη, στον Παναγιώτη Αλεβαντή, και φυσικά στην και συγγραφέα Παιδικών Βιβλίων σύζυγο μου Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη για τη βοήθειά τους. Όπως και στον εκδότη και στον διευθυντή της εφημερίδας Μανόλη Α. Γαρεδάκη και Παρασκευά Ν. Περάκη. αντίστοιχα, και βέβαια στη διευθύντρια του Μουσείου Τοπογραφίας Έλια Κουμή για τη στήριξη της προσπάθειας.
“Η θύμηση έχει να κάνει με τις ιστορίες που άκουγα από τη γιαγιά μου στα μικράτα μου. Για τα κομμένα κεφάλια των επαναστατών που περιέφεραν οι Τούρκοι στα χωριά του Αποκόρωνα πάνω στις τουφεκόβεργες – ένα από αυτά κι ενός παππού καπετάνιου”. Τα που έχω γράψει, μεταξύ των άλλων, εν είδει επιλόγου, στον “Εθελοντή”. Και τα διηγήματα, τώρα που το σκέφτομαι, σε παλιές ιστορίες που μου έλεγε η γιαγιά μου η Στυλιανίτσα, η μητέρα του πατέρα μου, δίπλα στην παρασιά, τις χειμωνιάτικες νύχτες, έχουν τις ρίζες τους…»
Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Ευκαιρία για λίγες γραμμές, από το αυτοβιογραφικό σημείωμα του.
«Ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης γεννήθηκε στο χωριό Νίππος Χανίων από γονείς αγρότες το 1948. Είναι απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας, σπούδασε στην Πάντειο Σχολή (σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο) και μετεκπαιδεύτηκε στις Επιστήμες της Αγωγής.
Εργάστηκε για 3 χρόνια στο Οικοτροφείο Αρρένων Κισάμου, της Μητρόπολης Κισάμου και Σέλινου, ως παιδαγωγός επί εποχής Ειρηναίου Γαλανάκη και 36 χρόνια ως δάσκαλος. Έχει ασχοληθεί ενεργά, για μια 20ετία περίπου, με το συνδικαλισμό και συνεχίζει ν’ ασχολείται εδώ και 40 χρόνια με τον πολιτισμό και την παράδοση. Με τη λογοτεχνία ασχολείται από μαθητής Γυμνασίου και με τη δημοσιογραφία από φοιτητής. Ποιήματα, διηγήματα, άρθρα, χρονογραφήματα, ρεπορτάζ και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά έντυπα (περιοδικά, εφημερίδες, λευκώματα και ανθολογίες). Τα περισσότερα από αυτά στην εφημερίδα “Χανιώτικα νέα’’, της οποίας είναι συνεργάτης από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και επί σειρά ετών, σε ημερήσια βάση. Έχει ασχοληθεί. επίσης, με το ραδιόφωνο κάνοντας, για πολλά χρόνια, πάμπολλες εκπομπές, όντας τακτικός συνεργάτης του ραδιοφωνικού σταθμού της Μητρόπολης Κυδωνιάς και Αποκορώνου, “Ράδιο Μαρτυρία” και του “Ράδιο Παρατηρητής”».
Κάθομαι ώρες, με το τέλος της μελέτης των παραπάνω δέκα (10) χαρισματικών πεζών, του εκλεκτού πεζογράφου μας και εμπνευσμένου ποιητή, Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη.
Ευχαριστώ την τύχη μου και τον Θεό δοξάζω, για την αληθινή φιλία μας, δεκαετίες· από τότε που μας ενθουσίαζε συνδικαλιστικά, εγώ υπηρετούσα τότε, σε σχολεία του Ανατολικού Σελίνου, εκείνος ενθουσιώδης συνδικαλιστής!
Η συνέχεια συγκινεί! Κείμενα του, δημοσιευμένα, κρίνονται πάντα όπως του έπρεπε, θαυμάσια! Και η συνεργασία μας, πάντα αδελφική!.. Τώρα που πέρασαν τα χρόνια και τα γερατειά μου εμένα μου δημιουργούν προβλήματα, ο καλός και χαρισματικός λόγος, η αδελφική μας σχέση, με τον Βαγγέλη, μ’ αναπαίρνουν θετικά, και τα διαβάσματα κειμένων του συνδράμουν θετικά την όλη κατάσταση!
Αγαπητέ μου Βαγγέλη, τα εμπνευσμένα σου διηγήματα, του τόμου σου “Πότες θα κάμει ξεστεριά”, έχουν απόθεμα που θα φλεβαρίσει και πρέπει να μην αργήσεις την καταγραφή και δημοσίευση τους.
Πιστεύομε πως ήδη ακούς τον θόρυβο τους, γιατί η δική σου έμπνευση είναι πάντα δημιουργική και έντονα ζώσα! Καλή συνέχεια!..
Δώρο σας χαρίζομε το “Προλογικό” του εκδότη. Χαρείτε το:
«Φίλος, συνεργάτης και συνοδοιπόρος της εφημερίδας μας επί δεκαετίες, ο Βαγγέλης Κακατσάκης παρουσιάζει (και) μέσα από αυτή την έκδοση μια ακόμα πτυχή της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του.
Δάσκαλος, δημοσιογράφος, ποιητής, λογοτέχνης· σ’ όποιο μετερίζι κι αν στέκεται με την πένα του, πάντοτε ξεχωρίζει. Κι αυτό αποτυπώνεται στην επιτυχία που έχουν οι στήλες του εδώ και δεκαετίες στα “Χανιώτικα νέα”.
Μνήμες μιας άλλης Κρήτης σε τούτα τα διηγήματά του. Όψεις μιας κοινωνίας που εξελίσσεται μέσα στον χρόνο, αλλά διατηρεί, σμιλευμένες στην ψυχή του Κρητικού, αξίες κι αρετές όπως η πίστη, η αλληλεγγύη, η επιμονή, η καλώς νοούμενη αντρειοσύνη. Αυτά τα συστατικά άλλωστε ήταν που άνοιγαν το μονοπάτι της λευτεριάς στους αγώνες του Κρητικού λαού, μέχρι την πολυπόθητη… Ξαστεριά.
Μνήμες και ιστορικές αναφορές καταθέτει ο Βαγγέλης Κακατσάκης μέσα από τα διηγήματά του. Ευθύνη του Επαρχιακού Τύπου η διατήρησή τους. Ευθύνη που εδώ και πέντε και πλέον δεκαετίες έχουν αναλάβει τα “Χανιώτικα νέα”. Για να μείνει άσβεστη η ιστορική μνήμη, να προστατευτεί η λαογραφία, να αναδειχθεί η ντοπιολαλιά.
Να γίνει το τοπικό βίωμα, κληρονομιά της οικουμένης. Καλοδιάβαστο και καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.
Τα “Χανιώτικα νέα”»
Ευχόμαστε Υγεία και Καλό Σαββατοκύριακο!
