Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα Σας, Καλό Καινούργιο Χρόνο!
Με τη χάρη του Θεού, φτάσαμε σήμερα στην τελευταία μέρα του 2021 (31.12.2021).
Η τελευταία αυτή βδομάδα του Χρόνου, άρχισε την Κυριακή (26/12) αφιερωμένη στη μετά Χριστού Γέννηση και τηνΣύναξη της Παναγίας μας!
Τη Δευτέρα (27/12) γιορτάσαμε την ιερή μνήμη Στεφάνου του Πρωτομάρτυρα, και την Τρίτη (28/12) των εν Νικομηδεία δισμυρίων μαρτύρων, Δομνας και Γλυκερίου των Μαρτύρων. Την επομένη (29/12), των Αγίων 14.000 νηπίων, των υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων. Την (30/12), Ανυσίας της Οσιομάρτυρος, και σήμερα (31/12) της Οσίας Μελάνης της Ρωμαίας.
Ευχή μας, να μας συνδράμει η χάρη του Θεού, να γιορτάσουμε τις Αγιες Μέρες του 2022, με πίστη και ευλάβεια, ολοχρονίς!
– Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα, έχομε Χρέος να υπενθυμίσουμε στα παιδόγγονά μας, τα έθιμα της Μεγάλης αυτής μέρας του 2022, όπως τα ζει αιώνες τώρα η Κρήτη μας, η Πατρίδα μας.
– Δεν θα σας τα μεταφέρουμε εδώ σήμερα, γιατί τα μελετήσατε και τα χαρήκατε από προχθές 18.12.2021, που ήταν με το φύλλο των “Χανιώτικων νέων”, το πολύτιμο τεύχος: “Χριστούγεννα, 2021”, σε σχήμα 21×30, σ. 54, έγχρωμο.
– Μια ματιά μόνο, στους τίτλους των περιεχομένων του τεύχους αυτού:
1. “Η ιστορία των Χριστουγέννων” (ανυπόγραφο), σ.3
2. Από τα “κρόνεια” και την “Ερεσιώνη”, μέχρι και τα σημερινά χρόνια- Κάλαντα”, σ. 4
3. “Οι Σκολάδες”, Σταμ. Α. Αποστολάκης, σ. 6-9
4. “Παραμονή Χριστουγέννων, στη Μικρά Ασία”, Στέλλα Γκοτζάνη- Χαριτάκη.
5. “Προτάσεις χριστουγεννιάτικης διακόσμησης”, Ελένη Φουντουλάκη.
6. “Do it Sinatra”, Μιχ. Νευραδάκης, σ. 12-13
7. “Πράσινα Χριστούγεννα, φιλικά προς τον πλανήτη”, Γιώργος Κονταξάκης.
8. “Στολισμός με έμπνευση και δημιουργικότητα”, Ελια Σηφοδασκαλάκη, σ. 15
9. “Στα Χανιά: Ο εμπορικός κόσμος, περιμένει τον … Αϊ Βασίλη”, Βασ. Τωμαδάκη, σ. 18
10. “Χριστουγεννιάτικες αποδράσεις! Πνευματ. ασκήσεις, παιχνίδια κ.λπ.”, σ. 20
11. “Ο αναπληρωματικός Αγ. Βασίλης”, του Πολυχρ. Κουτσάκη, από τη Γιάννα Μαρουλοσηφάκη, σ. 32.
12. “Ο Γιάννης Αποστολάκης στρώνει… το χριστουγεννιάτικο τραπέζι”, σ. 34
13. “Οι γλυκές απολαύσεις των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς”, ΑΠΕ – ΜΠΕ, σ. 36
14. “Τα Χριστούγεννα για τους μοναχικούς ανθρώπους”, Ελένη Φουντουλάκη, σ. 38
15. “Χριστούγεννα στα Χανιά, το 1820”, Γιάννης Τσίβης, σ. 40
16. “Τα Λαογραφικά της Πρωτοχρονιάς, στον Τόπο μας”, Σταμ. Α. Αποστολάκης, σ. 43
17. “Χριστουγεννιάτικες ταινίες”, της Εκδοσης σ.48
– Συγχαίρομε από καρδιάς, τη Δ/νση της εφημερίδας “Χανιώτικα νέα”, το επιτελείο που μόχθησε και οργάνωσε το πλουσιότατο αυτό ένθετο, και γενικά όλους τους συντελεστές της, γιατί παράγουν έργο ποιότητας και σήμερα και καθημερινά!
Πάντα άξιοι!Ευχές, για τον νέο χρόνο, εγκάρδιες!
***
Και συνεχίζομε με γρήγορη ματιά, στην καθιερωμένη ιστορική στάση της βδομάδας που τελειώνει:
26/12/1861: Καταστρεπτικός σεισμός, σήμερα, σε Αίγιο και Γαλαξίδι.
27/12/537: Τελούνται μεγαλόπρεπα τα εγκαίνια του ανεγερθέντος ναού της Αγ. Σοφίας Κων/πόλεως, από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό!
27/12/1912: Η Πατρίδα μας κηρύσσει τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο κατά της Τουρκίας και καταλαμβάνει Βλαχία και Μολδαβία, αμέσως.
29/12/1949: Εθνικό πένθος από σήμερα. Αρχίζει το παιδομάζωμα.
31/12/1944: Ορκίζεται ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ως Αντιβασιλέας.
****
Η Λαογραφική ματιά μας, στα δρώμενα της λήγουσας αυτής βδομάδας του χρόνου, σας είναι πασίγνωστα.
– Πρόβες και προετοιμασίες, από τις παρέες που ετοιμάζονται να ψάλλουν, παραμονή Πρωτοχρονιάς, τα κάλαντα, στα σπίτια του χωριού. Λένε και ξαναλένε σωστά τα λόγια των καλάντων, κάνουν τις ετοιμασίες του χειμωνιάτικου, εορταστικού τους ντυσίματος, φροντίζουν για το δοχείο που θα τους βάζουν το λάδι, το απαραίτητο χωνί, το φανάρι για τον φωτισμό της διαδρομής των είναι βράδυ, το θυμούμαστε.
Θυμίζομε επίσης, ότι πηγαίνομε στην εκκλησία της Θείας λειτουργίας.
Αν μας έχουν καλέσει για ποδαρικό, το πρωϊνό της Πρωτοχρονιάς, φροντίζουμε την εμφάνισή μας, τις ευχές που θα πούμε, την όλη μας εμφάνιση.
Αν έχουμε βαφτίσει παιδιά, θυμούμαστε σήμερα το Πρωτοχρονιάτικο δώρο, γιατί το περιμένουν.
Στο σπίτι μας, χαρούμενοι, κεφάτοι, όλο χαρά. Και στο κοντινό γειτονικό σπίτι του φτωχού, πριν ξεκινήσουμε το φαγητό μας, ένα μεγάλο πιάτο, γεμάτο, το πηγαίνομε στον θεομόναχο φτωχό μας γείτονα. Είναι το ευλογημένο “σκουτελικό” που μας παράγγελναν πάντα παππούς και γιαγιά, να μην το ξεχνούμε.
Αυτά τα λίγα, χρονιάρα μέρα, μαζί με τις ευχές μας: Χρονιά Πολλά, Καλή Χρονιά!
***
Στον σημερινό περιορισμένο χώρο που μας έμεινε, διαλέξαμε από τα έργα που μας έχουν σταλεί τελευταία, το βιβλίο:
Στ. Γ. Κλώρη: “μια νύχτα στο παλιό τυπογραφείο”
Χανιά, 2021, σχ. 8ο μικρό, σ. 24, έκδοση: Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννης & Ελένης Γαρεδάκη.
Αυτές οι εκδόσεις, σαν την ομορφοκαμωμένη παρούσα, συγκινούν τον αναγνώστη τους, και τον διαβεβαιώνουν ότι όντως ο εκδότης των, τιμά βαθύτατα, και τον συγγραφέα και το περιεχόμενο των σελίδων του έργου του. Αυτό συνάγεται από μέρους μας, μελετώντας τις σελίδες του παρόντος σύντομου έργου: “μια νύχτα στο παλιό τυπογραφείο”, του ξεχωριστού φίλου Στ. Γ. Κλώρη.
Στον κύκλο των δημιουργικών προσώπων των: “Χανιώτικων νέων”, χρόνια τώρα κι ο Κλώρης, ζει και πορεύεται εδώ, από τα γραφεία σύνταξης ως τους χώρους των τυπογραφικών μηχανημάτων και εγκαταστάσεων και στοιχείων. Βλέπει πως ξεχωρίζουν, ζουν και πορεύονται στοιχεία μεταλλικά, ελληνικά και ξένα, π’ άλλοτε “καυγαδίζουν”, κι άλλες φορές συνυπάρχουν.
Το “πανδαιμόνιο”, αγαπητοί μου, στην συνύπαρξη των στοιχείων, έχει την πορεία του, “έχει τους δρόμους του, αρκεί να μπορεί “ο ύπερθεν του χώρου τους”, να τα κατευθύνει!
Το κείμενο του Κλώρη, είναι συναρπαστικό, το περιπλέει φαντασία απίθανη. Ελάτε στο υπόγειο (σ. 12) όπου “μικροί ξεσηκωμοί σύντομοι δημιουργούνται. Τι να γινόταν αφού τα σύμφωνα έβγαζαν άναρθους ήχους, γιατί δεν έβρισκαν τα κατάλληλα φωνήεντα, για να “εναρμονιστούν” στον ύπνο τους, ενώ άλλες φορές πάλι, τα φωνήεντα “τσίριζαν αδικαιολόγητα!”…
Και προχωρούμε, φτάνοντας στις τελευταίες σελίδες του έργου. Τότε που ο τυπογράφος κατέληξε στην απόφαση, ορίζοντας στα στοιχεία, ότι: «- Είστε υποχρεωμένα να συνυπάρχετε» (σ. 19). – «Και ποιός ξέρει -συνέχισε- αν αύριο, μεθαύριο, το καθένα σας, δεν θα είναι περιζήτητο, σε ένα μελλοντικό “Μουσείο Τυπογραφίας”, στο οποίο θα έχετε μία τιμητική θέση! Και συνεχίζει (σ.20) τελειώνοντας:
– Δίπλα σας θα υπάρχει το συνθετήριο, θα έρχεται ο παλιός συνθέτης και θα φτιάχνει με σας τις πιο ωραίες αράδες, με λέξεις αρμονικές, ελληνικές και λατινικές. Θα σας παίρνει έπειτα ο σελιδοθέτης, θα σας μελανώνει με το μελανωτήρι, μετά ο διορθωτής και στο τέλος θα ακούτε το γνωστό σας «τυπωθείτω»! Η ζωή σας θα ξαναποκτήσει νόημα, θα ξαναρχίσει πιο φροντισμένη αυτή τη φορά και θα ζείτε σε ωραίο πολιτισμένο περιβάλλον. Θα σας αγαπά ο κόσμος που θα έρχεται από όλο τον πλανήτη για σας! Θα έρχονται μαθητές να σας βλέπουν κάθε χρόνο, για να μαθαίνουν ένα σωρό πράγματα από τον θαυμαστό κόσμο της παλιάς Τυπογραφίας. Πως, οι πραγματικές και αδιαμφισβήτητες πηγές γνώσης, ήσασταν, είστε και θα είστε εσείς -τα γράμματα- που βρίσκεστε, μέσα στα βιβλία που ‘‘τυπώνονται’’ κατά εκατομμύρια με τη χάρη σας, σε όλο τον κοσμο».
ΕΤΣΙ, ηρέμησαν όλοι και έληξε ειρηνικά ο ελληνολατινικός “πόλεμος των γραμμάτων”. Υπογράφηκε μια συμφωνία ειρήνευσης επ’ αόριστον και στη θέση του παλιού υπόγειου στήθηκε το περίλαμπρο τωρινό “Μουσείο Τυπογραφίας”, το στολίδι της πόλης μας» (σ.21).
– Το κείμενο σου αγαπητέ μας Κλώρη, μας οδηγεί στον χώρο για τον οποίο γράφτηκε, στο “Μουσείο Τυπογραφίας” που στήθηκε και έγινε το στολίδι της πόλης μας, μοναδικό στον ελληνικό χώρο!
Αγαπητέ μας Κλώρη, ήρθες καλόδεχτος από το ηρωϊκό Κιλκίς, σπουδασμένος, μετεκπαιδευμένος άριστα. Υπηρέτησες στη Μέση Εκπ/ση υποδειγματικά. Παντρεύτηκες την εκλεκτή Καντανιώτισσα Χριστίνα Πυροβολάκη, ζείτε ευτυχισμένοι με τα δυό παιδιά σας στα Χανιά.
– Γράφεις και δημοσιεύεις ακούραστα. Έχεις ήδη εκδόσει, το 1998 το: “Δεκαοχτώ και κάτι”, την ποιητική συλλογή: “Η άλλη Χώρα”, το 2002, βραβευμένη, τον: “Εφήμερο Λόγο”, βραβευμένο, το 2006, 2010, και γράφεις τακτικά καθημερινά, στα “Χανιώτικα νέα”, τη στήλη σου. Συγχαρητήρια, Καλή συνέχεια. Η συνεργασία σου είναι χαρισματική!.
– Εδώ όμως τελειώσαμε για φέτος τα γραφτά μας. Σας ευχαριστούμε που μας διαβάσατε. Καλή Χρονιά με Υγεία, σε όλους Σας, κι ευχές κι ευχαριστίες στα “Χανιώτικα νέα”, που μας παραχωρούν, τόσα χρόνια, χώρο τους!