Ποδαρικό κι ευχές

Προσοχή στις ευχές και στο τι ζητάμε καθώς και στο ποδαρικό.
Η Πρωτοχρονιά είναι μια μέρα ανταλλαγής ευχών κι επισκέψεων. Πολλοί όμως ακόμη προσέχουν το κάθε τι αυτής της ημέρας. Διότι λένε, όπως περάσεις αυτή τη μέρα έτσι θα πάει όλος ο χρόνος. Αν δηλαδή βγεις κερδισμένος στα χαρτιά την Πρωτοχρονιά -αυτό αφορά όσους χαρτοπαίζουν- αυτό σημαίνει ότι ολόκληρη τη χρονιά θα βρίσκεσαι κερδισμένος. Θα έλεγε κανείς ότι η αρχαία γνωμική παροιμία, που υποστηρίζει ότι «η αρχή, είναι το ήμισυ του παντός» βρίσκει στην ημέρα της Πρωτοχρονιάς την ιδεώδη κυριολεκτικά εφαρμογή της.
Γι’ αυτό τον λόγω προσέχουν ιδιαίτερα την πρωτοχρονιά να μην κλάψουν, να μη χάσουν κανένα αντικείμενο, να μη δανείσουν το παραμικρό πράγμα σε άλλους, επειδή φοβούνται ότι ολόκληρο τον χρόνο θα παθαίνουν τα ίδια, δηλαδή, θα χάνουν διαρκώς, θ’ αποστερούνται χρήματα και πράγματα, που ίσως δεν πρόκειται να ξαναπάρουν ή θα χύσουν δάκρυα από στενοχώριες ή λύπες.
Το πρόσωπο, που θα επισκεφθεί, πρώτο, το σπίτι την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, γίνεται φορέας της ατομικής ευτυχίας ή δυστυχίας. Σε όλα τα σπίτια προσέχουν πολύ ποιος θα είναι εκείνος που θα πρωτομπεί στο σπίτι.
Μα και οι γείτονες αποφεύγουν να κάμουν επίσκεψη, αν δεν βεβαιωθούν πρώτα, ότι το ποδαρικό έχει γίνει από άλλον. Εάν ο ποδαρικούσης είναι ο νοικοκύρης, μπαίνοντας μέσα στο σπίτι θα πετάξει ένα ρόδι ή ασκελετούρα, με τις ανάλογες ευχές, «η τσέπη να είναι γεμάτη από χρήματα», «να σκάσουν οι εχθροί όπως σκάει η ασκελετούρα», κ.λπ.
Αν πάλι το ποδαρικό το κάνει ο τυχερός της οικογενείας, τότε παίρνει μια πέτρα και μπαίνοντας μέσα λέει «όσο βάρος έχει αυτή η πέτρα τόσο βάρος νάχει το πουγκί σου». Αν είναι άλλος ο ποδαρικούσης – γουρλής από άλλες  χρονιές, που πήγε καλά η χρονιά, δηλαδή, συνέπεσε εκείνη τη χρονιά ν’ αποκαταστήσει κόρη ή οι σοδειές του να ήσαν πλούσιες ή δεν του συνέβηκε κανένα απρόοπτο, δεν αρρώστησε κανένα μέλος της οικογενείας του ή δεν έπαθε κανένα από τα ζωντανά του, τότε γίνεται ευπρόσδεκτος, γιατί έχουν το προηγούμενο, ότι είχαν καλή και ευλογημένη χρονιά.
Μπορεί οι άνθρωποι των πόλεων να έχουν χάσει τους δεσμούς τους με τη γη, με την παράδοση και να πιθηκίζουν πολλές φορές ξένες συνήθειες, οι χωρικοί όμως εξακολουθούν να πιστεύουν και να εκτελούν παμπάλαιες πράξεις, που ξεκινούν από πολύ μακριά. Είναι τόσο βαθειά ριζωμένα στην ψυχή τους όλα τα παραπάνω, που τίποτε δεν είναι ικανό να τα παραμερίσει ή να τα εξαφανίσει.
Φέτος ιδιαίτερα, εκτός από το ποδαρικό ας προσέξουμε και τις ευχές μας. Αντί να ευχόμαστε κάτι εντελώς μηχανικά, ας χρησιμοποιούμε ευχές συνειδητά, όπως, «να φύγουν μακρυά οι απάτριδες, οι ανθέλληνες» και φυσικά ποδαρικό στη χώρα να κάνουν μόνο όσοι την αγαπάνε.
Επειδή λείπει η αγάπη απ’ αυτή τη χώρα κυρίως από τους διοικούντες ας ευχηθούμε να επιλέγουμε και να μας διοικούν πρώτα απ’ όλα άνθρωποι, άνθρωποι που να αγαπούν την χώρα τους και τους συνανθρώπους τους. Ας αγαπήσουμε πρώτα τη χώρα μας γενικά, ας αγαπήσουμε και τον εαυτό μας, διότι διαφορετικά θα συνεχίσουμε να γινόμαστε καταστροφικοί.
Ποιος θα κάνει ποδαρικό φέτος που θα γίνουμε και πρόεδροι της Ευρώπης;. Διότι υπάρχουν και κάτι καντέμηδες που έτσι και κάνουν ποδαρικό είτε μπουν με το δεξί είτε και με τα δύο πόδια, γράψε αλίμονο!!!
Ποδαρικό παιδικό, χαρούμενο, για να πάνε όλα καλά.
Προσοχή λοιπόν στο ποδαρικό και στις ευχές. Η ενέργεια που αφήνει ο καθένας μας απ’ όπου περνά, παίζει παιχνίδια στον χώρο και σ’ αυτόν που ζει.
Βάλτε να σας κάνει ποδαρικό ένα άτομο που γελά, που είναι ανοιχτόκαρδος, που είναι άκακος, ανυστερόβουλος και ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
Μακριά από καντέμηδες και γκρινιάρηδες.
ΚΑΛΗ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ.