» Έρευνα του 2ου Γενικού Λυκείου καταγράφει τους προβληματισμούς μαθητών για την ανεπάρκεια υποδομών στην πόλη
Πιστεύουν σε ποσοστό 71,2% ότι η κίνηση στα Χανιά με ποδήλατο είναι επικίνδυνη, το 34,3% το χρησιμοποιεί σπάνια και το 28,7% ποτέ, ενώ σε ό,τι αφορά την ανακύκλωση πλαστικών μπουκαλιών ένα 82,2% απαντάει ότι στο σχολείο του δεν υπάρχει “μπλε” κάδος, ενώ ένας μεγάλος αριθμός αγοράζει καθημερινά μπουκάλι νερό!
Oι μαθητές του 2ου Γενικού Λυκείου Χανίων ζήτησαν από180 συμμαθητές τους, μαθητές του 2ου Γυμνασίου και του 1ου ΕΠΑΛ Χανίων που στεγάζονται στην οδό Κοραή να που τη γνώμη τους για τη χρήση του ποδηλάτου και την ανακύκλωσης βγάζοντας εξαιρετικά χρήσιμα συμπεράσματα.
Ο Αστρινός Μιχελάκης, ο Άγγελος Λεδάκης, ο Γιώργος Κοσμαδάκης, η Χριστίνα Ακρίβα και η Μαριάννα Μενιουδάκη που εργάστηκαν πάνω στην έρευνα αυτή μίλησα στα “Χ.ν.” για τα συμπεράσματα της.
«Η εργασία έγινε στα πλαίσια της περιβαλλοντική μας ομάδας. Συζητήσαμε αρκετά, κουβεντιάσαμε και συμφωνήσαμε σε δύο ερωτηματολόγια που τα συντάξαμε με τη βοήθεια της καθηγήτριας μας κ. Ελένης Ατσαλάκη. Τα ερωτηματολόγια τα μοιράσαμε σε παιδιά του 1ου ΕΠΑΛ, του 2ου Γενικού Λυκείου και του 2ου Γυμνασίου ώστε να έχουμε ένα μεγαλύτερο δείγμα και από πολλές ηλικίες καθώς τα σχολεία μας είναι κεντρικά και έρχονται παιδιά από όλη την πόλη» μας εξηγεί ο Άγγελος.
Για τον Γιώργο ένα βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι «σε γενικές γραμμές γνωρίζουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα, την κλιματική κρίση, τη σημασία της ανακύκλωσης και των εναλλακτικών μέσων. Ένα θέμα για πολλούς είναι ότι παρότι γνωρίζουν δεν κάνουν εύκολα το επόμενο βήμα να μην χρησιμοποιούν πλαστικό και να κινούνται περισσότερο με το ποδήλατο».
Από τη μεριά της η Χριστίνα υπογραμμίζει πως μέσα από αυτήν την έρευνα «καταλάβαμε ότι αρκετά παιδιά γνωρίζουμε πολλά πράγματα αλλά τα αφήνουμε… για τους άλλους! Δυστυχώς απουσιάζουν μαθήματα γενικών γνώσεων για να ενημερώνονται καλύτερα τα παιδιά στο σχολείο και να ευαισθητοποιηθούν για κρίσιμα θέματα της ζωή μας. Έχουμε την πίεση των εξετάσεων,τις τράπεζες θεμάτων που μας στερούν τον αναγκαίο χρόνο να συζητήσουμε για ζητήματα όπως το περιβάλλον».
Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πραγματοποιούνταν στην Α ΄ και στη Β΄ Λυκείου στα πλαίσια ερευνητικών εργασιών και στην Α΄ ως επιλογή, ωστόσο αυτό καταργήθηκε πρόσφατα κάτι που ήταν ιδιαίτερα αρνητικό. «Τα παιδιά πλέον πρέπει να συμμετέχουν στο πρόγραμμα εκτός ωραρίου κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αφού δύσκολα μένουν στο σχολείο μετά τις 2 το μεσημέρι ή μπορούν να αφιερώσουν κάποιον από τον λίγο και εξαιρετικά πολύτιμο απογευματινό τους χρόνο» μας λένε εκπαιδευτικοί.
Επικίνδυνη η μετακίνηση με ποδήλατο
Ανοίγουμε συζήτηση με τα παιδιά για το 71,2% των συμμαθητών τους που εκτιμά πως η κίνηση στα Χανιά με ποδήλατο είναι επικίνδυνη.
«Μένω σε κεντρικό δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία που είναι επικίνδυνος και ακόμα και οι γονείς μου λένε να μην χρησιμοποιώ το ποδήλατο για να πάω σχολείο» σχολιάζει η Μαριάννα συμπληρώνοντας πως «δεν υπάρχουν αρκετοί ποδηλατόδρομοι στα Χανιά. Η πόλη μας είναι μικρή, το κλίμα είναι καλό- τις περισσότερες ημέρες έχουμε καλοκαιρία – και θα ήταν πιο χρήσιμο το ποδήλατο και για βόλτα και για την καθημερινότητα μας. Δυστυχώς δεν το χρησιμοποιώ γιατί και οι ποδηλατόδρομοι είναι λίγοι και οι οδηγοί δεν είναι προσεκτικοί απέναντι στους ποδηλάτες».
Από τη μεριά το ο Γιώργος επισημαίνει πως «δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατόδρομων, είναι αποσπασματικά και καθόλου εύχρηστο», με τον Άγγελο να θυμάται την εκδρομή του σχολείου στην Καρδίτσα. «Πάρα πολλοί ποδηλάτες, χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι το ποδήλατο στην καθημερινότητα τους και η χρήση του γίνονταν από όλες τις ηλικίες» λέει. Όμως η Καρδίτσα, τα Τρίκαλα και άλλες πόλεις της Θεσσαλίας είναι επίπεδες και διευκολύνουν τη χρήση ποδηλάτου αντιτείνουμε στα παιδιά…«Ο ποδηλατόδρομος στην Καρδίτσα έχει μήκος 7,5 χιλ.! Ναι είναι επίπεδη η Καρδίτσα αλλά και το κέντρο των Χανίων δεν έχει βουνά και λόφους! Αν είχαμε καλύτερα δίκτυο, θα μπορούσε ο κόσμος να χρησιμοποιεί περισσότερο το ποδήλατο, να το κάνει μέρος της καθημερινότητας του και στα Χανιά και σε άλλες πόλεις» υπογραμμίζει η Μαριάννα
Η Χριστίνα πάλι μας δηλώνει πως χρησιμοποιεί το δίκυκλο αλλά το να ποδηλατείς στην πόλη των Χανίων δεν είναι και το πιο ασφαλές πράγμα. «Δυστυχώς οι οδηγοί δεν υπολογίζουν τον ποδηλάτη και ένας ποδηλατόδρομος που έχουμε είναι συνέχεια κατειλημμένος από αυτοκίνητα, αυτή είναι η αλήθεια» αναφέρει, ενώ ο Άγγελος προσθέτει πως «στην πόλη μας έχουμε τμήματα ποδηλατόδρομων σε διάφορα σημεία που δεν είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο και πολύ συχνή παραβίαση του ΚΟΚ από τους οδηγούς αλλά και τους ποδηλάτες».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αστρινός που ήλθε στη συνάντηση μας με…ποδήλατο! «Ήλθα με ποδήλατο αλλά απέφευγα τους κεντρικούς δρόμους και ανέβαινα στα πεζοδρόμια γιατί κακά τα ψέματα οι οδηγοί δεν δίνουν σημασία ούτε στους ποδηλατόδρομους ούτε στους ίδιους τους ποδηλάτες» είναι τα λόγια του.
Λιγότερο πλαστικό
Το δεύτερο ερωτηματολόγιο αφορούσε την ανακύκλωση, επί της ουσίας τον περιορισμό της χρήσης των πλαστικών μπουκαλιών. Η δημοσκόπηση έγινε πριν ακόμα ανέβει ο υδράργυρος, αν γίνονταν σήμερα το 90% των μαθητών θα έλεγαν ότι καθημερινά αγοράζουν πλαστικά μπουκάλια για να πιουν.
«Αν υπήρχαν μπλε κάδοι μέσα στο σχολείο ή δίπλα στο σχολείο η μεγάλη πλειοψηφία θα ανακύκλωνε τα πλαστικά μπουκάλια. Όταν οι κάδοι είναι στην άλλη άκρη του δρόμου, στα 200 μέτρα και πρέπει να περάσεις 3 “πράσινους” κάδους για να φτάσεις στο “μπλε” ε τότε πολλοί θα ρίξουν στον “πράσινο” κάδο του μπουκάλι τους» αναφέρει ο Γιώργος, ενώ ο Άγγελος συμπληρώνει πως θα ήταν χρήσιμο να τοποθετηθούν κάδοι ανακύκλωσης σε κάθε αυλή σχολείου και να ενθαρρύνονται οι μαθητές να συμμετέχουν σε αυτή.
«Είδαμε στο ερωτηματολόγιο που δώσαμε πολλοί συμμαθητές μας να απαντούν ότι επαναχρησιμοποιούν τα πλαστικά μπουκάλια κάτι που δεν είναι σωστό από άποψη υγιεινής. Υπάρχει μια παραπληροφόρηση σε αυτόν τον τομέα» τονίζει η Μαριάννα, ενώ ο Γιώργος εξηγεί πως «το βασικό είναι να μάθουμε να μην χρησιμοποιούμε πλαστικό, να το περιορίσουμε. Για όλα αυτά πρέπει να υπάρξει ενημέρωση γιατί η νέα γενιά θα αλλάξει τα πράγματα».
Σε αυτήν την παρατήρηση συμφωνεί και ο Αστρινός. «Όσους κάδους και να βάλουν αν δεν μειωθεί ο όγκος των μπουκαλιών δεν μπορείς να καταφέρεις κάτι ουσιαστικό. Το ζήτημα είναι η μείωση της χρήσης του πλαστικού και ένας διαφορετικός τρόπος ζωής από αυτόν που κάνουμε όλοι μας, χωρίς υπερκατανάλωση, με σεβασμό των φυσικών πόρων» καταλήγει.
