■ ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ MILLENIUM
I.
Θα ανταμώσουμε στα πιο πικρά
ποιήματα του νέου αιώνα που ανατέλλει…
Το πέρασμα των ημερών,
ανάσα του Θεού.
Κι ο ιριδισμός της θάλασσας,
το βλέμμα Του…
Θα ταξιδέψουμε
σε πολιτείες άλλες
με τις δικές τους τις αλήθειες
Θα πορευτούμε σ’ άλλες χώρες
– ανάμνηση στη μνημοθήκη
de notre heureuse enfance!
Χρόνος σταματημένος
παρόντας και απών και παρακείμενος
Χρονοθετεί εφήμερες φιλίες
με καταληκτικές τις μέρες τους…
Κι απόψε η βροχή επίμονα,
σε αναπότρεπτα ταξίδια μας καλεί…
Με οδοδείκτες γύρω μας,
των άστρων τη μαρμαρυγή,
και την αδημονία μας…
II.
Φόρεμα, στη γύμνια της ψυχής μας
το φως ενός λυκόφωτος μενεξεδί!
Στα χνάρια των βελούδινων βημάτων Του,
των φίλων οι σκιές παίζουν παιχνίδια,
με τους επίλοιπους
που κάποτε προδώσαμε μαζί…
Τούτος ο νιος αιώνας
πετρώνει τις στιγμές του,
με τις οδύνες των πολλών μας τύψεων…
Αιών Σηματοφόρος,
μεγαλοσύνης, μα και άθλιας “αλήθειας”
Αλλά εγώ, επιθυμώ να βάλω
τάξη στο μυαλό μου
Να συστοιχίσω, λέω,
τις σταγόνες του αίματος μου…
Να συγκεντρώσω τ’ άστρα τ’ ουρανού
και του θανάτου ο φόβος να σκορπίσει
Τα τελευταία φύλλα,
να συλλέξω των καιρών
Να στήσω πύργο αλαργινό
Με τις χαρούμενες στιγμές μου
Κι από ψηλά να αγναντέψω
της “Άλλης Χώρας” μου τις όχθες:
των παιδικών μου χρόνων τι εικόνες…
III.
Ψιλόβροχο…
Να βρέχει αναμνήσεις.
Σαν την σκουριά στα πόμολα
τ’ αποτυπώματα των ημερών
μελαγχολίας ίχνη αφήνουν…
Ανήκω σ’ άλλη εποχή
Δεν είμαι «εκ του κόσμου τούτου»!
Έτσι δεν λεν οι ποιητές;
Γνωρίζω εκείνο το μυστήριο
να μην είμαι πια κανείς,
μα ο καθείς που θέτε στις καρδιές σας!
«Αλήθεια -Κύριε- θα μάθουμε ποτέ
ποιοι είμαστε»;
Προσεύχονται κι οι ποιητές
όνειρα, πόθοι και φιλοδοξίες,
όλα στο τέλος, φ ό β ο ς…
IV.
Όλα τα μάτια γίναν’ κώδικες
όλα τα μάτια γίναν’ ένα
Μοιάζουμε γράμματα ανώνυμα
περίεργα email δηλαδή…
Μάτια,
Γεμάτοι μάτια οι e-αποστολείς μας!
Κύριε, δωσ’ τη δύναμη
να ε π ι σ τ ρ έ ψ ο υ μ ε ξανά
στα πρόσωπα μας!
Οι δρόμοι αδιέξοδοι του σήμερα…
«Στενή κι η πύλη» του αύριο
Σε απρόβλεπτους καιρούς
κι ανθρώπων σκέψεις ζούμε!».
…Σημείωση: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, αύριο, κι είναι χαρά και τιμή μου, να επιλέξω αυτό το ποίημα του κυρίου Σ. Καλαϊτζόγλου, από την “Άλλη χώρα”… Το ποίημα πήρε το Α΄ Βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό “Κούρος Ευρωπού” (2002) Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας «Τέχνης Κιλκίς»
Κύριε Καλαϊτζόγλου, σας ευχαριστώ θερμά για τα θαυμάσια δώρα σας…
Εκτός από τη “χώρα” σας, και το “δροσερό” με φρεσκάδα και χιούμορ “Μια νύχτα στο παλιό Τυπογραφείο”, αλλά και τον έξοχο συλλεκτικό τόμο της Ανθολογίας με τους Βραβευμένους ποιητές 1995-2011.
Σας εύχομαι υγεία και έμπνευση!
Για σας και τη Χριστίνη.
«Στραμμένη στον άνθρωπο, τον συνάνθρωπο, τον διπλανό, το μετανάστη, η “άλλη χώρα” του μέσα της ποίησης, του άλλου, γίνεται παράθυρο στον κόσμο…»
Αφροδίτη Σιβετίδου
Καθηγήτρια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
