Άγιος Δημήτριος 26 Οκτωβρίου
Στη μέση του φθινόπωρου, στο τέλος τ’ Οκτωβρίου,
μεγάλη έχουμε γιορτή τ’ Αγίου Δημητρίου
Αριστοκράτης στη γενιά, απ’ τη Θεσσαλονίκη
κι εις το ρωμαϊκό στρατό χιλίαρχος εχρήσθη
Μα έγινε χριστιανός, γι’ αυτό εφυλακίστη,
γιατί του εζητήθηκε, να αρνηθεί την πίστη
Το Νέστορα εγνώρισε μέσα στη φυλακή του,
χριστιανό και νεαρό με τόλμη στην ψυχή του
Μια μέρα ο αυτοκράτορας οργάνωσε αγώνες,
να μετρηθούν δυο παλαιστές, ως γίνονταν αιώνες
Το Νέστορα εδιάλεξε, να βγει και να παλέψει
με το Λυαίο-παλαιστή-θηρίο εις τη βλέψη
Με τ’ Αη Δημήτρη την ευχή, σκότωσε το Λυαίο
κι οργίσθη ο αυτοκράτορας κι ήρθε το τελευταίο
λεπτό και για το Νέστορα και για τον Άη Δημήτρη,
που τους αποκεφάλισε και είπαν Μυροβλήτη
Ο τάφος του εγίνηκε φρέαρ και αναβλύζει
άγιο μύρο, τους πιστούς αιώνια να μυρίζει
Στον τόπο μαρτυρίου του χτίστηκε προς τιμή του
λαμπρός ναός και οι πιστοί ζητούνε την ευχή του
Είν’ ο προστάτης Άγιος για τη Θεσσαλονίκη,
που μ’ ένα θαύμα του το ’07(1207) της έδωσε τη νίκη
Το “Σκυλογιάννη” σκότωσε στην πόλη π’ αντρειώθη,
πάνω σε κόκκινο άλογο, με τη στολή στρατιώτη
Ήταν τσάρος των Βούλγαρων κι είχε πολιορκήσει
τη Σαλονίκη ολόκληρη, για να την κατακτήσει
Ο Άγιος Δημήτριος έφερε το σωσμό της
κι εκείνη τον(ε) θεωρεί προστάτη Άγιο της
Ως έφιππος ο Άγιος παλληκαριά σημαίνει,
θεμέλιο στην πατρίδα του κι όλη την οικουμένη
Πόλεις υπάρχουνε πολλές, που η χάρη του τιμάται,
μα της Θεσσαλονίκης μας ο Άγιος λογάται
Μαρία Ντούζα – Βογιατζάκη
Όμορφο βουνό “ΛευκάΌρη” μαδάρες μας, χανιώτικες…..
Όμορφο βουνό και τιμημένο!! <<αγκαλιάζεις>>
Σελινιώτες, Κυδωνιάτες , Άποκορωνιώτες , Σφακιανούς
έχεις γράψει ιστορία δοξασμένη
από τότε που εγίνηκε , η Γής και Ουρανός. (καταβολής κόσμου)
Στην αγριάδα σου, πιάνει ένα δέος
είναι ανάκατες, πέτρες, πεύκα, κυπαρίσια και κλαδιά,
οι πέτρες κόβονται και τα γρεμνά σου
ορθά, κοφτά, στα φαράγγια πέφτουνε και στα νερά!
Στις κορυφές σου αν τα σύννεφα τον ουρανό δεν σκιάζουν
φαίνεται στην Πελλοπόνησο ο κάβος του Μαλιά
όλα από ψηλά αγναθωριάζουν….
και μοιάζει η Κρήτη, μια γοργόνα νεραϊδα στα νερά!
Το πρωϊνό ο Ήλιος σε χαϊδεύει
και το βράδυ σε αφήνει μοναχό
αν πάλι τη νύχτα σε φωτίζει <<το ερωτικό φεγγάρι!>>
τότε μοιάζει να σου κρατάει συντροφιά
στον ύπνο το γλυκό!
Αν τα νέφια , περνούν και ακουμπούνε τις πλαγιές σου,
γίνεσαι άγριο και σκοτεινό
αστροπελέκια πέφτουν στις κορφές σου
και μοιάζει να σε επισκέπτεται ο παντοκράτωρας Θεός!
Λευκά Όρη τις όμορφες απόκρημνες πλαγιές σου
τις επισκέπτηκαν πολλοί
δεν ήταν όμως όλοι φίλοι ,ήτανε και άσπονδοι εχθροί
καί όσοι θελήσαν να πληγώσουν την καρδιά σου
πληρώσανε τη νύφη που ορεχτήκανε, ακριβή!!
Στο διάβα σου μυρίζουν δάφνες
και τα χαράκια σου , στέκονται άγρυπνοι φρουροί´
να θαυμάσεις μόνο αν θέλεις ! για να περάσεις δεν μπορείς.
Τα νερά τρέχουν στα γρεμνά στις ρεματιές σου
ένα μουρμουριτό ακούγεται παντού
δεν ξέρεις αν είναι, τραγούδι, μελωδία, ή συναυλία
αν είναι αγγέλοι που δοξάζουν και υμνούνε το Θεό!
Τα αγριοπερίστερα έχουν κάνει τις φωλιές τους
σε βράχια απόκρημνα και κοφτερά
και αγριοχελίδονα κάνουν φιγούρες στις πλαγιές σου
και δεν αφήνουνε γρεμνό με ρεματιά…
Όλα τα πουλιά χαίρονται και ορκίζονται στο όνομά σου
από σπουργίτι μέχρις………κανναβό
και μοιάζουν σε παράδεισο να ζούνε, να ευχαριστούνε το Θεό!
Το αγρίμι τρέχει στα γρεμνά σου
και σε ξέρει από γρεμνού, γρεμνού σου, σπιθαμή προς σπιθαμή
σίγουρα αυτός είναι ο Άρχοντας σου
και σε θέλει ωραίο, με δόξα , μεγαλείο , ιστορία και τιμή…
Στην Πανσέληνο κοιτάζεις τον καθρέφτη
και ρωτάς τη Θάλασσα αν είσαι άσχημο ή μικρό
και αυτή γνωρίζει , θαυμάζει και σου λέει
είσαι Μεγάλο <<και στον κόσμο , το Ωραιώτερο βουνό!>>
——————————————————————-
Μιχάλης Παπαδερός
Για την Ντόρα
Η άσχημη, η είδηση μας ήρθε αστραπιαίως,
που αφορά τη Ντόρα μας, την ασθενή βεβαίως.
Εμείς οι φίλοι ξέραμε μα Ντόρα παλικάρι.
Και ήταν δύσκολο πολύ, ασθένεια να πάρει.
Και τώρα όλοι ελπίζουμε να εύρει την υγειά της,
να συνεχίζει ακάθεκτη τα επιτεύγματα της.
Να μοιάσει του πατέρα της στα χρόνια και τη δράση
πολιτική, κοινωνική χωρίς καιρό να χάσει.
Το έθνος το Ελληνικό θέλει σωστούς ανθρώπους
για να το κυβερνήσουνε με διαλεχτούς συντρόφους.
Κι η Ντόρα είναι απ’ αυτούς και το’ χει αποδείξει.
Ελπίζουμε εις το Θεό να τηνε βοηθήσει.
Θεέ μεγαλοδύναμε βοήθησε τη Ντόρα,
γιατί είναι πολύ χρήσιμη σήμερα εις τη χώρα.
Ιωάννης Αντ. Φατσέας
Ο ταύρος του Φαλαριδος
(Φάλαρις: τύραννος Σικελίας και Ακράγαντα, 6ος π. Χ. αιώνας)
Αν ποτέ ο Φάλαρις
ήθελε να επικαλεστεί μετάνοια
θα έστελνε τον χάλκινο ταύρο,
έργο του απάνθρωπου καλλιτέχνη Περίλαου,
στους Δελφούς, όπως εύστοχα
ο Λουκιανός περιγράφει.
Θα έλεγαν, οι απεσταλμένοι του τυράννου,
πόσο δίκαιος και φιλάνθρωπος υπήρξε
και πως με αυτοθυσία διακυβέρνησε.
Θα υποστήριζαν πως μόνο ο πανούργος Περίλαος
κάηκε ζωντανός μέσα στην κούφια κοιλιά του ταύρου
και αυτό μόνο προς επίρρωση των ισχυρισμών του
ότι οι αυλοί που είχε εφαρμόσει
στα ρουθούνια του αγάλματος
μπορούσαν να μετατρέπουν τις κραυγές οδύνης
σε μουσική.
Αυτά και άλλα παρόμοια
θα έλεγαν οι έντρομοι μαντατοφόροι
κομίζοντας το περιλάλητο άγαλμα
στον ιερό τόπο των Δελφών
με σκοπό την εύνοια και την τιμή
στο πρόσωπο ενός διεφθαρμένου κυβερνήτη.
Ο χάλκινος ταύρος
θα άκουγε σιωπηλός
καθώς δική του φωνή δεν είχε
αλλά αποκτούσε μόνο την ώρα της εξόντωσης των άλλων,
μέσω της οποίας, ο Φάλαρις,
νόμιζε ότι καθίσταται πιο ισχυρός.
Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη
Δάκρυ δεν στάλαξε ποτέ
Μισάνοιχτο το κομοδίνο στη γωνιά μου
ξέστρωτο το κρεβάτι και χωρίς χαλιά,
τα πήρες όλα και μ’ εγκατέλειψες γλυκιά μου
έφυγες και μου είπες πως βρήκες μια ζεστότερη φωλιά.
Δάκρυ δεν στάλαξε πικρό από τα μάτια σου
γαλήνια είχες την όψη σου γλυκιά
λέξη δεν έβγαλαν τα χείλια σου
όμως δεν ξέρω αν πόνεσε η σκληρή σου η καρδιά.
Κείνη η καρδιά που αλλόκοτα χτυπούσε
όταν με καρτερούσες στη μικρή μας τη φωλιά
και με πόθο ερωτικό το στόμα σου μιλούσε
κι έτρεμε το κορμί σου στην ζεστή μου αγκαλιά.
Τώρα κοιτάζω και μαραίνεται η ψυχή μου
που το σπιτάκι μας το βλέπω αδειανό
μαράθηκαν τα λουλουδάκια στην αυλή μου
και στης καρδιάς τα τρίσβαθα πονώ.
Όμως, μια της ελπίδας ηλιαχτίδα
φωτίζει την μαυροντυμένη μου ψυχή
και πως λευκαίνει την κατάμαυρη χλαμύδα
και μια φωνή στα στήθη μου μου λέει πως θα ‘ρθείς
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
