Ποιητές και ριμαδόροι σχολιάζουν την επικαιρότητα
Να… ντακάρομε και τα χωρατά
ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΤΑ ΣΥΝΤΡΕΜΟΥΝΕ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΚΑΝΙΣΚΙ
Τα…γοργοπόδαρα ΕΛΤΑ το κάνουνε το θάμα,
’νιμένεις να σου φέρουνε, μ’ αυτά δε φέρνουν πράμα.
Ο Κακατσάκης μου ’πεψε βιβλίο για κανίσκι,
ευγενικό το δώρο ντου, αλλά μπελάς με βρίσκει.
Τρεις του Δεκέμπρη μου ’πεψε το γκαρδιακό πεσκέσι,
μα δεν ελόγιαζ’ η δουλειά πως… θα κοπεί στη μέση.
Με τα ΕΛΤΑ μου το ’πεψε απ’ τω Χανιώ τα μέρη
κι ο ίδιος πού να κάτεχε μπελάδες πως θα φέρει.
Ελόγιαζε πως τα ΕΛΤΑ σαν τον Ερμή πετούνε,
πως είναι γοργοφτέρουγα και ντίπι δεν ξαργούνε.
Περνούνε μέρες δυο και τρεις, περνά και μια βδομάδα,
βιβλίο δεν εφάνηκε, μα φάνηκε…ζαλάδα.
Τηλέφωνα και μια και δυο ρωτά, ξαναρωτά με
«βιβλίο μήμπας φάνηκε; Η έγνοια ντου κεντά με.»
«Βαγγέλη, μην ανησυχείς και μην κακαφοράσαι,
αφού το φέρνουν τα ΕΛΤΑ ήσυχος να κοιμάσαι».
Περνά το ’κοσαήμερο κι ο νέος χρόνος μπαίνει,
μα το βιβλίο ’ν’ άφαντο, κοντό και πού να ραίνει;
Ευκές τση νέας τση χρονιάς πλείσες κανοναρχούνε,
αλλά το «καλώς όρισες» βιβλίου δε θα πούνε.
Τρεις του Γενάρη «αποστολή» βιβλίου ένα μήνα,
τον Κακατσάκη …ζώνουνε φόβοι και τριμιντίνα.
«Θα ξαναπάω στα ΕΛΤΑ, θα σου το ξαναστείλω,
σε αλλουνού διεύθυνση,πέμπω και σ’ άλλο φίλο.
Τρεις μέρες επεράσανε του νέικου Γενάρη
και να βιβλίο, δεύτερο, στο φίλο μας τον Άρη.
Γέλια, καλωσορίσματα στο δεύτερο βιβλίο
τρεις μέρες ήρθ’ απ’ τα Χανιά…αληθινό αστείο.
Και τα νερά φωτίζουνται πέρα στον Ιορδάνη,
βιβλίο πρώτο… αφώτιστο, αχνιά μιλιά δε βγάνει.
Κι έρχετ’ η μέρα η λαμπυρή, έντεκα του Γενάρη
βιβλίου πρώτου άφιξη έχει σειρά να πάρει.
Σαράντα μέρες φύγανε μέχρι να ξεπορίσει
κι η αφεδιά μου ολόχαρη θα το καλωσορίσει.
Πρωτοφανίστικη χαρά στον ουρανό σκαλώνει
και για τον άγιο Μηνά η στράτα μου ξαμώνει.
Να παίξω τσι καμπάνες του και να το τελαλίσω
τον Κακατσάκη δυο φορές να τον ευχαριστήσω.
Να πα να βρω και τον παπά αν θέλει να κοπιάσει
βιβλίο που «σαράντισε» ευκή να του διαβάσει.
Και στα ΕΛΤΑ ν’ άψω κερί κι ευχαριστώ να ψάλλω
βιβλία δυο είν’ αφορμή στσ’ αγκάλες μου να βάλω
Φιλικά και… χωρατατζίδικα
Κωστής Λαγουδιανάκης
Η καθημερινότητα σκοτώνει
Στην καθημερινότητα, τα ίδια και τα ίδια
όλα σου τα σερβίρουνε, οι άρχοντες πιτήδεια !
Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι, για εσένα σκέφτονται άλλοι
σού τα επαναλαμβάνουνε όπως οι παπαγάλοι !
Τα όνειρα σου, βάλε τα, κρυμένα στο συρτάρι
κι άν κάποτε τα θυμηθείς στείλε τα στο Φεγγάρι!
Στην καθημερινότητα, απ´τη δουλειά στο σπίτι
όπως σού τα σερβίρουνε να μην ανοίξει μύτη
έτοιμο και το φαγητό να μπαίνει σε ένα πιάτο
και ένα κρασί για το καλό να λέμε άσπρο πάτο!
Την ευτυχία την ψάχνουμε μην κι έρθει απ ´τις ειδήσεις
το στόμα σου νάχεις κλειστό φοβού και μη μιλήσεις!
Στην καθημερινότητα φταίνε πάντα οι άλλοι
χρειάζεται και κάτι τις για να σε πιάνει ζάλη…
μπορεί τότε καλύτερα τα πράγματα να βλέπεις
και λίγο χρόνο απ ´τη ζωή για λίγο να ξεκλέφτεις…
Ο Θεός που σού ´δωσε μυαλό. ΅να τ ´ακονίσεις΅
να πάρεις μερικές στροφές, αλλιώς να θεωρήσεις !
Στη καθημερινότητα τα ίδια και τα ίδια
δεν ωφελούνε πουθενά και γίνονται συνήθεια
όπου και μεταλλάσονται τότε σε κακοήθεια!
Τον εαυτό σου τράβηξε από τις πολυθρόνες
και πάτησε όλα τα κουμπιά να κλείσουν οι οθόνες……
Την νύχτα…όταν ξαναδείς, τ άστρα με το φεγγάρι
τότε θυμήσου τα όνειρα που έχεις στο συρτάρι !
Στην καθημερινότητα τα ίδια και τα ίδια
πρέπει να πάρεις μια στροφή και γράψε τους στα φρύδια
όλους τους επιτήδιους που φέρνονται πιτήδεια !
Μιχάλης Παπαδερός
1821-2021
Βαρύς ο τουρκικός ζυγός εις του Ρωμιού το σβέρκο,
ελευθερία ή θάνατο, είπε και έκαμε το.
Τόσανα χρόνια στη σκλαβιά επέρασες πατρίδα,
μα σαν εφίλιωσε ο καιρός, μπήκε μπροστά η ελπίδα.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά ραγιάδες να ’μαστε στο τουρκικό σπαθί.
Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει,
μα η τουρκική ταφόπλακα βαριά είναι και πώς βγαίνει.
Πώς την εβάστας τη σκλαβιά λαέ μου τόσα χρόνια,
αρμάθιαζες τσοι τσοί καημούς κι εσήκωσες τα όπλα.
Στα 1821 απάνω,
έβαλε ο θιός υπογραφή επανάσταση να κάμω.
Στην Αγια Λαύρα ορκίστηκαν με πίστη και ελπίδα,
για να τη δουν ελεύθερη την Άγια τους πατρίδα.
Ιφιγένεια Μπομπολάκη- Βουρδουμπά
Κατάρα θεϊκή
Γνωστό σ’ όσους πιστεύουνε εδά κάμποσα χρόνια
ήρθε κατάρα του Θεού θα τυραννά αιώνια.
Σκέφτουνται δα και μερικοί απάνω στον πλανήτη
απού εθεωρήσανε κορωνογιό για γρίπη.
Μόνο απής επρόσβαλε θάνατος τόσο κόσμο,
ένιωσαν οι υπόλοιποι τον τρόμο και το φόβο.
Μετά απού ξαπλώθηκε ιός λαούς και κράτη
αρχίξανε να σκέφτουνται ατίθασοι και σκάρτοι.
Αρχίξανε να τρέχουνε δρόμους και ιατρεία
εψάχνανε να βρουν σωσμό απού την πανδημία.
Παγκόσμια οι συνετοί κάμανε τα εμβόλια
απόμακρα ακούγονται των άμυαλων τα σχόλια.
Μετά την πρώτη έξαρση κλείσαμε ένα χρόνο
ελπίζαμε πώς βρήκανε φάρμακο για τον πόνο.
Ήρθε ξανά η μόλυνση απ’ Αφρικής τα βάθη
αγριεμένος ζωηρός Ευρώπη ετροζάθη.
Κλείσιμο πάλι ούλοι μας μ’ εμβόλια νέες μάσκες
άρρωστοι πέφτουν στα χωριά μα πιά πολλά στσι λέσχες.
Μον’ ο Θεός πούν’ Ύψιστος μπορεί να μας γλιτώσει
θαρρώ πως μόνο κείνοσας μπορεί να μας ποσώσει.
Σ’ ούλη την αθρωπότητα δεν έμειν’ άλλο πράμα
παρά αγάπη, φρόνηση και του Υψίστου θαύμα.
Εδά που ετελειώσανε οι νομοφυλαχτάδες
αθρώποι πια δε νοιάζουνται, μόνο για τσοι παράδες.
Ετσά απού κατάντησε η κοινωνία ετούτη
δε μάσε σιάζει πράμα μπλιό μόνο Θεού η γνώση.
Χριστός που εγεννήθηκε Εκεινοσάς υπάρχει
εμείς ας είμαστε πιστοί εκείνος πάντα θ’ άρχει.
Μαδαρίτης
Ρύπανση περιβάλλοντος
Οι κουτσομπόλες της T.V., εβγάλανε στη φόρα,
το γεγονός που άκουσα και ρίμα κάνω τώρα.
Προχθές στη συνδιάσκεψη, που ‘γινε για το κλίμα,
πολλοί ηγέτες των χωρών, εβγήκανε στο βήμα.
Ανάμεσα τους ήτανε κι ο Πρόεδρος των Η.Π.Α.
και μίλησαν για ρύπανση και όζοντος την τρύπα.
Εις τη Γλασκώβη έγινε πριν από μια βδομάδα,
η σύναξη των ηγετών, που έφερε ζαλάδα.
Φθάσανε στ’ απροχώρητο, στου ξυραφιού την κόψη,
μα συμφωνήσαν ο καθ’ εις, να ράψει και να κόψει.
Ν’ αποφευχθεί η ρύπανση, τελείως του Πλανήτη
κι ανάλεμα να μασε βγει, ετούτ’ από τη μύτη.
Πως έφερ’ αποτέλεσμα, η μάζωξη ετούτη
σαν δύσκολο το θεωρώ, βρομεί πολύ… μπαρούτι.
Στην υστερία όλοι μαζί, φωτογραφία βγάλαν,
να μείνει σαν ενθύμιο, στην κούφια τους κεφάλα.
Μα σαν πισ’ απ’ τον Μπάιντεν, περνούσε η Καμίλα,
του φύγανε αέρια και τσ’ ήρθ’ ανατριχίλα.
Η ίδια τ’ ανακοίνωσε, στους δημοσιογράφους,
που τ’ αναμεταδόσανε, μετά περίσσιου πάθους.
Πλάνα μετέδοσ’ η T.V., σ’ όλες τση Γης τσι χώρες,
μα δεν ξεσπάσαν’ απ’ αυτά, κατακλυσμοί και μπόρες.
Σε τούτο συνετέλεσε, του Μπάιντεν το κύρος,
που εξαπέστειλε τον Τραμπ και έχει γίνει ήρως.
Τούτο το «νέο» τ’ άκουσα, από τσι κουτσομπόλες,
που σ’ ένα μα τεράστιο, καζάνι βράζουν όλες.
Εννιαχωριανός
Οι τρεις Ιεράρχες
Οι τρεις Ιεράρχες, εραστές του θείου Ναζωραίου
ωσάν κι Αυτόν σε χρόνια σκοτεινά
ώριο ναό να υψώσουνε, -θεμελιωτές τ’ ωραίου-
φως κι αρετή στη σκέπη του, να ζουν παντοτινά.
Οι τρεις ιεράρχες, άξιοι της εκκλησίας Πατέρες,
σάρκα κι οστά αν δώσανε σ’ Οράματα πλατιά,
είναι γιατί τους φρόντισαν χριστιανές μητέρες
κι ανάψανε στα στήθια τους μιαν άσβηστη “φωτιά”:
Να διώξουνε την καταχνιά, να φέρουν την ελπίδα
στον αδερφό τους άνθρωπο που περισσά πονεί
την πίστη αφού του δώσουνε αλάθευτη πυξίδα
κι αφού τον κοινωνήσουνε στην άγια προσμονή.
Όλα στο θείο αυτό σκοπό τα δώσαν ένα- ένα:
μόρφωση, αγάπη, ζεστασιά, πλούτη κι απαντοχή,
κι όταν ο χάρος έφτασε, δεν έμενε κανένα
που να μην έχει ξοδευτεί σ’ αγάπης προσευχή!
Ο Μέγας ο Βασίλειος, Γρηγόριος κι Ιωάννης
της πίστης οι Διδάσκαλοι, ψηλά στον Ουρανό
τώρα φορούν αιώνιο, τ’ αγώνα τους στεφάνι
ίδιο σαν και το βίο τους, αγνό και φωτεινό!
Ελισάβετ Διαμαντάκη – Κωνσταντουδάκη
