Λαογραφικά
Nησιώτικο, από τα όμορφα νησιά μας, να τα γράφωμε, να τα τραγουδούμε, όλα τα θέλει ο λαός:
Ένα καράβι από τη Χιό με τις βαρκούλες του τις δυο
στη Σάμο πήγε κι άραξε κι έκατσε και λογάριασε
πόσο πουλιέται το φιλί στη δύση στην ανατολή
της κόρης πιάνει τέσσερα, της χήρας δεκατέσσερα.
Ριζίτικο του δρόμου
Ε ρε μα δα στον αποχωρισμό τρεις ποταμοί κινούνε
μ’ ένας πάει ανατολικά κι άλλος τη δύση,
κι ο τρίτος ο καλύτερος σε περιβόλι μπαίνει.
Ποτίζει δέντρα και μηλιές, μηλιές και κυπαρίσσια
σε μια μηλιά γλυκομηλιά δε φτάνει να ποτίσει.
Ρίμα – Ριζίτικο
Ρήγας στην Ανατολή κι ο βασιλιάς στη Δύση
συμπεθεριόν εκάμανε βλογούνε τα παιδιά ντους,
κάνουνε μέγα κάλεσμα ‘π’ Ανατολή και Δύση.
Χώρια καλούν τσ’ άρχοντες κι ούλο τ’ αρχοντολόι
χώρια καλούνε τσι φτωχούς κι ούλο το φτωχολόι.
Ούλο το κόσμο τον καλούν κι ούλο τον πρεμαζώνουν
τους καλογέρους ε δεν τους εκαλούν γιατί είναι μαυροφόροι.
Μαντινάδες
Μαζί εξεκινήσαμε να πάμε εις τη χώρα
κι εδά μου λες κουράστηκα και μοναχός προχώρα.
Όμορφα που τραγούδησες ωραίο παλικάρι
θα σε παρακαλέσωμε να τραγουδήσεις πάλι.
Πολλά χωριά εγύρισα, πολλούς λεβέντες είδα
σαν τη δική σας λεβεδιά αλλού ποθές δεν είδα.
Εγώ θα κάμω την αρχή πρώτος να τραγουδήσω
και την καλή παρέα μας να την ευχαριστήσω.
Χαρίζω τα τραγούδια μου με όλη την καρδιά μου
και όποιος θα τα τραγουδεί να πίνει στην υγειά μου.
Μια μαντινάδα θα σας πω απάνω στην κουβέντα
να ‘μαστε όλοι μας καλά και να περνούμ’ ωραία.
Καλή ‘ναι η παρέα σας και τηνε θέλουν όλοι
γιατί ‘ναι μέσα στο μπαξέ σαν το καλό περβόλι.
Καλή ‘ναι η παρέα μας και τηνε θέλω πάντα
κι ως στέκουν τα ψηλά βουνά να στέκει κι η φιλιά μας.
Χαρές, χαρές πάντα, σε χαρές πάντα χαρούμενοι.
Ο Ριζίτης Μ.Τ.
Οι μέρες
Τις μέρες που οι δρόμοι είναι άδειοι
και οι σπάνιοι διαβάτες φορούν μάσκα χειρουργείου
μπορεί να δεις έναν ερωδιό να βουτά τα πόδια του στη λίμνη
κοτσίφια, αγριοπερίστερα σπουργίτια να πετούν γύρω
να τραγουδούν
και να μοιράζονται στιγμές αγαλλίασης με κάθε ψυχή.
Το σύθαμπο σκορπίζει τα ξέφτια του
η παγωνιά παραχωρεί θέση στον ήλιο
καθώς η αβεβαιότητα μετουσιώνεται σε προσδοκία.
Τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι:
– Αληθινά, θα έρθουν καλύτερες μέρες!
Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη
Ο κορωνοϊός και οι κουδούνες
Με μάσκες γεννηθήκαμε, μ’ αυτές κυκλοφορούμε
κι εδά με τον κορωνογιό με νόμο τσι φορούμε.
Με τον καιρό θα βγάλουμε τσι καθαρές μασκούλες
και θα φορούμε συνεχώς κουδούνες με κουκούλες.
…Κι ένα ψευτοευχαριστώ στον κορωνοϊό μας
που ξαναθυμηθήκαμε και πάλι τον Θεό μας!!!
Γιώργος Λέανδρου Κοκολογιάννης
