Εκβιαστές και εκβιαζόμενοι
Του Τράγκα η περίπτωση κι η συλλογή του πλούτου
δεν είναι η μοναδική του ψεύτη κόσμου τούτου.
Εκατοντάδες έχομε σ’ Ελλάδα περιπτώσεις
ανθρώπων που πλουτίσανε κι από φαρμάκων δόσεις.
Τα σκάνδαλα στη χώρα μας είναι συνηθισμένο
φαινόμενο από παλιά με λαμογιές δεμένο.
Για να σε εκβιάζουνε θα πει πως έχεις κάνει
κλεψιές και απατεωνιές, π’ ανθρώπου νους δεν βάνει.
Αυτοί που εκβιάζονται πληρώνουν όσο όσο
απ’ τα κλεμμένα φίλε μου κι άλλα μπορώ να δώσω.
Και μένουν στην αφάνεια μπορούν να κλέψουν κι άλλα
αν θέλουνε βαθύτερα να βάλουν την… κουτάλα.
Μα τώρα που φαλίρισαν του κράτους το μιτάτο
κατάντησαν τη χώρα μας βαρέλι δίχως πάτο.
Ο Τράγκας εκβιάζοντας κλέφτες κι απατεώνες
έχει μαζέψει λάφυρα, για γενεές κι αιώνες.
Μα οι εκβιαζόμενοι τι έχουνε στη μπάντα
κανένας δεν το λόγιασε μα δεν κατέχω γιάντα.
Αλλ’ έχουν υποχρέωση να το κοιτάξουν τούτο
που έχει καταντήσει πια καθ’ εποχής το φρούτο.
Ο κόσμος δυνατότητα δεν έχει να πληρώσει
ούτε το ρεύμα σήμερα και του σπιθιού τη δόση.
Κι άλλοι διαμερίσματα να έχουνε πενήντα
και μετοχές και μετρητά μα να τα κάμουν ίντα;
Αφού σε ένα μέτρο γης θα μπουν κι αυτοί ή δύο
και τούτο πολλοστή φορά, με ρίμα αναδύω.
Μα να το δούνε πιο σωστά δεν τους αφήν’ η μύτη
και όλο αυγατίζουνε οι πλούσιοι στον Πλανήτη.
Γιάννης Μαλαξιανάκης
Εννιαχωριανός
Μέλος λογοτεχνικής παρέας Χανίων
Κι ήρθες εσύ…
Μούσα γλυκιά, χωρίς να σε προσμένωω
μου ‘καμες πάλι τη μεγάλη χάρη
τα γήινα να μ’ αλαφρώσεις βάρη
μέσα στο Είναι μου τ’ ανταρεμένο.
Της Γης τα “βάρη” πιο βαριά τα νιώθω
απ’ όσο τα βαρύτερα δικά μου
και πιο πολύ πληγώνουν την καρδιά μου
καθώς μέσα στη σκέψη μου τα κλώθω…
Καθ’ ένα, μια “πληγή” βαθιά μου αφήνει
μα και θυμό συνάμα με γεμίζει
για Κείνους όπου φέρουν την ευθύνη…
… Κι ήρθες Εσύ απρόσμενα κοντά μου
την ώρ’ αυτή που φρίκη με τυλίγει
να γαληνέψεις πάλι την καρδιά μου!
Ελισάβετ Διαμαντάκη- Κωνσταντουδάκη
Το χωριό
Οντε μου διώξει και μπορώ δεν είμαι μπλιο κοπέλι
θέλω μαθώς μια βόλιτα να κάμω στο αμπέλι
Να δω και πάλι όσο ζω ψηλό χωριό πως ήταν
μια ζήση στα ψηλά βουνά, χαράκια απού ζούσαν
Χωριό θαρρώ πώς ήτονε που τα ψηλά τσι Κρήτης
εμένα βγήκε τ’ όνομα λέγομαι Μαδαρίτης
Οι συγγενείς που φύγανε είχανε καφενεία
εκειά παρέες κάναμε ελέγαμε κι’ αστεία
Παλιοί λεβέντες χωριανοί ήτονε μερακλήδες
πίνανε το καλό κρασί τσοι λέγανε μπεκρήδες
Πίνανε καμιά τσικουδιά μερκοί ρακή τη λένε
εδά την έχουμ’ ούλοι μας στα σπίθια όσοι θέμε
Τα προϊόντα του χωριού ήτονε χρόνια εκείνα
μπόλικο ελαιόλαδο απόμενε πυρήνα
Καρπούς πολλούς εκάνανε λαχανικά και φρούτα
άγριγια δεντρά κ’ εντρίζανε εις τσι πλαγιές απούταν
Τα σώχωρα φυτεύανε πατάτες και φασόλες
Τζομπάνοι βόσκανε πολλοί τα πρόβατα τσι γίδες
κιαμιά φορά εστένανε τα βράδια τσι παγίδες
Εκειά επιάνανε θαρρώ λαγούς γη μπεκατσάκια
τα βράδια γλέντια κάνανε και πίνανε κρασάκια
Με τσι παρέες τουτεσάς που λέγανε ριζίτικα
εκάθιζα πολλές φορές έμαθα μαδαρίτικα
Τραγούδια που η Κρήτη μας κόντεψε να τα χάσει
γιατί οι Ανατολικοί Νομοί τάχαν ξεχάσει.
“Μαδαρίτης”
Επίκαιροι στίχοι
Στον απόηχο
της πύρινης λαίλαπας
Ξύπνησε η κόρη του Ήφαιστου κι άπλωσε τα φτερά της
κι έκαψε κάμπους και βουνά και λιόφυτες ραχούλες,
θρηνεί η θεά της βλάστησης που βλέπει τα παιδιά της
σαν σκιάχτρα μαύρα κι άραχνα κι έρημες τις βρυσούλες.
Και οι διαβάτες που περνούν δάκρυα πικρά σταλάζουν
τα μάτια τους, γιατί θωρούν καπνούς και ολούθε στάχτες
και με τα μάτια της ψυχής ‘’έλεος πια…’’ φωνάζουν
κι όλα τα αγρίμια του βουνού, πουλιά και καταρράχτες.
Όταν καμένα τα θωρεί η άνοιξη πικροκλαίει,
την ασχημιά τους με δροσιά και χλόη τη σκεπάζει
και τις βραδιές από ψηλά θαρρείς και η πούλια λέει
‘’έγκλημα κάνεις άνθρωπε…’’ και η ροδαυγή σπαράζει.
Στερέψανε κι οι ρεματιές νερό πια δεν κυλάνε
και τα πλατάνια απόμειναν δίχως κλαδιά, ξερά,
τα διαβατάρικα πουλιά εκεί δεν σταματάνε
να δροσιστούν να πιούν νερό να βρέξουν τα φτερά.
Χέρι σκληρό που θάνατο σκορπάς όπου διαβείς
με δίχως οίκτο και με οργή φέρνεις καταστροφή.
Άνοιξ’ τα μάτια της ψυχής τις ομορφιές να δεις
και μια φωνή ‘’έλεος’’ σου λέει στα μύχια σου κρυφή.
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
