Και όμως κινείται
Ίντα σου μπήξαν χαμηλά και βγαίνει περ’ ως πέρα,
ρώτησαν την Υδρόγειο, δυο σάτυροι, τη σφαίρα.
Τον άξονα μου πέρασαν, που γύρω του γυρίζω
και τα ημερονύχτια, έτσι τα καθορίζω.
Σε κύκλο προσαρμόζονται, του ρολογιού οι δείχτες
και δείχνουνε επακριβώς, τσι μέρες και τσι νύχτες.
Μα κάνεις κι άλλη κίνηση, εις τ’ Ουρανού τα πλάτη,
δεν ξεκουράζεσαι ποτέ, δεν πέφτεις σε κρεβάτι;
Αιώνες τα ταξίδια μου, κάνω με την καρδιά μου
και κουβαλώ στη πλάτη μου, όλους σας σαν παιδιά μου.
Η δεύτερη μου κίνηση, τις εποχές μας δείχνει,
του κάθε χρόνου που περνά, μα πίσ’ αφήνει ίχνη.
Ο Πλάστης και Δημιουργός, τα ρύθμισε με τρόπο,
δύσκολα κατανοητό, στο γένος των ανθρώπω.
Σοφοί της Αρχαιότητας, τον είχαν προσεγγίσει
όμως κατηγορήθηκαν πως άλλαζαν τη φύση.
Η Ιερά εξέταση, απείλησε να κάψει,
κόντρα όσους πηγαίνανε, εις την κρατούσα τάξη.
Μα τώρα είναι πια γνωστό, ότι η Γη κινείται
κι από κανένα σήμερα, αυτό αμφισβητείται.
Διχογνωμία μοναχά, υπάρχει για το χρόνο,
διάρκειας περιφοράς, δευτερολέπτων μόνο.
Δύο ημερολόγια, υπάρχουνε για τούτο,
που φανατίζουνε πιστούς, αλλού δεντρού ‘ναι φρούτο.
Να ‘ταν η μόνη διαφορά, των επί Γης ανθρώπων,
πολέμους να αρχίζανε, δεν θα ‘καναν τον κόπον.
Μα πολλαπλά συμφέροντα, μεγάλων είν’ αιτία
πολεμικών συγκρούσεων, σύγχρονη αλητεία.
Εννιαχωριανός
Δεν ξέρω αν τ’ άσεμνο σωστός ‘ναι πάντα σκοπός
Ας επιφορτιστούμε κι αυτό
Αν γίνεται ν’ ανέβει ο τόπος μας ψηλά,
όπως την αρχαιότητα το μεγαλείο της
ανδροσύνης δεν έλειψε λόγω βίας.
Λόγω υποχρέωσης παρίας και θυσίας
ξέρεις τ’ είναι να περνάς πατώντας το θυμάρι
και να μη τραβά στον οπλοδότη του κανείς το χαλινάρι
χαμηλευωδιαστό μου θυμάρι μη φοβάσαι
εχέμυθος έχεις δύναμη έχεις χάρη.
Και το άνθος τ’ ευωδιά του εγώ μαζεύω
τα στοιχεία που σε διακρίνουν υπέροχα
όμορφα τα βλέπω.
Μα το θεό μιμούμαι τα χαρίσματα σου
είναι αισθητή, αναπάντεχη η ερημιά σου.
Ποιος μαγειρεύει τα της Ευρώπης
ο λαός της ή ο εξώστης;
Από ποιον μαγεύεται, νοικοκυρεύεται;
Δε βλέπω την ν’ ανθεί να χαίρεται.
Δύναμη μία, δεν έχεις
εντολές κι εμπάργκο εκτελείς κατέχεις;
Για ποιο πράγμα αγωνίζεται να ξέρω;
Αν σκέπτεσαι το δικό σου το συμφέρον.
Νικ. Ι. Φιλιππάκης
Καλή Συμπεριφορά- Αθρωπιά
Του κάθε νιούς η προκοπή απάνω στον πλανήτη
φαίνεται με τσοι τρόπους του κι ευγένεια που δείχνει.
Μέσα στον κόσμο τούτονε κατένε οι αθρώποι
πάση αξία δούδουνε οι ευγενείς μας τρόποι.
Στση πόλεις μα και στα χωριά ούλοι υπολογίζουν
πως οι λαοί καλά περνούν όσοι σωστά βαδίζουν.
Καλήχουν συμπεριφορά
σε όσους κιάνε βλέπουν
του κάθε νιούς την αθρωπιά
πρέπει να την προσέχουν.
Ο κάθα εις όπου βρεθεί σε όποιο τόπο μένει
ευγένεια και αθρωπιά άθελα διανέμει.
Το κάθε πράμα που ποθεί γη θέλει ναποχτήσει
με τρόπο και ευγένεια πρέπει να το ζητήξει.
Συνήθως του το δούδουνε χωρίς μεγάλο κόπο
θυσία γίνουνται μαθώς στσανάγκες τω συντρόφω.
Καθ’ άθρωπος απού μιτσός
τσοί τρόπους του μαθαίνει
ακλούθηξε ετσά τσαρχές σούλη την οικουμένη.
Χωρίς πρεπιά κι απαντοχή λίγ’ είναι στον πλανήτη
και αντιδρούνε συνέχεια ότι κι ανέ των τύχει.
Σ’ ούλο τον κόσμο τούτονε καθένας προοδεύει
δε θέλει άλληνε ζωή μόνο αυτή γυρεύει.
Πιστό λόγο κι αθρωπιά είχανε οι προγόνοι
που τον κληρονομήσανε σωστά οι απογόνοι.
Ετσά με πλήρη αθρωπιά πομείνανε στην Κρήτη
η πίστη, ήλιος και θεός χαρίσανε τη φύση.
Για τούτο πρέπει ούλοι μας φύση να συντηρούμε
νάχουμε πίστη γνήσια Θεό να προσκυνούμε.
Μαδαρίτης
