Ήρθανε νέες εποχές
Έως εδά κατέχαμε τσι εποχές του χρόνου
καταλαβαίνουμε θαρρώ πως είναι θείου νόμου.
Εδά που την ατμόσφαιρα χαλάσαμε και κλίμα
ώστε να συνηθίσουμε παλεύουμ’ ένα μήνα.
Θωρούμε η κατάσταση έχει πολύ αλλάξει
εδά τήνε δεχόμαστε μη βρέξει και μη στάξει.
Μπερδεύουνε τα πράματα πούρχουντ’ απού Ευρώπη
ετσά που πάμε χάνουνται οι εδικοί μας τρόποι.
Τα ήθη και τα έθιμα πούχαμ’ απού τσ’ αρχαίους
ποθαίνουν, σβήνουν, χάνουνται δε μένουνε για νέους.
Θαρρώ τσι ευρωπαϊκές συνήθειες αποχτούμε
αποπαέ και ύστερα ετσά μόνο θα ζούμε.
Δε λέω πως η πρόοδος κι ανέβασμα του πλούτου
σαν έρθουνε κάνουνε κακό σ’ ούλους του κόσμου τούτου.
Μα σαν το έθνος τουτονέ άλλο στη γη δεν είναι
όποιος κι αν έρθει επαδά εμείς του λέμε μείνε.
Πρέπει να προοδεύουμε να μη μας λείπει πράμα
στην πίστη απού έχουμε να κάμουμ’ ένα τάμα.
Νάμαστε επά πάντοτε του κόσμου δημοκράτες
και φίλους νάχουμε πολλούς λαούς συμπαραστάτες.
Στον κόσμο όπου βγαίνουμε γνωρίζουμε την πλάση
ούλοι θα καμαρώνουνε τη λεβεδιά και στάση.
Ποτές εμείς δε μπλέκουμε σε σκάνταλα κι απάτες
θέλουμε πάντα νάμαστε γνήσιοι δημοκράτες.
Χριστό απού μας αγαπά παρθένα Παναγία
θα δείχνουμε το σεβασμό και πίστη πάντα μία.
Μαδαρίτης
Για την παλιοκατάσταση
Με την παλιοκατάσταση και τούτη τη μιζέρια
θα ζούμε κατά που θωρώ χειμώνες, καλοκαίρια.
Που θα διαιωνίζεται στο πέρασμα του χρόνου
αφήνοντας στο διάβα της απτά σημάδια πόνου.
Βελτίωση δεν βλέπ’ εγώ ν’ επέρχεται καμία
κι ούτε μπορεί επέμβαση να κάν’ η αστυνομία.
Επιδημίες, πόλεμος, ακρίβεια κι όλα τ’ άλλα
κακά που μας ακολουθούν και πέφτουν στάλα στάλα.
Ο άνθρωπος εξέκλινε απ’ του Θεού τη στράτα
γι’ αυτό στη ρίμα μου κι εγώ θα σας τα πω σταράτα.
Πατροπαράδοτες αρχές αφήσαμε στη μπάντα
κι εδά ζητούμ’ απ’ το Θεό στήριξη και αβάντα.
Ο σεβασμός τελείωσε κι η αγάπη του πλησίον
το χάσμα γιγαντώθηκε φτωχών και των πλουσίων.
Τα άνομα συμφέροντα έχουν επικρατήσει
από την Άπω Ανατολή μέχρι την Άγρια Δύση.
Ο Μαμωνάς του χρήματος είν’ αφορμή κι αιτία
για τη μεγάλη σήμερα, κραιπάλη κι αλητεία.
Του κόσμου όλα τα δεινά, ως κι οι επιδημίες
αίτια έχουν ταπεινά, αλλά κι αδυναμίες.
Αυτές θα πρέπει να κοπούν με δίκοπο μαχαίρι
και να το λάβουν άπαντες, ετούτο το χαμπέρι.
Ηγέτες και πολιτικοί κι οι μεγιστάνες όλοι
που ‘χουνε τον πλανήτη Γη, ζωής αραξοβόλι.
Σ’ αντίθετη περίπτωση το σίγουρ’ είναι ένα
πως θα πληρώσ’ ανάλογα ο Πλάστης τον καθένα.
Εννιαχωριανός
Μέλος της λογοτεχνικής παρέας Χανίων
Οι μεταλλάξεις
του “υιού”
Πολύ κοινωνικός και καταδεκτικός
κατέστη ετούτος ο υιός.
Δεν κάμει διακρίσεις
κι όπου δύο ή τρεις οι συναγμένοι
κι όπου γάμος και χαρά
δεν είν’ η Βασίλω πρώτη
εις το μέσον και εν τω μέσω ημέρας και νυχτός
αυτόκλητος και κορυφαίος
ετούτος σέρνει τον χορό
Μη ρίξει βλέμμα πάνω σου
και μη σε συμπαθήσει
Για θα σε βάλει στον τρανό χορό
και γύρω γύρω πάν’ οι κολλημένοι.
Τι γονείς ήταν κι αυτοί
πώς αφήκαν το παιδί
χωρίς κάποια ανατροφή
κι ενίοτε η επίσκεψη
είναι αρμενική;
Μικρός μικρός θαυματουργός
έχει και θράσος ο μικρός
τους αγγίζει και ριγούν
και στα μπαλκόνια φωνασκούν
Κι εσείς Υιό;
Πέμπτης γενιάς υιός
ξεχάστηκαν τα πάθη και τα μίση
ατόνησαν οι φόβοι
χαλάρωσαν τα ήθη.
Μη θέλει να πάει στη Βουλή
με την απλή αναλογική;
Κι οι κολλημένοι είναι πολλοί….
Φωτεινή Δημοτζίκη
H αλήθεια με το ψέμα
Άσπονδοι εχθροί είναι η αλήθεια με το ψέμα
δεν ανταλλάσσουνε κουβέντα ούτε βλέμμα.
……………………………………………………………..
Το ψέμα θέλει να εξοστρακίσει την αλήθεια
να ζήσει μόνο του με τα δικά του παραμύθια..
Η αλήθεια δεν το βάζει κάτω, για το ψέμα ξέρει
πως σέρνεται και ζεί στου βαρελιού τον πάτο..
Είναι η αλήθεια ! το φώς που λάμπει στο σκοτάδι
και που χαρίζει στις καρδιές βελούδινο το χάδι!
Το ψέμα γιορτάζει την πρώτη του Απρίλη
Η αλήθεια γιορτάζει όπου υπάρχει φως
Ανατολής του……μεσημβρίας …….ως το δείλι. !!!
…………………………………………………………….
Η αλήθεια και το ψέμα επιβιώνουν αντιθέτως
του ύψους και του βάθους και ασχέτως……
…………………………………..,..,……………………
Μιχάλης Παπαδερός
Το καράβι μου
Με περιβάλλουν οι σκέψεις σαν ζωγραφιές
σε παιδικό δωμάτιο.
Τις αφουγκράζομαι, διαλέγομαι μαζί τους.
Κυκλώνω και υπογραμμίζω τις σπουδαίες
αδιαφορώ για τις υπόλοιπες.
Προσευχόμενοι οι ασκητές, σταυρώνουν
τη διάνοια τους και σταυρώνονται
με τον Χριστό.
Σωφρονώμεν και περιμένουμε την κλήση.
Με περιπάτους στους χωμάτινους δρόμους
των βουνών, αναγιγνώσκοντες θεολογικά βιβλία
ασκώντας κριτική στον «μέσα» μας άνθρωπο.
Κι οι άνθρωποι καθημερινά δίνουν
τη μαρτυρία της ζωής τους, που τελικά
είναι πολύ σύντομη για να ‘ναι
τόσο σοβαρή.
Στυλιανός Γ. Ξενάκης
Θα κάνω πάντα όνειρα
Θα κάνω πάντα όνειρα στση νύχτας το σκοτάδι,
και εις τση μέρας τσ’ ομορφιές πούχουν του ήλιου χάδι.
Παλιά καινούργια όνειρα ο χρόνος δε τα σβήνει,
τα πιαινοφέρνει σιγανά και ξαφνικά τ’ αφήνει.
Τα ταξιδεύ’ ο λογισμός σε κόσμους μαγεμένους,
μ’ αγαπησιάρικες στιγμές κι ελπίδες φορτωμένους.
Τον κόσμο ονειρεύομαι λουλουδοπλουμισμένο,
γεμάτο με αροδαμούς κι όλο ευτυχισμένο.
Γαληνεμένες θάλασσες γοργόνες στολισμένες,
να κολυμπούνε στον αφρό σα νάνε μαγεμένες.
Νάχουνε άστρα στα μαλλιά τσι λίρες να κρατούνε,
κι ολονυχτίς να τραγουδούν χωρίς να κουραστούνε.
Είναι ψυχής παρηγοριά τ’ όνειρο που δε σβήνει,
κάνει τσ’ ελπίδας συντροφιά στση μοναξιάς τη δίνη.
Θα κάνω πάντα όνειρα στη γη να ξημερώσει,
ειρηνικός παράδεισος τον κόσμο για να σώσει…
Μαρία Νικ. Γρυφάκη
Χιόνι στο χωριό
Ήρθ’ ο χειμώνας στο χωριό, ρομαντικός απόψε!
Θυμήθηκες την Άνοιξη την ομορφομαλλούσα
τη στολισμένη μ’ ακριβά στολίδια, τα λουλούδια,
κι ημέρεψε, γαλήνεψε, έγινε φιλικός.
Θυμάται τ’ ανοιξιάτικα στολίδια στο χωριό
και σκέφτεται ομορφότερο εκείνος να το κάμει
χιονάτο, αιθέριο, αγνώριστο, στην κάτασπρη φλοκάτη
που θα του φτιάξει γρήγορα στο βραδινό αργαλειό…
… Κι αρχίζει αμέσως να σκορπά, νιφάδες χαρωπές
μύριες νιφάδες, όμορφες νιφάδες που χορεύουν
κι από τα πλάτια τ’ ουρανού, τ’ ωραία, π’ ησυχάζουν,
ανάλαφρες, αέρινες, πέφτουν πάνω στη γη.
Σε λίγ’ ο κήπος, η αυλή, ο δρόμος, η σκεπή,
όλα θα γίνουν κάτασπρα, αμόλυντα, παρθένα!
Όλα θα γίνουνε λευκά μες στο χωριό απόψε,
κάθε ασχήμια θα χαθεί, κι η ομορφιά θα λάμψει!
Χειμώνα, άσπρε γέροντα, με τη ζεστή καρδιά·
ας ήταν να την είχανε τέτοια καρδιά οι ανθρώποι
και να σκορπούν απλόχερα χαρά κι αγάπη γύρω
όπως εσύ μας σκόρπισες την άσπρη σου ομορφιά!
Ελισάβετ Διαμαντάκη- Κωνσταντουδάκη
