Ο πυροσβέστης είναι ήρωας
Αφιερωμένο, στον πυροσβέστη, της ζωής μου
Δημήτρη Παπαλα
Έχω πολλά να γράψω ,γι’αυτό το επάγγελμα, στην ουσία λειτούργημα…..
Διότι το βίωσα, μέσα από τον Δημήτρη ..τον άνθρωπο που πάλεψε μια ζωή,.μέσα στις φλόγες, αψηφώντας.καθε κίνδυνο, προκειμένου να σωθούν.σνθωπινες ζωές και περιουσίες
Γιατί
Για τον πυροσβέστη, δεν υπάρχει οικογένεια
Για τον πυροσβέστη, δεν υπάρχει ωράριο
Για τον πυροσβέστη, δεν υπάρχει άδεια εργαζομένου
Γιατί
Για τον πυροσβέστη, υπάρχει Πατρίδα
Για τον πυροσβέστη, υπάρχει καθήκον
Για τον πυροσβέστη, υπάρχει.ανθρωπια
Για τον πυροσβέστη ,υπάρχει αυταπάρνηση και αυτοθυσία
Για τον πυροσβέστη,υπάρχει,συντροφικότητα
Για τον πυροσβέστη υπάρχει Ομαδικότητα
Δεν ξέρω ,εάν ένα μπράβο είναι αρκετό, να σβήσει τους εφιάλτες της επόμενης μέρας,από το μυαλό του πυροσβέστη
Δεν ξέρω ,εάν ένα μπράβο, μπορεί να σβήσει την εικόνα της ολόσωμης μουτζούρας της στολής και του σώματος.μετα από ένα συμβάν της πυρκαγιάς
Δεν ξέρω, εάν ένα στιγμιαίο μπράβο, μπορεί να σβήσει, την πίεση που νοιώθει. στην μάχη της κατάσβεσης από πολίτες που καίγονται οι περιουσίες τους
Δεν ξέρω ,εάν ένα μπράβο της στιγμής , μπορεί να σβήσει την δίψα στα ξεραμένα χείλη του πυροσβέστη την ώρα που μάχεται με τις φλόγες και νερό δεν υπάρχει πουθενά
Δεν ξέρω, εάν ένα μπράβο μπορεί να σβήσει την αγωνία και το χτυποκάρδι της οικογένειας, εάν το μέλος της επιστρέψει ζωντανό
Όλα τα παραπάνω, μου φέρνουν απερίγραπτες εικόνες που μόνο στην μνήμη μου αναβιώνουν , άσχημες εικόνες ,αλλά και όμορφες ,το χαμόγελο της ικανοποίησης του Δημήτρη, ότι τα κατάφερε και έσωσε παιδάκια, γέροντες, ζωάκια, σπίτια , ότι έπραξε το καθήκον του, διότι αυτό είναι το επάγγελμα του πυροσβέστη, ένα επάγγελμα ψυχής , καρδιάς, προσφοράς..προς εμάς
Η κοινωνία θα πρέπει να είναι ευγνώμων, για την μεγάλη προσφορά των πυροσβεστών, διότι δεν είναι απλοί πυροσβέστες αλλά.ηρωες της ζωής μας
Σας ευχαριστούμε και σας τιμούμε
Ιωάννα Μελακη
Κόλαση ανακαλύφτηκε
Δεν το ανήμενε κιανείς ετούτονέ να δούμε
αδερφικά, γειτονικά δυο κράτη να σφαχτούνε.
Κατέχω πως ένας Θεός που έπλασε τη φύση
δεν το πιστεύω πως Αυτός εδά θα μας αφήσει.
Βαστούμε μια απόσταση απ’ τσοι πλανήτες τσ’ άλλους
είμαστε στο στερέωμα απ’ ούλους τσι μεγάλους.
Η σημερνή κατάσταση εχάλασε τον κόσμο
λίγα τα περιθώρια εις τσι ζωής το νόμο.
Απής εγεννηθήκαμε σε τουτηνέ την πλάση
ποτές δεν ανημέναμε ο κόσμος να χαλάσει.
Με τουτανέ που γίνουνται εχάσαμε το θάρρος
μειώθηκε η αθρωπιά έχουμε χάσει βάρος.
Λαοί αγωνιζόμαστε για ειρήνη, Λευτερία
πάει εδά τη χάσαμε δεν έχουμ’ ευκαιρία.
Στον κόσμο εδά φωνιάζουμε ένας Θεός μας βλέπει
ποτές σταυρό μην κάνουμε σαν χάνεται η σκέπη.
Ανέ γιαγείρ’ η σκέψη μας κι ο νους στην κεφαλή μας
τότες θα δούμε να ‘ρχουνται καλά εις τη ζωή μας.
Μόνο αν καταλάβουμε και ζούμε με ομόνοια
τότες θα έχουμ’ ούλοι μας Υψίστου τη συμπόνια.
Πιστεύω τότες πως η γης θάναι λευτερωμένη
λαοί θα ζουν χωρίς σκλαβιά θα ζουν ευτυχισμένοι.
Ετσά θα έχουμ’ ούλοι μας γνήσιες δημοκρατίες
ποθές δε θα προβάλουνε διχτάτορες βλακείες.
Μαδαρίτης
Πάνω σε κόλλα θαλασσί
Πάνω σε κόλλα θαλασσί
θα ζωγραφίζω αστέρια
κι ένα καθρέφτη να ρωτά
γλάρους και περιστέρια!
Ένα αστέρι που ´πεσε
σε ποιό βυθό κοιμάται
απ´ το αθάνατο κρασί
ήπιε και δεν θυμάται..
Πάνω σε κόλλα θαλασσί
θα γράφω μαντινάδες
και τις γοργόνες θα ρωτώ
μην είναι στις κυκλάδες!
Αν η καρδιά μου δεν το βρεί
θα βγώ στον Ψηλορείτη
για να ρωτήσω τσ´ αετούς
μην έπεσε στην ΚΡΗΤΗ…
Γοργόνες που στολίζεστε
με τ ´Ουρανού τα άστρα
το άστρο μη μεθύσετε
μες τα δικά σας κάστρα…
………………………………….
Στο Κρητικό Αρχιπέλαγος
τα όνειρα μεθούνε
πίνουνε μαρουβά κρασί
τα βάσανα ξεχνούνε !
Μια μαντινάδα θε να πώ
πάνω στον Ψηλορείτη
στο Αιγαίο το απέραντο
και τη γοργόνα Κρήτη,,,
……………………………….
Εδώ οι θάλασσες κοιτούν…
το γέρο Ψηλορείτη
και τα ´άστρα χαμηλώνουνε
να χαιρετούν την Κρήτη .. !
Μιχάλης Παπαδερός
To Spin του Ηλεκτρονίου
Είχα κάποια όνειρα που ήταν σύννεφα στον καφέ μου.
Ο Δνείπερος πλημμύρισε και παρέσυρε στο πέρασμά του βου κέντρα και βοστρύχους.
Ο άνεμος φύσηξε και οι ψαράδες βρήκαν απάγκιο
για να μαζέψουν τα δίχτυα τους.
Το περπάτημα ήταν τυχαίο· το φιλί ερωτικό.
Αναδιοργανώθηκε η μνήμη και τα αιολικά πάρκα πήραν φωτιά.
Φώσφορος και πιθανοφάνεια.
Τα καράβια πάλι θα σαλπάρουν,οι αρραβωνιαστικιές
θα τυλιχτούν στα δάκρυα και με μια απόχη
θα τα μαζέψουν για να περάσει ειρηνικά ο χειμώνας.
Μην κλαίς για μένα· μην κλαίς για κανέναν και συνέχισε τον δρόμο σου.
Χανιά, 14/6/23
Στυλιανός Γ. Ξενάκης
Δεν ξεχνώ…
Λόγια που δεν ειπώθηκαν
Δεν πάνε και χαμένα
Τα παίρνου Αγγέλοι του ουρανού
Για νά ρθουν ως τα σένα …
….Συμπατριώτη ,
και συμπατριωτισσα,
κάτοικε του μαρτυρικου αιματοποτισμενου αυτού τόπου,
στην μνήμη των αγωνισαμενων και ηρωϊκώς πεσόντων αδελφών μας ,που έδωσαν την ζωή τους για την Πιστη και το Γένος μας ,
Για την τιμή, την αξιοπρέπεια την ιστορία και τον πολιτισμό των προγονων μας,
καταθέτω ταπεινά ,με τη φωνή και την ψυχή τους και συνεχίζοντας τον ανυπότακτο αγώνα τους, τα παρακατω:
Τα λόγια αυτά γράφτηκαν στον τύπο των ριζιτικων τραγουδιών ,τον Ιούλιο του 2016, στο σκοπό του “Αυγερινού”, με τη λεβεντιά και τον ηρωισμό ,αιώνων ένδοξης ιστορίας και ασταμάτητων αγώνων για τη Ελευθερία :
Δυο όμορφες κόρες λουγουνται
Στη μια άκρα τση Μεσόγειος
Βορια δε λογαριαζουνε
Το κύμα Δε δειλιουνε
τα πέλαγα φορούν στολή
Και τα βουνά κορώνα
Εχουν χουν σπαθί για φυλαχτό
Ντουφεκι για παιχνίδι
Κι αναζητούν Τη Λευτεριά !
Κι οι σχετικές μαντινάδες :
ΔEN AΠOΘAINOYN OI HPΩEΣ
ΔEN TΣI ΣKOTΩNOYN OI ΣΦAIPEΣ
MA ΣTOY KAIPOY ΠANTOTE OPΘOI,
ΣTEKOYNE TΣI ΦOBEPEΣ.
KI OI AΓΓEΛOI ΠOY ΠETOYΣANE,
ΔIΠΛA TOYΣ EΔAKPYΣAN.
NIATA , OMOPΦIA ΣE MIA ΣTIΓMH
ΠATPIΔA Σ’TA XAPIΣAΝ.
Α Θ Ά Ν Α Τ Ο Ι!!!!
(Τραγουδήθηκε- από άντρες της 1ης ΜΑΛ στο Μαλεμε στην μεγάλη επέτειο της απόδωσης τιμών- μνημοσυνο των πεσόντων στην Κύπρο, πριν καμια δεκαρέ χρόνια τον Ιούλη του21.)
Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το χαρεί στον παρακάτω σύνδεσμο https://youtu.be/fw26iV8V_u0
Νικόλαος Δρακάκης
Ελληνική Σημαία
Περήφανα η ματιά μας ατενίζει
το γαλανόλευκο ιερό πανί σου
κι ακέρια την Ελλάδα στην ειδή σου
καθ’ Έλληνας, σημαία αντικρίζει.
Σύμβολο πάν’ απ’ όλ’ αγαπημένο
τιμή και πίστη αχώριστα μαζί σου,
ολάκερο το μάκρος της ζωής σου
το κράτησαν λαμπρό και δοξασμένο!
Στις θάλασσες του κόσμου κυματίζεις
Βορρά, Ανατολή, Νοτιά και Δύση
και τόση περηφάνια μας γεμίζεις!
Με του Χριστού την πίστη ενωμένη
η λάμψη σου ποτέ δε θέλει σβήσει
Ελληνική σημαία δοξασμένη!
Ελισάβετ Διαμαντάκη – Κωνσταντουδάκη
