Έρωτας ανίκατε μάχαν…
Ο Έρωτας δεν έχει ορισμό
δεν είναι όμως και χύμα
θέλει μια κατεύθυνση
για να πηγαίνει πρίμα…
Σε περιμένει στη γωνιά
που θα τον βρείς μπροστά σου
από εκεί και ύστερα
θα γίνει ο βραχνάς σου
Θα σ ´ανεβάζει στα ψηλά
και θα σε κατεβάζει
ανάλογα τι μαθητής είσαι?
και πως διαβάζεις
Σου δίνει μια ενέργεια
που πρέπει να εκτιμήσεις
να εκτοξευτείς σαν πύραυλος
στους ουρανούς να σβήσεις
μπορεί όμως το αντίθετο
να σπάσεις και τα μούτρα σου
αν δεν υπολογίσεις.
Ο Έρωτας είναι στη καρδιά
το Άλφα και το Ωμέγα
αν του αναλύσεις το μυαλό
είναι το κέρδος μέγα
Ο Έρωτας είναι τυφλός
και καθαρά δεν βλέπει
την μια εδώ, την άλλη εκεί
και αν τον πιστεύεις γίνεται
ξεκάθαρα, να βλέπει
Βάλε φτερά του έρωτα
και πέταξε όπου θέλεις
νίκες και κατορθώματα
θα τρέχουν και θα
σου έρχονται
όπως ζητάς και θέλεις.
………….,,.,,,,,,…………..
ο Έρωτας
γενιέται με κατεύθυνση ,
να είναι ηθικός
αν στρευλώσει όμως
γίνεται ανήθικος
και καταστροφικός
………………………….
ο Έρωτας δεν έχει ορισμό
είναι αόριστος
στο εύρος και την ένταση
απροσδιόριστος.!
Μιχάλης Παπαδερός
Τα φώτα της ράμπας δε σβήνουν ποτέ!
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι Στατιστική.
Οι υπολογιστές αγωνιούν, να πάρουν το μέλλον
στα χέρια τους.
Δίνω στον εαυτό μου διάστημα εμπιστοσύνης
για να κάνει την αυτοκριτική του.
Χαρά στους μποέμ που είναι ερωτευμένοι, κάθε φορά
που το κάτοπτρο του σπιτιού τους, μεταλλάσσεται
σε φωτοβολταϊκό τόξο.
Τρέχουν στα λιβάδια χωρίς ρούχα και στη δροσιά
του πράσινου χιτώνα, αναπαράγουν κύτταρα ζωηρά
σε κύματα με φόντο την άνοιξη.
Η Ουτρέχτη με καλεί να την επισκεφτώ, για να μου δώσει
το κίτρινο χρώμα των μαλλιών και το λευκό της σάρκας.
Έτσι, περνάει ο καιρός· τα πέδιλα των παιδιών
πολλαπλασιάζονται και οι γονείς προβληματίζονται
που για ακόμη μια φορά θα ενδώσουν στις
ανομολόγητες επιθυμίες τους.
Στυλιανός Γ. Ξενάκης
Ταξιδευτής τ’ ονείρου
Μια χήρα με προκάλεσε να πάρω στο καΐκι,
την ώρα που εσάλπαρα, για τη Θεσσαλονίκη.
Μα ΄γω που πάντ’ αμοναχός, τσι θάλασσες γυρίζω,
είχα πολλούς ενδοιασμούς και δεν τ’ αποφασίζω.
Όμως εκείνη μ’ έπεισε, μ’ ένα γλυκό φιλάκι
και την επήρα συνοδό, σ’ αυτό το ταξιδάκι.
Απ’ των Χανίων εφύγαμε, τ’ Ενετικό λιμάνι,
στο πέλαγ’ ανοιχτήκαμε, με κύματα σεργιάνι.
Σε τρία τέσσερα νησιά, εκάναμε μια στάση,
τροφές, νερό να πάρουμε και φρούτ’ ένα καφάσι.
Τέσσερις μέρες κράτησε, ετούτο το ταξίδι,
που σύντομα περάσανε κι έχουμε φτάσει ήδη.
Άμα ΄χεις συντροφιά καλή, πότε περνά η ώρα,
δεν το καταλαβαίνεις καν, κι ας έχει κι ανηφόρα.
Δίπλα στον Πύργο τον Λευκό, αράξαμε το μπρίκι,
όμως εδώ χρειάστηκε και λίγο… νταϊλίκι.
Το δέσιμο του καϊκιού, είχε παρανομία,
γι’ αυτό το λόγο έφθασε και η Αστυνομία.
Ο Αστυνόμος Κρητικός, ήταν από τ’ Ανώγια,
ντοπιολαλιά εμίλουνε και πιάσαμε ντου λόγια.
Το σκάφος μας επήραμε, πήγαμε στο λιμάνι,
το δέσαμε κανονικά, ως λέει το φιρμάνι.
Έτσ’ έφθασε στο τέλος του, το ταξιδάκι τούτο,
που το ευχαριστήθηκα σαν τσ’ Άνοιξης το φρούτο.
Όμως για τη διαδρομή, δεν κάνω ΄γω κουβέντα,
αφού η χήρα ήτανε, γλυκιά σαν τη μερέντα.
Αν θέλετε πιστεύετε, ετούτη μου τη ρίμα,
που ΄γραψα για εκτόνωση και να χαθεί ΄ναι κρίμα.
Εννιαχωριανός
Με τα μισά τους χέρια
Μες του πολέμου τις φρικτές καταστροφές
μικρά παιδιά γυμνά κι ακρωτηριασμένα
τήραγαν των πουλιών τις αδειανές φωλιές
στις γκρεμισμένες των σπιτιών σκεπές με μάτια δακρυσμένα.
Σκόρπισαν από τις βροντές τ’ αθώα περιστέρια
κι άφησαν τις φωλιές τους, να φωλιάσουν σ’ άλλα μέρη
κι απελπισμένα τα παιδιά ύψωναν τα μισά τους χέρια
κραυγάζοντας ποιος την ειρήνη τώρα θα τη φέρει!
Ξυπόλητα τριγυρνούσανε στο πυρωμένο χώμα
απ’ της οργής τα σύνεργα, όλα μαζί μιαν αγκαλιά,
έστρεφαν τη ματιά τους στ’ ουρανού το δώμα
παντέρημα, ορφανά, μακριά από τη γλυκιά τους φαμελιά!
Κι έλεγαν, τα περιστέρια κάποια μέρα πάλι θα γυρίσουν
την προκοπή και την ειρήνη να μας φέρουν
και τις φωλιές τους στις απόκρημνες σπηλιές θα χτίσουν
ω, πως τα καρτερούμε με λαχτάρα εμείς, το ξέρουν!
Κι όταν θα λάμψει πάλι ο ήλιος της γαλήνης
πάλι θα χτίσουμε ότι ο πόλεμος έχει γκρεμίσει
θα μας σκεπάσει το μαγνάδι της γλυκιάς ειρήνης
κι η ελπίδα τις ψυχές μας με αγάπη θα γιομίσει.
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
