Αν µια νύχτα
Αν µια νύχτα
δεις τα κρινάκια να λυγίζουν
και τ’ αστέρια να είναι πιο φωτεινά.
Αν µια νύχτα
τα σκυλιά σταµατήσουν να κλαίνε κι οι κορυφές των δέντρων κοιτάζουν λίγο πιο χαµηλά.
Αν µια νύχτα
το αεράκι χαϊδέψει το πρόσωπο σου απαλά
και πριν το δάκρυ στις παλάµες σου στάξει,
ακούσεις ψίθυρο στη σιγαλιά.
Αν µια νύχτα
νιώσεις το ιδρωµένο κεφάλι σου
δροσερό χέρι να τ’ ακουµπά
και να δείχνει κατά πού κρύβεται η χαρά.
Αν µια νύχτα
το φυτίλι στο καντηλάκι αντί να τρεµοσβήνει, φεγγοβολά
και πιστέψεις στη θερµή προσευχή που την ψυχή ξεδιψά.
Αν µια νύχτα
βρεθείς δίχως µάνα να κανακεύσει την παιδεµένη σου καρδιά,
µα κάπου µέσα σου βρεις παρηγοριά.
Μη φοβηθείς, µα να χαρείς.
Μη φοβηθείς, µα να χαρείς.
Έρχεται πλάι σου η Παναγιά.
Μαργαρίτα Αυγουσιανάκη
Πίσω απ’ τους µαύρους
τους καπνούς
Πίσω απ’ τους µαύρους τους καπνούς που ο πόλεµος σκορπάει
κρύβονται µύρια όνειρα, νεκρά, µικρών παιδιών
και µύρια κρύβονται κορµιά κι η ελπίδα τα τηράει,
περίλυπη, που γίνονται βορά των κορακιών.
Κι η ειρήνη αιµατοστάλαχτη παλεύει µες στις φλόγες
να σταµατήσει την οργή που ρίχνει στη φωτιά
µύρια κορµιά που τα ‘σκισαν οι σιδερένιες ρόδες
των ατσαλένιων ερπετών, κι η γης ανατριχιά!
Πίσω απ’ τους µαύρους τους καπνούς ποτάµια αίµα κυλάει
που αχόρταγα το πίνουνε τ’ αδέσποτα σκυλιά
κι ατσάλι, θειάφι και φωτιά ο ουρανός ξερνάει
κι όρνια και µαύροι γυπαετοί χορεύουν αγκαλιά.
Πίσω απ’ τους µαύρους τους καπνούς και µες στα αποκαΐδια
έχει απλωµένα η σιγαλιά το µαύρο της σεντόνι
και κάτω απ’ τα χαλάσµατα το σύρσιµο απ’ τα φίδια
και πέρα εκεί στην ερηµιά το µοιρολόι του γκιώνη.
Πίσω απ’ τους µαύρους τους καπνούς η ζωή αργοπεθαίνει
εκεί βασιλεύει ο θάνατος κι η µαύρη συµφορά
κι η ελπίδα µαύρη απ’ τους καπνούς και χιλιοπληγωµένη
µε τσακισµένα σέρνεται, να βρει ζωή, φτερά!
∆ηµήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
µέλος της Παγκοσµίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
µέλος των Πνευµατικών ∆ηµιουργών νοµού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
Γιορτή της µεγαλόχαρης
στα πέλαγα του Αιγαίου
και στην Κρήτη
Γιορτή της µεγαλόχαρης
µεγάλη της η χάρη!
όπου στου Αγαίου και Κρήτης τα νερά
προβάλλει µε καµάρι!
Ευλογεί τα πέλαγα
βαρκούλες και βαπόρια
η ελπίδα γίνεται χαρά,
να φύγει η στενοχώρια…
Θαλασσοπούλια κάτασπρα
πετούνε στο πλευρό της,
βγαίνουν στα καµπαναριά
φιλούνε το σταυρό της!
Κάθε νησί στο πέλαγος
έχει την Παναγιά του
τις χτίσαν βιοπαλεστές,
ανθρώποι που ενοιώσανε
το κάτι, στην καρδιά τους!
Οι Παναγίες γιορτάζουνε
που βλέπουν στα πελάγη
και πανηγύρι κάνουνε
βάρκες, καϊκια, γλάροι…
στιχάκια…
1) Στην Παναγιά της Αµοργού
και στην Αγία Άννα
τάµα θα κάνω και σταυρό
όταν χτυπά η καµπάνα.
2) Να δώσει η Μεγαλόχαρη
και η Παναγιά η Κανάλα
να µεγαλώσεις γρήγορα
σαν τα κορίτσια τα άλλα
στη Σίκινο, στη Σέριφο, στη Νιό στη Σαντορίνη…( Μητσιάς)
3) Της Τήνου η Μεγαλόχαρη
σήµερα γιορτάζει,
καρδιές που την προσέγγισαν
υγεία κι ελπίδα τάζει.
4) Γιορτάζει η Μεγαλόχαρη
η Παναγιά στην Πάρο
να ευλογήσει η χάρη της
και ότι αγαπώ να πάρω (αγάπης και ελπίδας)
η Παναγιά η κρητικιά από τον Ψηλορείτη
εύχεται και ευλογεί για τη γοργόνα Κρήτη
η Παναγιά η κρητικιά απ’ τά Λευκά τα Όρη
χαίρεται για τις οµορφιές, που έχει η Κρήτη κόρη
Χρόνια πολλά στις ∆έσποινες, Μαρίες και κυρίες,
και πού θα πάει; θα φύγουνε, άσχηµες συγκυρίες…
Χρόνια πολλά και µε υγεία να µας βλέπει η Παναγία.
Έχουµε παιδιά και εγγόνια µερικοί και δισεγγόνια
να τα βλέπει η Παναγία και του χρόνου µε Υγεία
Μιχάλης Παπαδερός
Χρόνια Πολλά
Το Πάσχα του καλοκαιριού
Το Πάσχα του καλοκαιριού
Είναι γιορτή µεγάλη.
Την κοίµηση της Παναγιάς
Γιορτάζουµε και πάλι.
Κάθε δεκαπενταύγουστο
Χτυπάει η καµπάνα.
Στην εκκλησιά µας προσκαλεί
Των χριστιανών η µάνα.
Στον πόνο και στα βάσανα
Που στη ζωή θα βρούµε.
Με προσευχή στην Παναγιά
Παρηγοριά ζητούµε.
Με θάλασσα απέραντη
Η αγκαλιά της µοιάζει.
Η Παναγία στοργική
Όλους µας αγκαλιάζει.
Στο κάθε ζάλο της ζωή
Να κάνεις το σταυρό σου.
Την παναγία βοηθό
Να έχεις το πλευρό σου.
Νεκταρία Θεοδωρογλακη
Όπου ακούς πολλά κεράσια
Όπου πολλά κεράσ’ ακούς, κράτα µικρό καλάθι,
συχνά πυκνά ακούγεται, σε αγροτών συνάφι.
Πολλές φορές υπερβολές, λέγονται δίχως όρους,
αφού κανείς για τούτεσας, δεν προπληρώνει… φόρους.
Αργότερα ενδέχεται, να του ζητήσουν ρέστα,
όσοι ξεγελαστήκανε, µ’ ακούνε «άντε βρέστα».
Πως τα πουλιά τα φάγανε, ή πέσαν µε τσ’ αγέρες,
που µέρα νύχτα φύσαγαν, τώρα δυό τρεις ηµέρες.
∆εν βρίσκεις άκρη σύντεκνε, και κόψ’ όσα µπορέσεις
κι απόφυγε τα ξωκλάδα, γιατί µπορεί να πέσεις.
Αν δεν, γεµώσ’ ο κάλαθος, αρκέσου στα ολίγα,
µα πρόσεχε όταν του τρως µην τα ΄χει φτύσ’ η µύγα.
Γιατ’ επιπτώσεις ύστερα, θα χεις µε το στοµάχι
και µε τσι πόνους τση κοιλιάς, κοιλιάς, ίσως να δώσεις µάχη.
Όµως αν πιεις µια τσικουδιά, µετά το φαγοπότι,
γλιτώνεις τον πονόκοιλο, µα δεν σε λένε πότη.
Το πιοτουλάκι τούτονα, µικρόβια σκοτώνει,
µα πίνε ντο µε ρέγουλα, κράτα καλό τιµόνι.
Η µια σε κάνει Βασιλιά, η δεύτερη Βεζίρη,
αλλά οι περισσότερες σε κάνουνε… ρεζίλι.
Εννιαχωριανός
Το νερό και το φεγγάρι
Το νερό και το φεγγάρι
κρύσταλλο και µαργαριτάρι
δώσε κλώτσο να γυρίσει
τίποτα δεν έχω ψήσει.
Σκέβρωσα να σε σκέφτοµαι
µάτωσα να αρνούµαι
γιατί παιδί µου γεύοµαι
και µε σενα παραιτούµαι.
ΦΕΖΑ
(Φως, Έρωτας, Ζωή, Αγάπη)
Χιροσίµα και Ναγκασάκι…
Πόλεµος αιµοδιψής και σκληρός
συθέµελα ρηµάζει τις ζωές
των ανθρώπων και τις ψυχές
διαλύει, φονιάς γονέων και παιδιών!
Όσο κι αν περνά ο χρόνος,
πάντοτε αισχρού πολέµου θύµα
θα ‘στε, Ναγκασάκι και Χιροσίµα,
κι εντός µου δε θα παύει ο πόνος!
Γ. Η. Ορφανός – Αύγουστος 2024
