Τα κάλαντα του δασκάλου
Καλήν εσπέρα δάσκαλε
Και εσύ κυρά δασκάλα.
Για το σχολείο ξεκινήσα
Με όνειρα µεγάλα.
Την αλφαβήτα µου µαθες
Να γράφω να διαβάζω.
Τους αριθµούς µονούς ζυγούς
Πώς να τους λογαριάζω.
Με δίδαξες ευγένεια
Και τι θα πει φιλία.
Και πόση γνώση κρύβουνε
Τα σχολικά βιβλία.
Αυτά τα κάλαντα λοιπόν
Σου τά αφιερώνω
Με τις καλύτερες ευχές
Για τον καινούργιο χρόνο.
Χρόνια πολλά.
Νεκταρία Θεοδωρογλάκη
–
Ο Χριστός και τα παιδιά
Όταν γεννιέται ένα παιδί
ένας Χριστός γεννιέται
άστρο λαµπρό στον ουρανό
µάγοι του πάνε δώρα
και ο Ηρώδης, το αναζητά
για να του κόψει φόρα.
Όταν γεννιέται ένα παιδί
θέλει να µεγαλώσει
όλου του κόσµου τα στραβά
θέλει να τα ισιώσει
έχει Χριστό στα στήθια του
και είναι οπλισµένο
όµως είναι σε πόλεµο
και αν το αφοπλίσουνε
θα βγεί εσταυρωµένο
Όταν γεννιέται ένα παιδί
ένας Χριστός γεννιέται
όµως µπορεί στο δρόµο του
η καρδιά του να λυγίσει
και ο Χριστός στα µέσα του
να µην µπορεί να ζήσει
Όταν γεννιέται ένα παιδί
ένας Χριστός γεννιέται
Φως να ´ναι στο δρόµο του
να µην περιπλανιέται.
Όλου του κόσµου τα παιδιά
Χριστός να τα φυλλάει
να νοιώθουν την ανάσα του
και πώς τα αγαπάει…..
……………………………………..
Χριστούγεννα -Πρωτούγεννα
είναι γιορτή µεγάλη
Εν τώ σπηλαίω τείκτεται
εις φάτνην των αλόγων
ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ των Ουρανων´
και ποιητής των Όλων…..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ µε υγεία και χαρά
Μιχάλης Παπαδερός
–
Μαρίνος Τζάνες, Μπουνιαλής
Οι ρίµες οι αθάνατες του Μπουνιαλή του Τζάνες
στ’ αυτιά τω γέρω Κρητικώ ηχούνε σαν καµπάνες.
Με στίχους αναφέρεται σ’ αγώνες των προγόνων
µ’ αλλόδοξους κατακτητές στο διάβα των αιώνων.
Σε µάχες που εχάσανε αλλά και νικηφόρες
που µας γεµίζουν δάκρυα των αµαθιών τσι κόρες.
Η γλώσσα η παµπάλαια, που προτιµά να γράφει
τον καθιστούν µοναδικό, ατόφιο ‘ναι χρυσάφι.
Μιλεί µε λεπτοµέρειες γι’ αγώνες και για µάχες
που δώσανε οι πρόγονοι από αετοράχες.
Ελάχιστοι ως σήµερα, έχουν αφήσει τόσο
δείγµα γραφής ποιητικό και τίτλους θα τους δώσω.
Ολίγα στιχουργήµατα του Μπουνιαλή γνωρίζω
πάνω σ’ αυτά στηρίχτηκα γι’ αυτά τον ξεχωρίζω.
Ο κρητικός ο πόλεµος το έργο το µεγάλο
του Ρεθεµιώτη ποιητή π’ άριστα θα του βάλω.
Μα πέρ’ από την ποίηση ήταν κι αγιογράφος
µε τ’ άλλα δυο αδέρφια του, είχαν το ίδιο πάθος.
Για µια εικόνα του ‘δωσαν πενήντα δυο δουκάτα
νοµίσµατα της εποχής που µαρτυρούν τη στράτα.
Που ακολουθούσ’ Μπουνιαλής, σε Κρήτη – Βενετία
και για να µέν’ αθάνατος έγινε η αιτία.
Πολλοί τον εκτιµήσανε διά την προσφορά του
και όσο στέκ’ η Κρήτη µας, θα ‘ν’ η τιµή δικιά του.
Εννιαχωριανός
–
Λέξεις πίσω από το μύθο: Κρυφή γιορτή
Συνήθειο κρυφής γιορτής να µένει απο τσιγάρα, να κλείνει τις καστρόπορτες, σα θάλασσας τελάρα.
Κι είναι βαρύς ο ουρανός, χαµένος φίλος κι αδερφός, στην άκρη του Αχέροντα, παλιός, σβηστός καπνός.
Βάλε τραγούδια πρωινά, στης νύχτας σου που πέθανε, µεσ’ στου φωτός τη γέννα κι είναι τα λόγια της φθηνά.
Του κόσµου ένα πέταγµα, ουράνια που ζητούσε, σα περασάρικο πουλί, που χάνει ότι ποθούσε.
Κι είναι βαρύς ο ουρανός, χαµένος φίλος κι αδερφός, στην άκρη του Αχέροντα παλιός, σβηστός καπνός.
Όρσα ∆ρετάκη
