Χριστουγεννιάτικες ευχές
Σιµώνουν µέρες γιορτινές
Όµως να µην ξεχνούµε.
Τους άπορους και τους φτωχούς
Πρέπει να βοηθούµε.
Η γέννηση του Ιησού
Ήρθε να µας διδάξει.
Να δείχνεις την αγάπη σου
Με την καλή σου πράξη.
Τον δυστυχή να βοηθάς
Απ το υστέρηµα σου
Μ ένα γλυκό χαµόγελο
Μέσα από την καρδιά σου.
Πνεύµα Χριστουγεννιάτικο
Όλους να µας φωτίσει.
Και η αγάπη στις καρδιές
Φωλιά να ξαναχτίσει.
Χριστουγεννιάτικες ευχές
Από τον Ψηλορείτη.
Ειρήνη να επικρατεί,
Σε όλο τον πλανήτη.
Νεκταρία Θεοδωρογλάκη
Μέρες Χριστουγεννιάτικες
Ιησού Χριστέ Σωτήρα µας που χεις Θεό Πατέρα,
που κατοικεί στον Ουρανό και Γήινη Μητέρα.
Την Παναγιά Παρθένα µας, Ιωακείµ την κόρη,
π’ από µικρή εις το Ναό καλόγριας ρασσ΄εφόρει.
Μαζί µας έζησες στη Γη, τριάντα τρία έτη,
µα δεν σε αναγνώρισε τ’ ανθρώπνο µελέτι.
Σε δίκασαν σε σταύρωσαν και σε έβαλαν σε τάφο,
κι εισοσ’ αιώνες πιο µετά κι εγώ τα καταγράφω.
Τρεις µέρες έµεινες νεκρός, εις το καινό µνηµείον
και ύστερ’ αναστήθηκες κι έδειξες το σηµείον.
Συγνώµη και συγχώρεση, λένε οι Θείοι νόµοι,
οφείλουµε να δίνουµε και σε εχθρούς ακόµη.
Εφόσον µετανιώσουνε, έχουν την ευκαιρία,
τα βηµατα να αλλάξοθνε προς την σωστή πορεία.
Και να βρεθούνε και αυτοί σε παραδείσου τόπο,
εκεί που αναπαόνται, µυριάδες των ανθρώπω.
Εννιαχωριανός
Mαντινάδες για την Πρωτοχρονιά
Ο κάθε χρόνος που περνά αφήνει αναµνήσεις,
αν είν’ καλές, αν είν’ κακές, άνθρωπος τσ’ έχει ζήσει.
Πάντοτε η Πρωτοχρονιά φέρνει χαρές και γέλια
και περισσότερη χαρά τη δίνει στα κοπέλια.
Σ’ αυτό τον χρόνο να ‘χουµε, υγεία του ζητούµε,
να µας τη δίνει απλόχερα εις τη ζωή που ζούµε.
Ο κάθε τόπος έθιµα έχει και τα δικά του,
µε τρόπο διαφορετικό λέει τα κάλαντά του.
Χρόνια πολλά ακούγονται εκείνη την ηµέρα
και τα παιδιά τα εύχονται σε µάνα και πατέρα.
Αρολιθιανάκης Γ. Ανδρέας
Των αναιρεθέντων νηπίων…
Των αναιρεθέντων νηπίων τη φωνή άκου
την εικοστή ενάτη του ∆εκέµβρη,
των παιδιών του κόσµου τον κλαυθµό
και «το παιδί» εντός σου το απωλεσθέν
που κράζει πιότερο µα δεν το ακούς…
Με νέα εντολή, νέος Ηρώδης κινά
σε νέο ∆εκέµβρη, σ’ εµφύλια µάχη
στα σπλάχνα του κόσµου, Χειµώνας καρδιάς…
Με θέρµη καρδιάς σου τα τέκνα της Γης µας περίθαλψε,
κι ως πράττει ο Χριστός προς εσένα, υιοθέτησε.
Ως κόκκοι της άµµου, παιδιά του: πληθύνεσθε,
Θεού εντολή που ο κόσµος παράκουσε, φόνευσε!..
Τον Ηρώδη κατήγγειλε, και της νέας χρονιάς
πρόφτασε το κακό στο Πνεύµα των Χριστουγέννων!
Να ραίνει η βροχή νηπτικά ως µετάνοια…
Οι φονείς απ’ έξω σφαδάζουν στον όλεθρο του κρίµατος τους,
ενώ τα χιλιάδες παιδιά πλαισιώνουν τον Παράδεισο.
Των αναιρεθέντων νηπίων τον Αίνο στον Κύριο, άκου…
Λένα Αλυγιζάκη
