Ποιητές και ριμαδόροι σχολιάζουν την επικαιρότητα

Από την εύθυμη πλευρά

Η καραντίνα που ‘κλεισε όλους στο σπίτι μέσα
έχει και την καλή πλευρά, αχ βρε ζωή μπαμπέσα.
Σ’ αυτή την εύθυμη σκοπιά προσπάθεια θα κάνω
με ρίμα να αναφερθώ εις την κουβέντ’ απάνω.
Πολύτεκνος κι ακούραστος εργατικός κι ωραίος
γνωστός εις το ευρύ κοινό και μη εξαιρετέος,
όχι δεν έλεγε ποτέ σε κάθε εργασία
και για την οικογένεια γινότανε θυσία.
Ζώα και κότες έτρεφε και είχ’ αβγά και γάλα
κι όπου τονε καλούσανε έτρεχε σαν τη μπάλα.
Κλάδευε και καθάριζε ελιές και περιβόλια
και δεν του έμενε ποτέ καιρός γι’ αραξοβόλια.
Εφημερίδες μοίραζε διανομέας τύπου
και τη βδομάδ’ ολόκληρη δουλειές δεν του ξελείπουν.
Νύχτα στο σπίτι γύριζε, κοιμόταν τα παιδιά του
τα ‘βλεπε μόνο Κυριακή κι εχαίρετ’ η καρδιά του.
Αυτά μέχρι και τη στιγμή που ήρθ’ η καραντίνα
και μέσα μας ξανάκλεισε ένα και πλέον μήνα.
Υποχρεώθηκε κι αυτός και κάθισε στο σπίτι
αφού τα μέτρ’ ήταν σκληρά ακόμα και στην Κρήτη.
Μια μέρα που καθότανε σ’ άνετη πολυθρόνα
κι έβλεπε τηλεόραση με απλωμένο γόνα,
επέρασ’ από δίπλα ντου ένα μικρό κοπέλι
κι εκράτουνε στο χέρι ντου φέτα, ψωμί με μέλι.
Δίχως να το καλοσκεφτεί ρώτησε τη γυναίκα
ίντα κοπέλ’ ήταν αυτό, που κράτουνε τη φέτα.
Το γιο σου δεν κατάλαβες, που έχει μεγαλώσει
και σε ελάχιστο καιρό, ανάσες θα σου δώσει.
Ζαλάδα μάλλον με βαστά, δεν γνώρισα το γιο μας
καιρό πολύ έχω να δω το πιο μικρότερό μας.
Έτρεχε γι’ επιούσιον κι άφηνε όλα τ’ άλλα
και παραλίγ’ ο δυστυχής να έχυνε το… γάλα.
Ίσως να το ‘π’ ανάμεσα σε σοβαρά κι αστεία
τώρα που όλοι σμίξανε στην πατρική εστία.
Μπορεί η χώρ’ ολόκληρη να είναι σε κανάλι
μα τη χαμένη ανθρωπιά βρήκ’ ο καθένας πάλι.

Εννιαχωριανός

Ειντά ’ναι τούτο το νησί

Είναι το μεγαλύτερο σε ούλη την Ελλάδα
ΚΡΗΤΗ που λάμπει στσοι καιρούς έχει πάντα λιακάδα.
Βουνά και οροπέδια τη γη τζη τη στολίζουνε
βότανα πλούσιοι καρποί ζωή εξασφαλίζουνε.
Απού την αρχαιότητα πολλοί τη λαχταρούσαν
πώς θα την αποχτήσουνε πάντοτε προσπαθούσαν.
Οι άντρες πολεμήσανε πάνω στην Αλβανία
δοξάστηκαν σκοτώθηκαν μνήμη των αιωνία.
Πάντα ξαναθυμούμαστε ένδοξα χρόνια κείνα
και παρελάσεις κάνουμε ετουτονέ το μήνα.
Αργότερα ήρθαν Γερμανοί πανεύκολα να πάρουν
ετσά γνωρίσανε κι αυτοί με ποιούς είχαν να κάμουν.
Γνωρίσανε απού κοντά είντα σημαίνει Κρήτη
μνημείο βάλαν τσοι νεκρούς Μάλεμε – Ταυρωνίτη.
Τση Κρήτης η αντίσταση στην ιστορία μένει
κι η δόξα τζη είναι γνωστή σ’ ούλη την οικουμένη.
Οι Κρητικοί στον πόλεμο ποτές δεν εδιστάσαν
όσ’ ήρθαν κατακτήσουνε τα μούτρα των εσπάσαν.
Αιώνες κι αν περάσουνε πάντα ‘ναι δοξασμένη
άντρες, γυναίκες και παιδιά είμαστε μαθημένοι.
Τον ήλιο μας, τη θάλασσα πάντα θα τη βαστούμε
φιλοξενία θα ‘χουμε Θεό θα προσκυνούμε.

Μαδαρίτης