Και ζωή του μέλλοντος αιώνος
Του Ιησού η γέννηση πριν δυο χιλιάδες χρόνια
μετέτρεψε την ψεύτικη ζωή μας σε αιώνια.
Δίνει την δυνατότητα σ’ όλους και στον καθένα,
εις την αιωνιότητα να ‘χουμε κεκτημένα.
Αρκεί να καταλάβουμε πως στη ζωή ετούτη
πρόσκαιρη δίνουνε χαρά η δόξα και τα πλούτη.
Άλλα ‘ναι τα ερείσματα που θα μετρούν στην κρίση
και ‘κείνων την απόκτηση πρέπει να επιζητήσει.
Είναι ο πλούτος της ψυχής, η άμετρη αγάπη
για κάθε μας συνάνθρωπο κι ας έκανε τα λάθη.
Πως θα τον βοηθήσουμε να μπει στον ίσιο δρόμο
να καταλάβει όσο ζει πως έχει ακόμα χρόνο.
Να μετανιώσει από καρδιάς συγνώμη να ζητήσει
κι ο Ελεήμονας Θεός θα του τ’ αναγνωρίσει.
Είναι οι δέκα εντολές που ‘κανε Εκείνος μία
αν τις τηρήσουμε πιστά δεν κάνουμ’ αλχημεία.|
ερδίσαμε το στοίχημα και μάλιστα με τόκο
και θα μετακομίσουμε σε παραδείσου τόπο.
Εννιαχωριανός –Μέλος λογοτεχνικής παρέας Χανίων
Ορθοδοξία
Κάθε χρονιά οι Χρισιανοί γιορτάζουνε με πάθος
Γέννηση, Σταύρωση Χριστού, μερκοί το λένε λάθος.
Λάθος το λένε μερικοί απούχουνε πιστέψει
ούλα τυχαία γίνανε στη γη χιονίζει βρέξει.
Πιστοί που παραμένουνε όσοι πιστεύουν μόνο
παντοδυναμία του Θεού σε τουτονέ τον κόσμο.
Εκείνοι που πιστέψανε στη δύναμη του Πλάστη
καταδιωγμούς περάσανε, χιλιάδες άλλα πάθη.
Σαν γνήσιοι Χριστιανοί στην Αυτοκρατορία
απόμειναν όσ’ είχανε εις το Χριστό λατρεία.
Εδά ‘ναι γνήσιοι Χρισιανοί και τρέχουν σ’ εκκλησία
όσοι βαστούνε και τηρούν τσι νόμους τση θρησκείας.
Ούλοι οι αποδέλοιποι γενήκανε αιρέσεις
αναπτυχτήκανε πολλές και κάνουν ότι αρέσει.
Τι τράβηξαν οι Χρισιανοί επί Τουρκοκρατίας
είναι σε λίγους άγνωστα, τα γράφει η Ιστορία.
Τα μαύρα χρόνια τσι σκλαβιάς ορθόδοξοι γενήκαν
χιλιάδες Μωαμεθανοί ύστερα ξοριστήκαν.
Ορθόδοξοι εμείνανε κυρίως στην Ελλάδα
Χριστό ανάβουνε κεριά στσ’ Αγίους και λαμπάδα.
Εκείνοι απού μένουνε εις την Ορθοδοξία
σέβουνται και παλεύουνε έχουν μεγάλη αξία.
Κάθε χρονιά Χριστό, Θεό κι Αγίους εορτάζουμε
Χρόνια πολλά, καλή υγειά σε ούλους το φωνιάζουμε.
Μαδαρίτης
Στα δίχτυα της πλάνης
Αν της ψυχής σου οι οφθαλμοί θωρούν μόνο χρυσάφι
κι άλλη δεν είναι η έγνοια σου, δικό σου να το κάνεις
και μια φωνή* – δεν την ακούς – που λέει «κάνε νισάφι»
και πως στα δίχτυα έχεις μπλεχτεί της ψυχοφθόρας πλάνης.
Όλη η ζωή σου θα διαβεί χωρίς να έχεις ζήσει
γλυκιές στιγμούλες, όμορφες, γιομάτες με αγάπη
και μόνο τότε, όταν θα δεις ο κύκλος πάει να κλείσει,
θα πεις μέσα σ’ άγριο πως έζησες δρολάπι.
Τα πλούτη σου όλα θα τα δεις σαν κοφτερά μαχαίρια
να σου καρφώνουν την καρδιά και κρίματα αν έχεις κάνει,
δαιμόνου μαύρα θα τα δεις να σε τυλίγουν χέρια
κι αγκαθερό να σου φοράν στην κεφαλή στεφάνι.
Την απληστία θα τη δεις πλάι σου να μετράει
τα δώρα που της χάρισες όσο έζησες στη γη
και την ζωή σου σκυθρωπή, θλιμμένη να σε τηράει
και να σου λέει «δεν θα με βρεις στου τάφου τη σιγή».
Τότε, με στεναγμό θα πουν τα χείλη της ψυχής σου:
«ζωή μου δεν σ’ αγάπησα ποτέ μου αληθινά,
μου θάμπωνε η λάμψη του χρυσού την όμορφη μορφή σου
και σε κατώγια σ’ έσερνα μαύρα και σκοτεινά».
*φωνή της λογικής
O Δημήτρης Κ. Τυραϊδής είναι συγγραφέας – ποιητής, μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
Η τελευταία νύχτα
Αν σ’ όλα είσαι άτυχος, από το ριζικό σου
κι αν θεωρούν γρουσούζικο και το ποδαρικό σου,
φίλε, γρουσούζη κι άτυχε, μην τρέφεις αυταπάτες
ότι αυτά θ’ αλλάξουνε με κάποιες …. ξένες πλάτες∙
και μην πιστεύεις πως μπορεί ποτέ να καταφέρει
ο νέος χρόνος μόλις μπει, ρόδινα να στα φέρει
και κει που είσαι άτυχος,φτωχός και κακομοίρης
σε λίγη ώρα να βρεθείς, πλούσιος και καλομοίρης.
Γι’ αυτό την ύστατη νυχτιά, μην πας να παίξεις ζάρια,
μην πας να μπλέξεις στα χαρτιά, μην πεις ότι ποδάρια
έχει ο διάβολος πολλά κι ίσως να σπάσει ένα
και να πλουτίσεις στη στιγμή με τα λεφτά τα ξένα,
γιατί θα δεις ξεκάθαρα στο «πράσινο τραπέζι»,
πως επιμένει η τύχη σου, κι εδώ να σε … εμπαίζει!
Κι αν, ο χαμένος στα χαρτιά, σου’παν ότι κερδίζει
εις την αγάπη πάντοτε κι ο κόσμος το γνωρίζει
και πας να κάνεις πρόταση σ’ αυτή που’χεις στο μάτι
κι εκεί η ατυχία σου θα’ναι καραμπινάτη…
Παύλος Πολυχρονάκης
Αν η ζωή μας είναι μία μέρα
Αν η ζωή είναι μια μέρα ,μην την αφήσεις να χαθεί
ξεφύλλιζέ τη σα μαργαρίτα να τη ρωτάς μη ξεραθεί.
Κι αν η γοητεία της αυγής έχει περάσει στο μεσημέρι
τον Ήλιο την ελπίδα με τη δική του λάμψη έχει φέρει .
Ζεις τραγουδάς ,γελάς, κλαις χορεύεις και θυμάσαι
της αυγής τα περασμένα και αρχίζεις και πλανάσαι .
Και κρατάς Εσύ τη μαργαρίτα στης Ακρόπολης τα μέρη
γελώντας με το ταίρι τη ρωτάς:«είναι ακόμα μεσημέρι» ;
Και η μαργαρίτα η γελαστή πριν το τελευταίο φύλλο
και βαδίζοντας προς Δύση λέει ένα μήνυμα θα στείλω
Αν η ζωή είναι μια μέρα έχει χρόνο για να ζήσει
κάθετι ο κάθε ένας πριν να φτάσει εις τη Δύση
Νίκος Φλεμετάκης
Για τον Δεσπότη Δορυλαίου Δαμασκηνό
Άξιε Πρωτοσύγκελε Δαμασκηνέ Λιονάκη
των Ορθοδόξων Χριστιανών το ριζιμιό χαράκι.
Τώρα Θεοφιλέστατε Δεσπότη Δορυλαίου
τίτλου καταξιώματος ορθόδοξου σπουδαίου.
Απ’ όταν εγεννήθηκες ήσουν αναθρεμμένος
των Ορθοδόξων Χριστιανών να ηγηθείς βεβαίως.
Των Ορθοδόξων Χριστιανών σήμερα Πατριάρχης
το ήξερε πολύ καλά πως στα Χανιά υπάρχεις.
Και ήσουν ο κατάλληλος να ανεβεί στο θρόνο
γι’ αυτό σε ανεβάσανε χωρίς να χάσουν χρόνο.
Γνωρίζανε τις χάρες σου, τα προτερήματά σου
τις γνώσεις σου, τις αρετές, την αγαθή καρδιά σου.
Στον Πλατανιά και στα Χανιά σε βλέπουν με καμάρι
αφού καταξιώθηκες με του Θεού του Χάρη.
Κι εμείς οικογενειακώς, γονείς, παιδιά κι εγγόνια
ευχόμαστε από καρδιάς πολλά να ζήσεις χρόνια.
Ιωάν. Αντ. Φατσέας
ο Μπαρμπαγιάννης
