Ο ανήμπορος πλέον γονιός
Μη με μαλώνεις σπλάχνο μου,
πως δεν θυμούμαι εσένα
ίσως μια μέρα θε να ρθεί
να μη θυμάσ’ εμένα
Αγάπη θέλω και στοργή,
εις τη ζωή ετούτη
Δεν θέλω πολυτέλειες,
λεφτά περίσσια πλούτη
Εάν δε έχεις ,δεν μπορείς
αυτά για να μου δώσεις
ας τα προσφέρει αλλοδαπή
έχεις να την πληρώσεις .
Γιατί χεις τον ιδρώτα μου
των τόσων χρόνων κόπος
Τη σύνταξη κάθε μηνός
κι είναι ωραίος τρόπος .
Θυμάσαι όταν σε είχαμε
μη στάξει και μη βρέξει;
ποτέ από τα μάθια σου
το δάκρυ να μην τρέξει ;
Τώρα άπου μεγάλωσες
και γίνηκες γονέας
πρότυπ’ αγάπης να γενείς
της παιδικής παρέας
Τώρα σου δίνω την ευχή
στα γηρατειά όντε φτάσεις
όλα σου τα παιδόγγονα
γύρω σου όλα να χεις .
Ό,τι τους έμαθες εσύ
αυτά θα σου προσφέρουν
αν την Αγάπη Δίδαξες
άφθονη θα στην φέρουν .
Νίκος Φλεμετάκης
Για το Νίκο Τεμπονέρα…
Νίκο, το αίμα σου ακόμη κυλά νωπό,
από εκείνον τον Γενάρη τον παγερό,
ποτίζει άοκνα το δεντρί της παιδείας,
παράδειγμα φωτεινό της κοινωνίας!
Ο Τεμπονέρας ο Νικόλας ζει,
και μας λέει ότι, για ν’ αλλάξει η ζωή,
θέλει αγώνα κάθε μέρα πολύ,
τη νεολαία στηρίξτε κάθε στιγμή!
Γ.Η. Ορφανός
Ντοναλτ Τραμπ και Ερντογάν
Πες μου ποιον έχεις φίλο σου να σου πω ποιος είσαι σοφή παροιμία
Βδομηντα οχτώ εκλέκτορες και επτά εκατομμύρια
ψήφους πήρε πιο πολλούς Μπάιζεν από το Τραμπ
που με ενστάσεις προσφυγές και άνομα μέσα μύρια
την νίκη του διεκδικεί στριγκλίζοντας σαν τραμ.
Και λέει: «νοθεία έγινε και εγω’ ειμ ο νικητής
και δεν με βγάζει από το Λευκό τον Οίκο ούτε Καντής».*
Τι κι αν δεν δικαιώθηκε με τις ξαναμετρήσεις
Τι κι αν δεν κάνανε δέκτες τις τόσες του μηνύσεις
Τι και αν του απορρίψανε όλες του τις προσφυγές
αυτός λέει πως του κλέψανε αυτές τις εκλογές.
Τι και αν την ήττα δέχτηκαν δίνη του κι’ ηγεσία.
Αυτός γαυγίζει, του’καμαν όλοι συνωμοσία.
Και σε εμφύλιο εξωθεί τη χώρα του τρελάρας
και όλοι τον χλεύαζουνε σαν πρόεδρο μίας τεσσάρας**.
Τη στάση <<του παραλόγου >>για να την εξηγήσεις
μία Πυθία σκέφτηκα να πάω να ρωτήσω
Κι αυτή μου είπε :ανόητε έπρεπε να κατέχεις
πως είσαι πάντα όμοιος με αυτόν που φίλο έχεις.
και ο Ντόναλντ Τραμπ γνωρίζουμε πρώτο του έχει φίλο
τον Τούρκο τον άνθρωποφα τον Ερντογάν -το σκύλο.
*Ανώτερος Τούρκος δικαστής
**Πρόεδρο μιας θητείας( μειωτικό γιατί οι περισσότεροι πρόεδροι εκλέγονται δύο τετραετίες)
Παύλος Πολυχρονάκης
Από την εύθυμη πλευρά
Η καραντίνα που ‘κλεισε όλους στο σπίτι μέσα
έχει και την καλή πλευρά, αχ βρε ζωή μπαμπέσα.
Σ’ αυτή την εύθυμη σκοπιά προσπάθεια θα κάνω
με ρίμα να αναφερθώ εις την κουβέντ’ απάνω.
Πολύτεκνος κι ακούραστος εργατικός κι ωραίος
γνωστός εις το ευρύ κοινό και μη εξαιρετέος,
όχι δεν έλεγε ποτέ σε κάθε εργασία
και για την οικογένεια γινότανε θυσία.
Ζώα και κότες έτρεφε και είχ’ αβγά και γάλα
κι όπου τονε καλούσανε έτρεχε σαν τη μπάλα.
Κλάδευε και καθάριζε ελιές και περιβόλια
και δεν του έμενε ποτέ καιρός γι’ αραξοβόλια.
Εφημερίδες μοίραζε διανομέας τύπου
και τη βδομάδ’ ολόκληρη δουλειές δεν του ξελείπουν.
Νύχτα στο σπίτι γύριζε, κοιμόταν τα παιδιά του
τα ‘βλεπε μόνο Κυριακή κι εχαίρετ’ η καρδιά του.
Αυτά μέχρι και τη στιγμή που ήρθ’ η καραντίνα
και μέσα μας ξανάκλεισε ένα και πλέον μήνα.
Υποχρεώθηκε κι αυτός και κάθισε στο σπίτι
αφού τα μέτρ’ ήταν σκληρά ακόμα και στην Κρήτη.
Μια μέρα που καθότανε σ’ άνετη πολυθρόνα
κι έβλεπε τηλεόραση με απλωμένο γόνα,
επέρασ’ από δίπλα ντου ένα μικρό κοπέλι
κι εκράτουνε στο χέρι ντου φέτα, ψωμί με μέλι.
Δίχως να το καλοσκεφτεί ρώτησε τη γυναίκα
ίντα κοπέλ’ ήταν αυτό, που κράτουνε τη φέτα.
Το γιο σου δεν κατάλαβες, που έχει μεγαλώσει
και σε ελάχιστο καιρό, ανάσες θα σου δώσει.
Ζαλάδα μάλλον με βαστά, δεν γνώρισα το γιο μας
καιρό πολύ έχω να δω το πιο μικρότερό μας.
Έτρεχε γι’ επιούσιον κι άφηνε όλα τ’ άλλα
και παραλίγ’ ο δυστυχής να έχυνε το… γάλα.
Ίσως να το ‘π’ ανάμεσα σε σοβαρά κι αστεία
τώρα που όλοι σμίξανε στην πατρική εστία.
Μπορεί η χώρ’ ολόκληρη να είναι σε κανάλι
μα τη χαμένη ανθρωπιά βρήκ’ ο καθένας πάλι.
Εννιαχωριανός
Νοτιά…
Μέ τή Νοτιά πού πλάκωσε θά ´ρθούν και Βεδουίνοι
Κι ούτε κολυμπηθρόξυλο στήν Αφρική θά μείνει.
Χουρμάδες είς τόν Ευληγιά σέ λίγο θά φυτρώξουν
Και Βεδουίνοι θά ρθουνε επά νά τσί μαζώξουν.
Μπορεί καί μιά Γεώτρηση ν ανοίξουν πετρελαίου
ΝΑ γίνουμε ΚΙ ΕΠΑ ΣΚΑΤΑΡ ΚΙ ΟΧΙ ΑΓΓΟΥΡΕΛΑΙΟΥ.
Κωστής Ι.Γ. Καλλέργης
Κιγκ
Ο δαίμονς τσι Μεσογείου
Μεσόγειος με τ’ όνομα θάλασσα παινεμένη
την έκαμε ο Ερντογάν πολιοσυζητημένη.
Απού την αρχαιότητα βρισκόμαστε στη μέση
έχουμε θάλασσες πολλές σ’ άλλους πολύ αρέσει.
Στον τόπο μας γεννήθηκαν σοφοί μα και μεγάλοι
τη γλώσσα που ‘χανε αυτοί εμάθανε και άλλοι.
Κέντρο στη διασταύρωση Ανατολής και Δύσης
ήτονε η πατρίδα μας, εδά, μόνο προκλήσεις.
Ήρθανε και περάσανε εκεινανά τα χρόνια
απού λαοί γνωρίστηκαν διδάχτηκαν αιώνια.
Εμείς λευτερωθήκαμε απού σκλαβιά αιώνων
και κράτος αποχτήσαμε και σεβασμό γειτόνων.
Τα Δαρδανέλια χώριζαν Ευρώπη από Τουρκία
κι αν εγινότανε ετσά θα είχαμ’ ησυχία.
Λάθος εγίνηκε θαρρώ κι εδά βαστά η Τουρκία
κομμάτι Ευρωπαϊκό που ‘χει πολλή αξία.
Άρπαξε το καλύτερο απ’ Αυτοκρατορία
εδά κάνει εκβιασμούς σε κάθε ευκαιρία.
Σαράντα χρόνια πέρασαν π’ αρπάξανε την Κύπρο
την κάθε μέρα που περνά μας δούδει ένα χτύπο.
Τσι συμφωνίες που ‘καμαν ούλοι ντου οι προγόνοι
άχρηστες τσι θεώρησε λες και τσι κάμαν μόνοι.
Ούλα τα θέλει τούρκικα, Μεσόγειο να ορίζει
και τσοι λαούς που σκέφτονται δεν τσοι υπολογίζει.
Εδά εκαταλάβανε, Ευρωπαίοι τι ζητά
προς την Ελλάδα στρέφεται ποτές δε σταματά.
Το καταλάβαμε κι εμείς ο γείτονας ιντά ‘ναι
πόσο ‘ναι επικίντυνος γι’ αυτό γερά βαστάμε.
Ούλος ο κόσμος ο γνωστός εμάθανε ποιός είναι
κι απής εκαταλάβανε του ‘πανε εκειά μείνε.
Ο γείτονάς μας Ερντογάν ψάχνει να βρει κρυψώνες
γιατί θαρρεί μόνο αυτός κατέει τσι αγώνες.
Μαδαρίτης
