20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Για την Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης
«Επίκτητη φτώχεια»
(Το Χρονικό)
Ολοκάθαρα θυμάμαι σαν και τώρα,
όπως εγώ κι εσύ γεννήθηκες γυμνός.
Στην πορεία σου πρόσφεραν πολλά δώρα.
Μα ‘γω παρέμεινα, πεισματικά αγνός.
Απ’ το σύμπαν ένας ήλιος πυρωμένος,
για όλους είχε κι από λίγη θαλπωρή.
Της απληστίας σου, με σκίασε το μένος
κι ακόμη ψάχνει χαραμάδα να χωρεί.
Και οι βάσεις, για καλά έχουνε πέσει.
Οι ευκαιρίες, σου δοθήκανε πολλές.
Κανείς δε βρέθηκε όρια να θέσει,
ν’ αναστρέψει τις δουλειές σου τις θολές.
Η νέα μέρα, για σένανε ξυπνούσε.
Εδραιώθηκε η τόση διαφορά.
Ό,τι απέκτησες, λες πως δικαιούσαι.
Κι εγώ εισέπραττα, την άνυδρη σπορά.
Τον κόσμο, ό,τι γυαλίζει τον μαγεύει.
Εξελέγης της καρδιάς του ο εκλεκτός.
Απλόχερα, με καμάρι σε παινεύει
κι εγώ παρέμεινα, ερμητικά εκτός.
Και ξαφνικά, δε γεννιόμαστε το ίδιο.
Οι απόγονοι οι δικοί μου, είν’ γυμνοί.
Οι δικοί σου, αποκτήσαν μπλε γονίδιο
και όλος ο κόσμος, το χρήμα σου υμνεί.
Επιδόματα για φτώχεια τώρα παίρνω.
Λίγα κουπόνια προσφοράς για φαγητό.
Ανεργίας την ντροπή, στους ώμους φέρνω
και με σκυμμένο το κεφάλι τα ζητώ.
Πώς να ορθώσω κορμί κουρελιασμένο;
Με μια ελπίδα προδομένη, να θρηνεί.
Στο περιθώριο να μ’ έχουνε δεμένο.
Κι η ζωή μου, σα να εκτίω, μια ποινή.
Μαίρη Σκαμνάκη – Κουτρούλη
Υγεία
Κόρη του Ασκληπιού, θεά και Θεία Λειτουργία,
όπου υπάρχεις, η ζωή γίνεται ευλογία.
Είσαι το μέγα αγαθό, σε δένδρα, ανθρώπους, ζώα
κι αλλοίμονο στον άνθρωπο που δεν σε έχει σώα.
Είσ’ αίσθηση που αντανακλά την τέλεια λειτουργία
οργάνων κάθε σώματος, πολύτιμη υγεία.
Σωματική και ψυχική μας δίνεις ευεξία
και κάνεις να ’χει η ζωή και ομορφιά κι αξία.
Μπαίνεις σε κάθε πρόποση, χαρά, επιτυχία,
χαιρετισμό, αποχωρισμό, φέρνεις την ευτυχία.
Κι όταν μας λείψεις μια στιγμή ή υπολειτουργήσεις
άψυχο ή ανάπηρο το σώμα θα αφήσεις.
Γιαυτό ζητούμε απ’ το Θεό να σ’ έχουμε παρέα
ως τα βαθιά γεράματα, να’ ν’ η ζωή ωραία!
