Ποιητές και ριμαδόροι σχολιάζουν την επικαιρότητα

Αν ερχόταν σήμερα
το αστέρι των μάγων

Αν σήμερα φαινότανε των Μάγων το Αστέρι,
καθένας τι θα τού ’καναν, να μας το πει, το ξέρει.
Αφού της γης οι δυνατοί, δεν θα τ’ αφήναν έτσι
μα θα το καταδίωκαν, στη χάση και στη φέξη …
Εις την αρχή με τα ραντάρ για την προέλευσή του,
μ’ αεροπλάνα ύστερα για την προσγείωσή του.
Κι αν δεν συμμορφωνότανε, μ’ αυτές τις προσταγές τους,
εις τους πυραύλους θά ’διναν τότε τις εντολές τους.
Τις εντολές θα έδινε ο Μέγας Πλανητάρχης
πού μειν’ αναμφισβήτητος της γης μας ο στρατάρχης
μετά από την πτώχευση του άλλου του στρατάρχη
που χίλια κράτη έγινε και κανενός δεν άρχει …
Κι οι εντολές θα λέγανε «Συντρίψτε το Αστέρι»
γιατ’ ένα νέο βασιλιά λένε πως μεταφέρει,
που κι αν τον λένε Ιησού, κίνδυνος θα υπάρξει
κι όλα μας τα βασίλεια μπορεί να μας τα αρπάξει …
——————————–
Κι ενώ θα καταστρέφανε τη λάμψη του Θεού τους,
δεν θα ‘βλεπαν πως κάνανε κακό του εαυτού τους,
γιατί για να μη χάσουνε επίγεια μεγαλεία,
των Ουρανών θα χάνανε, «Αιώνια Βασιλεία …»

Παύλος Πολυχρονάκης

Πολλοί οι κλητοί…

Απ’ όταν εγεννήθηκε σ’ αυτή τη γη ο Χριστός
είδε η αθρωπότητα το θεϊκό το φως.
Ούλο τον κόσμο κάλεσε να βρίσκεται σιμά ντου
η ευλογία του Θεού νάναι πάντα κοντά ντου.
«Δόξα στον Ύψιστο Θεό» ψάλανε οι αγγέλοι
αυτούς τσοι ύμνους ο Χριστός κι ούλος ο κόσμος θέλει.
Γιατ’ η αγάπη του Θεού, είναι παντού στη φύση
ετσά το κάθε πλάσμα ντου δε θέλει να τ’ αφήσει.
Θεός άθρωπος γίνεται και βρίσκεται κοντά μας
καθοδηγεί κάθε στιγμή, πάντα τα όνειρά μας.
Αυτός ούλους μας προσκαλεί σ’ ένα πανώριο δείπνο
θωρεί εκειά ποιοί έρχουνται στον ανθισμένο κήπο.
Αυτός το γιο ντου έμπεψε μέσα σ’ εμάς τσοι δούλους
να δώσει άλλη μια φορά την ευλογία σ’ ούλους.
Να δούμε και να κρίνουμε σωστά την προσφορά ντου
κι αν πρέπει να βαδίζουμε το δρόμο το δικό ντου.
Όσοι βαστούνε το εγώ να το ξεχάσουν πρέπει
γιατί Αυτός μας έπλασε, είναι ψηλά και βλέπει.
Σ’ Εκείνον προσευχόμαστε, Αυτόν παρακαλούμε
κι όταν στον κόσμο έχουμε σε Κείνον το χρωστούμε.
Ετσά θα πρέπει κάθα εις, Αυτόν να ‘χει προστάτη
να προσκυνούμε ταπεινά αλλιώς δε βρίσκουμ’ άκρη.

Μαδαρίτης

 
Χριστούγεννα
Γεννήθηκε απόψε η αγάπη
Αλήθεια είναι κι όχι απάτη
Μαζί της όμως κι η ελπίδα
Ό,τι πιο γλυκό ποτέ μου είδα

Αυτά που συμβολίζει ο Χριστός
Ευθύς στα μάτια μας εμπρός
Να ελπίζουμε και ν’ αγαπούμε
Μη φοβόμαστε και μη μισούμε

Να μπορέσει κάθε αστέρι
Φως ειρήνης να μας φέρει
Ολόφωτος ο ουρανός
Σαν τον φώτισ’ ο Χριστός

Μην πάει το μήνυμα χαμένο
Μόνο αυτό εγώ προσμένω
Πανανθρώπινο να μείνει
Άγια η πλάση πια να γίνει

Όλοι μάγοι να γενούμε
Και μπροστά του να σταθούμε
Ας του δώσουμε τα δώρα
Ήρθε η δική μας ώρα

Ειρήνη, αγάπη, ανθρωπιά
Από μας προσμένει πια
Όχι σμύρνα, λίβανο, χρυσό
Διόλου δεν τον μέλει αυτό.

Μιχάλης Ασημένιος,
μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων