Αντίδοτο
Κυνηγημένος, τρέχω στους δρόμους.
Βρέχω το παξιμάδι της χαράς
με τα δάκρυα μου.
Στο σεληνόφως, καταπιεσμένες ψυχές
εκδηλώνονται αναρχικά.
Πλάι μου, κοιμάται μια φλόγα ζωής
που φουντώνει και με θερμαίνει
όποτε απελπίζομαι.
Στυλιανός Γ. Ξενάκης
Στην αδικοχαμένη εντεκάχρονη Ιωάννα
Εκεί στα βράχια τα σκληρά, τ’ αλμυροφαγωμένα,
όπου τα δέρνει αλύπητα της θάλασσας το κύμα,
έσβησαν όλα τα όνειρα… δεν έμεινε κανένα,
απ’ ένα λουλούδι* κι έγιναν τ’ άραχνο μαύρο μνήμα.
Εκεί, μια νύχτα του Μαγιού, μια(ν) αστροκεντημένη
πήγε κρυφά κι αντάμωσε τον μαύρο καβαλάρη,
που όπου ακουμπάει η ανάσα του πίκρα και πόνο φέρνει,
και του ‘κοψε το μίσχο του κι έκλαψε το φεγγάρι.
Το είδαν τ’ αστέρια κι άρχισαν να τρέμουν απ’ τον πόνο
και μοιρολόγια του ‘πλεκαν τα μαύρα νυχτοπούλια
και του κρατούσαν συντροφιά για να μην είναι μόνο…
ενώ με δάκρυ το ‘λουζαν ο Αυγερινός κι η Πούλια.
Ω, το βρήκε η αυγούλα η δροσερή με μελανά τα χείλη,
με τη δροσούλα του ‘πλυνε απαλά το πρόσωπό του
και τα λουλούδια γύρω του και το ώριο χαμομήλι
το έραιναν με μυρωδιές κι έκλαιγαν το χαμό του!
Τώρα, στο βράχο κάθε αυγή μύρια πουλιά πηγαίνουν
και τιτιβίζουν γύρω του και τους ανθούς τσιμπούν,
τάχα να πάει καρτερούν κι ώρες το περιμένουν…
ή ψάχνουνε την αφορμή που χάθηκε να βρουν!
*λουλούδι: το μικρό παιδί
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής
Τση Κρήτης η ντοπιολαλιά
Αποπαδά περάσανε πολλοί καταχτητάδες
άλλοι πομείνανε καιρούς κι άλλοι ήτανε ληστάδες.
Ονόματα πομένουνε στσι πια ψηλές ραχούλες
Σαρακινοί ταφήκανε εις τα βουνά στσι τρούλες.
Η Κρητική ντοπιολαλιά πούρθε επά και μένει
αρέσει σ’ ούλους πούρχουνται απού την οικουμένη.
Ντοπιολαλιά βαστήξανε Κορνάρος και Χορτάτζης
εδά μιλιέται στα χωριά κι ούλους τσοι νιους ξαφνιάζει.
Ρωτόκριτος είναι παλιός απόμεινε σαν ρήμα
Χορτάτζης ο νεότερος έκαμε κι άλλο βήμα.
Ετσά εγίνηκε μαθώς η Κρητική η γλώσσα
ντόπιοι και ξένοι σήμερο πολύ την ξεσηκώσαν.
Εμείς δεν περιμένουμε επαίνους γη βραβεία
μα θέλουμε να βρίσκεται σε έργα και βιβλία.
Γιατ’ όπως φαίνετ’ ετσιδά οι νιοι ξένα ζητούνε
κι ότι συμβεί στον τόπο μας απ’ όξω προωθούνται.
Η γλώσσα απού έχουμε γροικώ ούλοι και λένε
είναι χαρακτηριστική του τόπου που διαλένε.
Ο κάθε νιος να μη θαρρεί πως δυσκολία είναι
τουρίστες πουρχοντ’ επαδά να τρώνε να γλεντούνε.
Θυμούνται όντε φεύγουνε ντοπιολαλιά τση Κρήτης
ετσιδά θα ξανάρθουνε να γνωριστούν μαζί τση.
Μαδαρίτης
Εθελοντής αιμοδότης
Σε όποια ομάδα αίματος
και αν ανήκεις,
δώσε πάσα ζωής
και σώσε ζωές.
Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος,
δώσ’ του την αξία του,
δέκα λεπτά αιμοδοσίας,
δίνουν χρόνια ζωής στον συνάνθρωπό σου.
Το αίμα δεν πωλείται
κι ούτε αγοράζεται,
το αίμα προσφέρεται από καρδιάς
και με πολύ αγάπη.
Όταν δίνεις αίμα
γεμίζει η ψυχή σου,
όταν σου προσφέρεται
γεμίζει η ζωή σου.
Οι λίγες σταγόνες αίματος
που προσφέρεις αφιλοκερδώς,
γεμίζουν την κλεψύδρα της ζωής
στον πάσχοντα συνάνθρωπό σου.
Ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη
και ο αλτρουισμός,
στην πράξη δείχνονται
όχι αλλιώς.
Σεραφείμ Κερασιώτη
Μεθύσι – πιοτό
Οίνος εφραίνει τη καρδιά
από παλιά το λένε
όμως και μια υπερβολή
κάνει πολλούς και κλαίνε.
Ότι έχει ο ξεμέθυστος
το ‘χει μεσ’ στη καρδιά του
του μεθυσμένου η μιλιά
χαλά την ομορφιά ντου.
Δεν έχει αξία ο συνετός
σαν δεν υπολογίζει
αν είναι αιτία το πιοτό
πόσο στραβά βαδίζει.
Σαν θέλει ένας στη χαρά
να πιει να κάνει κέφι
να ‘χει την ικανότητα
να σταματά όντες πρέπει.
Ξέρανε πάντα οι παλιοί
να πιούνε να γλεντήσουν
και μια εικόνα όμορφη
στο τέλος να αφήσουν.
Έχουνε γίνει εγκλήματα
κι είν’ το πιοτό η αιτία
μια σύνεση δε βρίσκεται
στην έρμη κοινωνία.
Στους δρόμους με οδήγηση
και με πιοτό στο σώμα
άνθρωποι ξεκληρίζονται
και που θα πάμε ακόμα.
Φωνάζω και παρακαλώ
όσους πιοτό αγαπούνε
για την υγεία και τη χαρά
καλά να το σκεφτούνε.
Να σέβονται τη συντροφιά
που βρίσκονται παρέα
να μη χαθεί η ομορφιά
να τελειώσει ωραία.
Όποιος με μέτρο το πιοτό
μπορεί να το κρατήσει
θα είναι αξιόλογος
στων αλλονών τη κρίση.
Ουρανία Γιατρομανωλάκη
Νιάτα
Από μικρός τα γράμματα
τάμαθα αράδα αράδα
κι η ζήση δίχως βάσανα
δεν έχει νοστιμάδα.
Στου χρόνου τα γυρίσματα
εμέρεψε η ψυχή μου
και εις τα πάθη των παθώ
ηύρα τη δύναμη μου.
Γελάστηκες ότι μπορείς
τα νιάτα να κρατήσεις
αλλά μπορείς με φρόνηση
να τα μερεμετήσεις.
