Ποιοι είναι εκείνοι που βρίζουν πατρίδες και οικογένειες;

Κύριε διευθυντά,
με αφορμή την τοποθέτηση του σεβασμιωτάτου μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλοχίου όσον αφορά το 1ο αυτοοργανωμένο pride Χανίων έχω να παραθέσω τα εξής:
Έχω την ευτυχία να είμαι μέλος μιας πενταμελούς οικογένειας που αποτελείται από τη σύζυγο μου, εμένα και τα τρία μας παιδιά. Ενοχλημένος και εγώ όπως και ο σεβασμιώτατος απ’ το σύνθημα που ακούστηκε στην πορεία, απευθύνθηκα σε άτομα που συμμετείχαν και με τα οποία με συνδέει βαθιά και ειλικρινής φιλία.
Τους διαμαρτυρήθηκα, λοιπόν, γιατί ενώ ποτέ κατ’ ιδίαν δεν έχουν στείλει στον “έξω από δω” εμένα και την οικογένειά μου αλλά αντιθέτως πάντα την εκθείαζαν-εκθειάζουν, με λόγια που με έκαναν να αισθάνομαι τουλάχιστον περήφανος, το έπραξαν στη συγκέντρωση.
Απολογήθηκαν ισχυριζόμενοι πως δεν είναι όλες οι οικογένειες σαν τη δική μου. Ανέφεραν εκείνες που μαστίζονται απ’ τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας και που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα, με αποκορύφωμα τις δεκάδες γυναικοκτονίες που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, καθώς, στη σχεδόν απόλυτή τους πλειοψηφία, τα θύματα αυτής της βίας είναι γυναίκες. Είπαν για τα επίσης αυξανόμενα τρομακτικά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης εντός της οικογένειας με θύματα  παιδιά, όπου σε πολλές περιπτώσεις οι θύτες είχαν αναγνωρισμένη θέση στη κοινωνία ως καλοί χριστιανοί και οικογενειάρχες.
Αναφέρθηκαν επίσης στις οικογένειες εκείνες τα παιδιά των οποίων εκδιώχθηκαν, έτυχαν καθολικής απόρριψης, δέχθηκαν βία ή και βασανίστηκαν όταν αποκάλυψαν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και ο οποίος δεν ταίριαζε με τις προσδοκίες των γονιών τους.
Δυστυχώς στους κόλπους αυτής της συγκέντρωσης υπήρχαν πολλά τέτοια θύματα.
Αφού πολύ σωστά στην τοποθέτησή σας θεωρείτε “αυτονόητη την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του άλλου” πιστεύω πως είστε απολύτως ικανός να αναλογιστείτε το μένος που φωλιάζει στα σπλάχνα των ατόμων εκείνων που αισθάνθηκαν με την πλέον αποτρόπαια μορφή την καθολική καταπάτηση των δικαιωμάτων τους ακριβώς εκεί που θα έπρεπε να λάβουν την απόλυτη αποδοχή και στήριξη: μέσα στην ίδια τους την οικογένεια!
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν εξήγησαν το συλλήβδην “τσουβάλιασμα” όλων των οικογενειών -μαζί και τη δικιά μου- πράγμα για το οποίο ζήτησαν συγγνώμη σε προσωπικό επίπεδο, επισημαίνοντας  πως οι στόχοι της ύβρεως αντιλαμβάνονται ότι απευθύνεται σ’ αυτούς. Θεωρώ λοιπόν σεβασμιώτατε ότι, όπως πιθανόν θα θεωρείτε χρέος σας να εκθειάζετε το μεγαλείο της ελληνικής οικογένειας, καλό θα ήταν να καταδικάζετε τις κατά καιρούς αποτρόπαιες εκδοχές της που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Κακά τα ψέματα, δεν είναι όλες οι οικογένειες ίδιες.
Ας πάμε τώρα στο δεύτερο σκέλος, εκείνο της πατρίδας-Ελλάδας, έννοιες τις οποίες θα θεωρώ στην πορεία του κειμένου ταυτόσημες. Επικαλείστε στο κείμενο σας τον Μακρυγιάννη και συγκεκριμένα τη ρήση του “Ελλάδα δε πουλάω”. Ο θυμόσοφος λαός λέει “στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί”. Προσπερνώ, λοιπόν ,την απορία μου για το πώς θα εκφραζόταν ο Μακρυγιάννης για τον τριπλό αφορισμό της επανάστασης του 1821 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως σύμφωνα με τα επίσημα πατριαρχικά κείμενα της περιόδου 1798-1828 (η Μαύρη Βίβλος του 1821, εκδόσεις iWrite σελ. 90-109) και προχωρώ στο προκείμενο.
Αγαπητέ σεβασμιώτατε θεωρώ πως γνωρίζετε ή θα οφείλατε να γνωρίζετε πως η πατρίδα-Ελλάδα πουλιέται, ούτε καν μοσχοπουλιέται αλλά δίδεται αντί πινακίου φακής. Ποιοι είναι οι αγοραστές; Τα περήφανα βουνά μας δίδονται στους ευρωπαϊκούς ενεργειακούς κολοσσούς, τις κορυφογραμμές των οποίων ισοπεδώνουν για να τοποθετήσουν ανεμογεννήτριες, στους ίδιους οι εύφοροι κάμποι μας για τα φωτοβολταϊκά πάνελ, οι θάλασσες μας στους πετρελαϊκούς γίγαντες Ευρώπης και Αμερικής, οι παραλίες σε ντόπιους και διεθνείς βιομηχάνους τουρισμού και  τέλος τα σπίτια του λαού αυτής της πατρίδας καταλήγουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα χέρια των ξένων funds και των τραπεζών. Όλα αυτά με το πρόσχημα της “ανάπτυξης”, που εν ολίγοις ορίζεται με την περαιτέρω γιγάντωση των υπερπλουσίων του κόσμου αφού βρίσκουν πια στη χώρα μας άφθονο φθηνό εργατικό δυναμικό να στελεχώσουν τις “επενδύσεις” τους, με αρωγούς και αμέριστους βοηθούς όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις.
Το οξύμωρο όμως της παραπάνω πραγματικότητας είναι πως πολλά -αν όχι τα περισσότερα- μέλη της συγκέντρωσης με την οποία καταπιάνεστε στο άρθρο σας έχουν δώσει το αίμα τους, κάποιοι στο παρελθόν ακόμη και τη ζωή τους, συγκρουόμενοι με τις εκάστοτε δυνάμεις ασφαλείας αντιστεκόμενοι στην παραπάνω “εκποίηση”. Πότε σε δύσβατα βουνά, πότε σε πρώην ελεύθερα προσβάσιμες και νυν σιδερόφραχτες παραλίες, πότε σε πορείες κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων και πολύτιμων μετάλλων και πότε σε δικαστήρια που εκδικάζονται πλειστηριασμοί κατοικιών.
Είναι οι ίδιοι που επίσης με κίνδυνο της ζωής τους παλεύουν για παροχή ασύλου και δίκαιη μεταχείριση  των προσφύγων-μεταναστών. Πιθανόν άθελά τους γίνονται εκφραστές της διδασκαλίας του Χριστού σύμφωνα με την οποία όλες οι ανθρώπινες ψυχές είναι ίσες απέναντι στον Ένα και Μοναδικό Θεό Του Οποίου και εσείς είστε ταπεινός υπηρέτης. Δε βγαίνουν στο δρόμο μόνο όποτε υπερασπίζονται το σεβασμό στη διαφορετικότητα, είναι συνέχεια στους δρόμους και τους κοινωνικούς αγώνες.
Στον αντίποδά τους (και με σχέσεις αμοιβαίου μίσους) έχουμε εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται ως μεγάλοι πατριώτες, καθαροί Έλληνες, εθνικιστές, γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, θεματοφύλακες της ελληνικής οικογένειας και διάφορα άλλα βαρύγδουπα. Είναι οι ίδιοι που δε παραλείπουν σε κάθε ευκαιρία να απευθύνονται με τις  προσβλητικότερες των εκφράσεων εναντίον της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, στη δε προκειμένη περίπτωση, του pride Χανίων, ετοίμαζαν και αντιπορεία, την οποία κακήν κακώς ματαίωσαν ύστερα απ’ το κύμα κατακραυγής που ξεσηκώθηκε εναντίον τους. Εκφράζουν με αναίδεια λόγο που παραπέμπει στις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας του ανθρώπινου είδους, στιγματίζουν το κορμί τους με σβάστικες με τη γελοία πρόφαση ότι είναι αρχαιοελληνικό σύμβολο(απ’ τα αμέτρητα μαιανδρικής μορφής αρχαιοελληνικά σύμβολα που υπάρχουν, “όλως τυχαίως”, επέλεξαν το ίδιο με τους ναζί!) και διατρανώνουν με “περίσσιο θάρρος” την υπόσχεση πως ΘΑ κατατροπώσουν τους Τούρκους όταν ΘΑ επιτεθούν στην Ελλάδα, την απειλή που πλανάται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω απ’ τα κεφάλια μας τα τελευταία διακόσια χρόνια!
Εντοπίζουν και κατατροπώνουν -οι “γνήσιοι Έλληνες – πατριώτες”- και άλλες φοβερές απειλές της πατρίδας όπως οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες, δύσμοιρους αποστεωμένους μετανάστες που κοιμούνται σε πλατείες, τον Παύλο Φύσσα και άλλους τρομερούς εχθρούς. Ωρύονται για τον επερχόμενο εξισλαμισμό μας απ’ τους απελπισμένους πρόσφυγες-μετανάστες κι είναι οι ίδιοι που στις αρχές του 1990 προέβλεπαν την ίδια απειλή εξισλαμισμού με την άφιξη στη χώρα των Αλβανών ή αν θέλετε να πάμε ακόμη πιο πίσω είναι αυτοί που αποκαλούσαν τους Μικρασιάτες το 1920 τουρκόσπορους και τις γυναίκες τους “παστρικές”.
Θα ήταν χρήσιμο, πιστεύω, σε επίπεδο δημοσίου διαλόγου και με βάση το υψηλό θρησκευτικό αξίωμα που κατέχετε να πάρετε θέση, για το ποιους θεωρείτε καλύτερους πατριώτες-Έλληνες, γιατί έχω την υποψία πως δε θα λείψουν οι κακοπροαίρετοι που πιθανόν θα ταυτίσουν τις απόψεις σας με τις ρητορικές μίσους των ακροδεξιών-νεοναζιστικών μορφωμάτων.
Τελειώνοντας σεβασμιώτατε η πατρίδα -Ελλάδα δεν είναι μόνο μια έννοια ικανή να παράξει δακρύβρεχτους λόγους και ρίγη συγκίνησης, δεν είναι αρραβωνιαστικιά να της δίνουμε όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης.
Είναι βουνά, θάλασσες, ποτάμια, δάση, παραλίες, σπίτια, και κυρίως άνθρωποι.
Είναι άνθρωποι περήφανοι, που αφού βίαια εξωθήθηκαν στα όρια της φτώχειας από τις οικονομικές ελίτ, τώρα γίνονται θεατές της αφαίμαξης κάθε δημόσιου πλούτου απ’ τις ίδιες ελίτ.
Οι πολλοί είναι θεατές. Γιατί κάποιοι λίγοι δεν είναι, προτάσσουν στήθη και αντιστέκονται.
Και καλώς ή κακώς στην κατηγορία αυτών των ανθρώπων ανήκει και το μεγαλύτερο μέρος της πορείας που έκλεψε κομμάτι του πολύτιμου χρόνου σας, υποχρεώνοντάς σας να εκφραστείτε γραπτώς, δημόσια.
Γιατί είναι εφικτή η Ελλάδα που όπως φαντάζομαι και σεις θέλετε και ονειρεύεστε, υπάρχει όμως κι αυτή που “τρώει” τα παιδιά της και τις σάρκες της,  δίδοντας τες βορά στα νύχια των αρπακτικών του διεθνούς-εγχώριου κεφαλαίου.
Καμιά φορά, λοιπόν, εκείνοι που βρίζουν πατρίδα είναι ακριβώς εκείνοι που την υπερασπίζονται, συμμετέχοντας στους καθημερινούς αγώνες προάσπισης των συμφερόντων της κι όχι εκείνοι που ΘΑ τη σώσουν όταν ΘΑ δεχθεί εισβολή. Η εισβολή εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας και δεν έχει να κάνει με στοιβαγμένες -διωγμένες απ’ τον όλεθρο και τη δυστυχία- ψυχές σε σαπιοκάραβα.
Είναι θέμα μιας άλλης μεγάλης κουβέντας ποιους εξυπηρετεί και ποιοι πιστά υπηρετούν αυτή τη κατάφωρη διαστρέβλωση της μορφής των “εισβολέων”…

Με εκτίμηση
Αντώνης Θεοδωράκης