Ο εμβολιασμός, που θεωρείται κρίσιμης σημασίας και είναι το “κλειδί” για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την οικονομική ανάπτυξη, γίνεται στις χώρες της Ευρώπης με βραδύ ρυθμό. Στη χώρα μας, η οποία στηρίζεται στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, η οικονομία της δεν μπορεί ν’ ανοίξει όταν η πανδημία δεν τερματίζεται, αφού ο εμβολιασμός όχι μόνο στις μικρές αλλά και στις μεγάλες ηλικίες βρίσκεται σε μη ικανοποιητικά ποσοστά. Το πρόβλημα γίνεται δυσεπίλυτο απ’ την ανυπακοή πολλών πολιτών στις κυβερνητικές απαγορεύσεις, αμφισβητώντας την εξουσία και τα “κορωνοπάρτι” των πλατειών, αψηφούν τους κινδύνους, λέγοντας ότι, «εμάς δεν μας πιάνει τίποτα».
Έχει αλλάξει ο χαρακτήρας του σημερινού ανθρώπου. Διαχωρίζονται σ’ αυτούς που φοβούνται το εμβόλιο, επηρεασμένους από μη προσγειωμένους ανθρώπους που τους κάνουν να πιστεύουν ότι μπορούν να ελέγχουν αφ’ εαυτού τη ζωή τους.
Οι αρνούμενοι τον εμβολιασμό βαρύνονται, λόγω της ανευθυνότητάς των για τον θάνατο συγγενών, φίλων ή και τον δικό τους, με παράπλευρες οικονομικές απώλειες, ένεκα της παράτασης επιβολής περιοριστικών μέτρων από το κράτος. Άλλοι φοβούνται τις παρενέργειες και άλλοι πιστεύουν, ότι το ενέσιμο διάλυμα εκτός του ότι συμβάλλει στον πολιτισμό των φαρμακοβιομηχάνων, διαφοροποιεί το ανθρώπινο DNA και επηρεάζει τις συνειδήσεις απ’ τον “Μεγάλο Αδελφό”.
Αγνοούν ότι η πιθανότητα των παρενεργειών είναι απείρως ελαχίστη εν σχέσει με την προσβολή από το νοσογόνο και θανατηφόρο ιό.
Το αντιεμβολιακό κίνημα δυστυχώς έχει εξαπλωθεί σ’ όλο τον κόσμο, αποτελεί δε “υγειονομική απειλή”.
Οι “αρνητές” παρομοιάζονται με συμμάχους της πανδημίας. Όπως σ’ έναν πόλεμο ο επιτιθέμενος έχει ανάγκη τον “ΕΦΙΑΛΤΗ”, έτσι και οι αντιεμβολιαστές ενεργούν υπέρ του εχθρού. Αν κοιτάξουν τα στατιστικά στοιχεία θα δουν ότι οι διασωληνωμένοι είναι κάτω των 70 ετών, διότι οι 70+ έχουν συμβιβαστεί με την πραγματικότητα, εμβολιάσθηκαν και δεν επηρεάστηκαν απ’ την παραπληροφόρηση και απ’ τις αοράτων κέντρων θεωρίες συνωμοσιών.
Αν απ’ τους 70+, που αριθμούν πάνω από ένα εκατομ., δεν εμβολιασθεί το 30%, η κατ’ εξοχήν ευαίσθητη ομάδα, είναι σίγουρο ότι τον επόμενο χειμώνα θα γίνουν πελάτες των νοσοκομείων, των οποίων τα προβλήματα θα διαιωνίζονται, διότι δεν θα μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν και στις άλλες σοβαρές ασθένειες.
Θετικό φαίνεται η είδηση σταθεροποίησης των κρουσμάτων των διασωληνωμένων και των θανάτων. Ελπίζεται ότι όσο προχωρεί η εμβολιαστική πληρότητα, η κάμψη αυτών των επιπτώσεων θα είναι εντυπωσιακή. Αρκεί η κυβέρνηση να μην υπερβεί τα όρια της αισιοδοξίας της, τώρα εν όψει των εορτών του Πάσχα.
Η μετάδοση του ιού στην ύπαιθρο, βέβαια είναι μειωμένη κατά 30% εν σχέσει με τους κλειστούς χώρους και στα διαμερίσματα, που συγκεντρώνονται περισσότερα από 10 άτομα.
Όμως υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι να φθάσει η ανοσία σε επίπεδα που θα επιτρέπουν τη μείωση ή την άρση των περιοριστικών μέτρων, λαμβανομένου υπ’ όψιν κατά τους λοιμωξιολόγους ότι «οι μολύνσεις απ’ την Covid-19 δεν περνούν τόσο γρήγορα όσο ελπίζαμε».
Εκτιμάται ότι προϊόντος του χρόνου, μόλις επικρατήσει διεθνώς ο έλεγχος της πανδημίας και διανεμηθούν οι πόροι απ’ το Ταμείο Ανάκαμψης, οι Ευρωπαίοι θα αποκτήσουν την κινητικότητά τους και η καταναλωτική κοινωνία θα επανέλθει στη δραστηριοποίησή της.
