Ποιος παρακολουθεί ποιον;

Κανείς εκτός από την κυβέρνηση δεν μπορεί να λύσει το αίνιγμα, αν όσα λέγονται περί των παρακολουθήσεων με το παράνομο λογισμικό Predator ευσταθούν ή παραμένει νεφέλωμα, που σκιάζει την πολιτική ζωή.
Οι μεν της κυβέρνησης θεωρούνται απ’ την αντιπολίτευση “μαφιόζοι”, οι δε της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση “συνωμότες”. Δεν μάθαμε, ούτε θα γίνει γνωστό μας, για ποιο λόγο γίνονται παρακολουθήσεις, από ποιους και γιατί οι αποκαλύψεις συντελούνται αυτή την συγκυρία. Αυτό που μαθεύτηκε είναι η περίπτωση Ανδρουλάκη και ενός δημοσιογράφου, που η κυβέρνηση λόγω “απορρήτου”, αρνήθηκε να πει, γιατί στοχεύθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ο δημοσιογράφος που έφερε στην επικαιρότητα διά της εφημερίδας του, με δόσεις, ονόματα παρακολουθούμενων, δεν μπορεί να είναι αναξιόπιστος και να κοινολογεί, χωρίς απτές αποδείξεις τέτοιο σοβαρότατο θέμα, διότι θα κινδύνευε να κατηγορηθεί για εγκληματική παρανομία. Το ερώτημα παραμένει, αν γνωρίζει και έχει στην κατοχή του τεκμήρια και γιατί δεν τα καταθέτει, να τα μάθουμε κι εμείς και για να μην κατηγορείται ότι εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα.
Έγινε απόπειρα ν’απαλλαγεί η κυβέρνηση από ευθύνες παρακολούθησης πολιτικών. Όμως είναι περίεργο, να γίνεται καταγγελία από “επίσημα χείλη” ότι κατασκοπεύονται όχι μόνο οι αντίπαλοί του, αλλά και οι συνεργάτες του.
Η κεφαλή της εξουσίας οφείλει, να έχει προνοήσει, ώστε όταν λαμβάνει χώρα κάτι τέτοιο, να τηρείται η νομιμότητα και να μεριμνά για τον εντοπισμό των παραβατών και την τιμωρία των.
Στην επίκαιρη ερώτηση της Αξ/κής αντιπολίτευσης της ώρας του πρωθυπουργού ο κ. Μητσοτάκης δεν προσήλθε, ν’ απαντήσει. Μήπως τούτο είναι επιβεβαίωση της ύπαρξης κακόβουλων λογισμικών τα οποία αρχικώς αμφισβήτησε;
Εάν δεν υπήρξαν, γιατί αργότερα χαρακτήρισε κάτι ανύπαρκτο ως “ατεκμηρίωτο” και ότι ο εν λόγω δημοσιογράφος που έφερε στην επιφάνεια τη λίστα «θα πάει φυλακή επειδή κατέχει αυτά τα στοιχεία»;
Ο Έλληνας υπήκοος θέλει να μαθαίνει την αλήθεια, για το τι ακριβώς συμβαίνει, ποιοι είναι οι καθορισμένοι ρόλοι των στενών συνεργατών και συμβούλων του πρωθυπουργού, οι οποίοι παραβιάζονται. Όταν όμως, ένα θέμα έχει πάρει διαστάσεις σ’ όλη την Ευρώπη κι έρχεται από την Ε.Ε. η Επιτροπή Pega, να ερευνήσει και φεύγει, όπως ήρθε, πώς μπορούμε, να είμαστε καθησυχασμένοι, ότι η Πολιτεία έχει δραστηριοποιηθεί και δεν πρέπει ν’ αγωνιούμε για την προσωπική μας ασφάλεια;
Το αναμενόμενο θα ήταν αν κάποιος υπερέβαινε τα καθήκοντα του, όχι μόνο να απομακρυνόταν , αλλά να του επιβάλλονταν κυρώσεις και να μην αρκούνταν σε συγκάληψη και σε σιωπηρή αποδοκιμασία μόνο, εκτός αν τα διατρέξαντα έγιναν κατόπιν πιέσεων εκ των άνω.