Ποιους εξυπηρετεί η σφαγή στη Μέση Ανατολή;

Κύριε διευθυντά,

µε αφορµή τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ηµερών στην Παλαιστίνη θέλω να καταθέσω µερικές σκέψεις µου γύρω από το φλέγον Μεσανατολικό ζήτηµα που προέκυψε ύστερα από την προσπάθεια αυτοδιάθεσης των λαών των Βρετανοκρατούµενων αυτών εδαφών.
Θα αναφερθώ στην αρχή για δύο ρατσιστικά κινήµατα τα οποία ευθύνονται απόλυτα για τη σηµερινή κατάσταση.
Πρώτα ο αντισηµιτισµός. Σηµίτες ονοµάζονται από τους ανθρωπολόγους διάφοροι αρχαίοι λαοί της Μεσοποταµίας, της Ανατολικής Μικράς Ασίας, της Αιγύπτου και της Αραβικής χερσονήσου. Σήµερα Σηµιτικός λαός είναι κυρίως οι Άραβες και οι Εβραίοι.
Αντισηµιτισµός είναι ένα αρχαίο αντιεβραϊκό δόγµα φυλετικό, ρατσιστικό. Η ιστορία είναι γεµάτη από περιορισµούς, διώξεις και εκτοπίσεις των Εβραίων. Στη Ρωµαϊκή περίοδο είχαµε διωγµό ο οποίος όπως και πολλοί αργότερα, είχαν σαν βάση τον εκτοπισµό των Εβραίων από το εµπόριο στο οποίο είχαν σηµαντικές επιδόσεις. ∆ιωγµούς υπέστησαν οι Εβραίοι τον 11ο, 12ο αιώνα στη ∆υτική Ευρώπη. Αλλά και οι Σταυροφόροι τον 13ο και 14ο αιώνα στράφηκαν κατά των Εβραίων. Ο Αντισηµιτισµός εντάθηκε µε µερικούς ή ολοκληρωτικούς εκτοπισµούς στην Αγγλία το 1290, στη Γαλλία το 1394 και στην Ισπανία το 1492. Οι αστικές επαναστάσεις τον 16ο έως 19ο αιώνα ανέστειλαν εν πολλοίς τον αντισηµιτισµό.
Η Εβραϊκή Κοινότητα των Σεφαραδητών της Θεσσαλονίκης δηµιουργήθηκε από τις διώξεις της Ισαβέλλας της Ισπανίας. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις οι Εβραίοι ζούσαν περιορισµένοι σε ιδιαίτερες συνοικίες, τα γκέτο. Στην οθωµανική αυτοκρατορία ονοµάζονταν ‘‘Τσιφούτ µαχαλά’’. Οι Έλληνες ονόµαζαν αυτές τις συνοικίες µε το όνοµα ‘‘οβριακή’’. Ο αντισηµιτισµός έλαβε µεγάλες διαστάσεις και στην τσαρική Ρωσία µε πάρα πολλούς περιορισµούς και πογκρόµ. Μια ιδέα µας δίνει η κινηµατογραφική ταινία ‘‘Ο βιολιστής στη στέγη’’. Στους εκτοπισµούς αυτούς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο η οργάνωση «Ένωση του Ρωσικού λαού», µακρύ χέρι των τσαρικών µυστικών υπηρεσιών.
Τα τέλη όµως του 19ου αιώνα µε την οικονοµική καταστροφή των µικροαστικών στρωµάτων ο αντισηµιτισµός ξαναφούντωσε. Το 1882 µάλιστα στη ∆ρέσδη της Γερµανίας έγινε νόµιµα το πρώτο Παγκόσµιο αντισηµιτικό συνέδριο!!!
Με την άνοδο του Ναζισµού στη Γερµανία άρχισε και ολοκληρώθηκε ο µεγαλύτερος διωγµός κατά των Εβραίων στην ιστορία. Σε λιγότερο από 15 χρόνια, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου, περίπου έξι εκατοµµύρια Εβραίοι θανατώθηκαν στα «στρατόπεδα του θανάτου».
Σήµερα ο αντισηµιτισµός έχει πάλι άνθηση αφού στις διάφορες ρατσιστικές στοχεύσεις ακροδεξιών και φασιστικών κοµµάτων περιλαµβάνονται οι θεωρίες των Εβραϊκών συνωµοσιών.
Στον αντίποδα του αντισηµιτισµού το ίδιο αντιδραστικό σαν ρεύµα είναι το κίνηµα των Σιωνιστών. Η ονοµασία του από ένα λόφο όπου κατοικούσε στην Ιερουσαλήµ ο βασιλιάς ∆αυίδ. Ο Σιωνισµός είναι κίνηµα ρατσιστικό, φυλετικό και χαρακτηρίζεται από έξαλλο σωβινισµό. Ως πολιτικό ρεύµα εµφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Στη Βασιλεία της Ελβετίας έγινε το Α’ Παγκόσµιο Σιωνιστικό συνέδριο που ίδρυσε την Παγκόσµια Σιωνιστική οργάνωση το 1897. Σαν σκοπό τους διακηρύσσουν τη λύση του Εβραϊκού ζητήµατος µε τη δηµιουργία εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Για τους Σιωνιστές οι Εβραίοι είναι εκλεκτός λαός του Θεού, εξαιρετικό έθνος. Όλοι οι Εβραίοι είναι αδέρφια και δεν πρέπει να αφοµοιωθούν από άλλους λαούς. Στόχος τους η δηµιουργία ενός µεγάλου Ισραήλ µε διαρκή επέκταση των συνόρων του. Υπάρχουν σιωνιστικές καλυµµένες ή ακάλυπτες οργανώσεις σε 70 χώρες ή και παραπάνω του κόσµου.
Ο Σιωνισµός αποτελεί τη βάση της επίσηµης κρατικής πολιτικής του Ισραήλ. Στο 28ο συνέδριο της Παγκόσµιας Σιωνιστικής Οργάνωσης το 1972 διακηρύχθηκε η υποχρέωση από όλες τις κατά τόπους οργανώσεις να βοηθιέται το εβραϊκό κράτος σε κάθε περίπτωση ακόµη και αν αντιδράσουν οι χώρες στις οποίες ζει εβραϊκός πληθυσµός.
Στην Παλαιστίνη οι σιωνιστές κυβερνήτες του Ισραήλ ακολουθούν πολιτική εκτοπισµού των αραβικών πληθυσµών.
Συµπερασµατικά: και ο αντισηµιτισµός και ο σιωνισµός είναι καθαρά ρατσιστικά και φυλετικά αντιδραστικά δόγµατα.
Ο µεν πρώτος µισεί και πολεµά κάθε άνθρωπο εβραϊκής καταγωγής σαν κατώτερο ον, ενώ ο δεύτερος διακηρύσσει πως οι Εβραίοι είναι ανώτερος λαός, εκλεκτός του Θεού που πρέπει να επικρατήσει παγκόσµια και στην Παλαιστίνη να εξαφανίσει κάθε άλλον διαφορετικού θρησκεύµατος και καταγωγής.
Ας δούµε τώρα µε λίγα λόγια την ιστορία του ισραηλινού κράτους.
Ο ΟΗΕ µε απόφασή του στις 29/11/1947 µοίρασε τη µέχρι τότε Βρετανοκρατούµενη Παλαιστίνη σε 2 κράτη. Ένα εβραϊκό και ένα αραβικό.
Στους Εβραίους έδωσε έκταση περίπου 14.000 km2 ενώ στους Άραβες Παλαιστίνιους 11.000 km2. ∆ηλαδή, για τους Εβραίους έδωσε µια περιοχή σαν τη Θεσσαλία και στους Άραβες µια λίγο πιο µεγάλη από την Ήπειρο.
Στους Εβραίους δόθηκε η µεσογειακή ακτή και η έξοδος στην Ερυθρά θάλασσα. Στους Άραβες η λωρίδα της Γάζας και η δυτική όχθη του Ιορδάνη. Η πόλη της Ιερουσαλήµ υπήχθη σε ιδιαίτερο διοικητικό καθεστώς.
Στον προτεινόµενο εβραϊκό τοµέα ζούσαν περίπου ένα εκατοµµύριο άνθρωπο µισοί – µισοί Άραβες και Εβραίοι. Στον Αραβικό τοµέα η συντριπτική πλειοψηφία ήταν Άραβες.
Στις 14.05.1948 ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Πριν την ίδρυση του Εβραϊκού κράτους άρχισε ο Πρώτος Αραβοϊσραηλινός πόλεµος µε την ενθάρρυνση της Αγγλίας. Σε πολύ λίγα χρόνια, οι εκτοπισµένοι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες πέρασαν το ένα εκατοµµύριο και κατέφυγαν στα λεγόµενα παλαιστινιακά στρατόπεδα στην Ιορδανία, Λίβανο και Συρία. Το Ισραήλ ασκώντας τροµοκρατική πολιτική εισέβαλλε κατά καιρούς στον παλαιστινιακό τοµέα, και στις γειτονικές αραβικές χώρες ενεργοποιώντας την πολιτική της προληπτικής επίθεσης. ∆εν υπάκουσε σε καµία απόφαση του ΟΗΕ, ο οποίος από τις 11/12/1948 ψήφισε την επιστροφή των προσφύγων. Καµιά ισραηλινή κυβέρνηση δεν δέχεται τη δηµιουργία (το αυτονόητο και ψηφισµένο δηλαδή), αραβικού παλαιστινιακού κράτους.
Το ισραηλινό κράτος καθοδηγούµενο υιοθέτησε όλες τις σιωνιστικές στοχεύσεις. Οργανωµένο σε στρατιωτικά πρότυπα, ανέπτυξε αµυντική – πολεµική βιοµηχανία χωρίς να σταµατήσει ποτέ να δέχεται αµερικανική υποστήριξη. Εξελίχθηκε σε χωροφύλακα της Μέσης Ανατολής.
Μετά τον πόλεµο των έξι ηµερών τον Ιούνιο του 1967 κατέχει παράνοµα τα υψίπεδα του Γκολάν της Συρίας και κατά καιρούς την κοιλάδα της Μπέκαα του Λιβάνου.
∆εινή είναι η θέση των ειρηνιστών πολιτών του Ισραήλ, αυτών δηλαδή που ούτε υιοθέτησαν το σιωνιστικό δόγµα, ούτε θεωρούν τους Άραβες εχθρούς. Το επίσηµο κράτος τους θεωρεί προδότες και συχνά γίνονται στόχος των υπερορθόδοξων εξτρεµιστικών στοιχείων.
Πώς είναι σήµερα η οικονοµική κατάσταση των πολιτών του Ισραήλ Εβραίων και Αράβων. Όσοι Άραβες αναγνώρισαν το κράτος του Ισραήλ πήραν τυπικά την υπηκοότητα και την ισότητα. Στην πράξη αυτό δεν συµβαίνει. Στον αγροτικό τοµέα π.χ. το 95% των αρδευόµενων γαιών ανήκουν σε Εβραίους και το 5% σε Άραβες. Στα πεδινά εδάφη δηµιουργούνται συνέχεια εβραϊκοί οικισµοί µε κρατικά χρήµατα και βοήθεια παγκόσµιου σιωνιστικού οργάνου ενώ οι Άραβες είτε προσχηµατικά είτε απροκάλυπτα διώκονται. Για το παραµικρό παράπτωµα το αραβικό σπίτι ανατινάζεται και η οικογένεια παίρνει τον δρόµο της προσφυγιάς.
Οι αµοιβές των Αράβων είναι πολύ κατώτερες και η ανεργία µεγάλη.
Πώς είναι σήµερα η υπάρχουσα κατάσταση.
Όπως είπαµε και πιο πάνω Ισραηλινοί δεν αναγνωρίζουν Παλαιστινιακό κράτος, µε την δύναµη των όπλων φυσικά. Επειδή όµως δεν µπορεί όπως θα επιθυµούσαν οι σιωνιστικοί κύκλοι να εξοντώσει όλους τους Άραβες µεµιάς, έχει παραχωρήσει στην λεγόµενη Παλαιστινιακή αρχή, την τήρηση της τάξης και ορισµένες αυτοδιοικητικές δραστηριότητες. Εφαρµόζοντας πάντα την αρχή της προληπτικής επίθεσης εισβάλλει για ψύλλου πήδηµα είτε στη δυτική όχθη (του Ιορδάνη), είτε στη λωρίδα της Γάζας εξοντώνοντας αδιάκριτα ενόχους και αθώους.
Από πλευράς πληθυσµού όλη η Παλαιστίνη έχει υψηλούς ρυθµούς αύξησης. Οι Εβραίοι µε την µετοίκηση από όλο τον κόσµο οµοεθνών προς το ισραηλινό κράτος και οι Άραβες µε την υπεργεννητικότητα.
Και οι δυο περιοχές αυτές πρέπει να είναι γύρω στα δέκα εκατοµµύρια κάτοικοι σε έκταση 25000 km2, δηλαδή όλη η Παλαιστίνη.
Η λωρίδα της Γάζας είναι µια παραλιακή λωρίδα γης µήκους 40 περίπου και πλάτους 6 km. Ένα µέγεθος να φανταστούµε συγκριτικά σαν την Ικαρία επιµηκυµένη. Σε αυτή την ελάχιστη έκταση ζουν περίπου 2.500.000 άνθρωποι!!!
Τι συµβαίνει τώρα; Στη Γάζα δρα η οργάνωση Χαµάς. Είναι στρατιωτική οργάνωση που έχει υπό τον έλεγχό της τα σχολεία και τα νοσοκοµεία. ∆εν υπακούει στην παλαιστινιακή αρχή που εδρεύει στη δυτική όχθη.
Είναι εξτρεµιστική, φονταµενταλιστική, µουσουλµανική οργάνωση. ∆εν αναγνωρίζει το Ισραήλ και θέλει µε κάθε τρόπο να το καταστρέψει. Μαχητές της είναι άτοµα που έχουν χρηστεί από τους Ιµάµηδες σαν «µάρτυρες» έχουν δηλαδή προορισµό να πεθάνουν για το Ισλάµ, χτυπούν στα τυφλά χωρίς διάκριση παιδιών ή αθώων κατά οποιουδήποτε εβραϊκού στόχου. Οι άνθρωποι αυτοί που έχουν χάσει -οι περισσότεροι- κάποιο µέλος της οικογένειάς των είναι δηµιούργηµα εν µέρει του αντισηµιτισµού και εν πολλοίς του σιωνισµού. ∆ηλαδή της εφαρµοζό­µενης πολιτικής του ισραηλινού κράτους. Η Χαµάς ποτέ δεν θα εξαφανιστεί. Όσους και αν σκοτώσουν τα πυρά των ισραηλινών, όποια γενοκτονία και αν εφαρµόσουν. Ένας Παλαιστίνιος να µην µείνει σε αυτή τη χώρα το εξτρεµιστικό παγκόσµιο Ισλάµ θα εκπαιδεύει και θα στέλνει µαχητές κατά του Ισραήλ.
Όταν γράφονταν αυτές οι γραµµές ο ισραηλινός στρατός ετοιµαζόταν για χερσαία εισβολή στη Γάζα. Σύµφωνα µε την πάγια τακτική του για κάθε ένα νεκρό Εβραίο σκοτώνει 100 Παλαιστίνιους και βάλε. Αυτό µου θυµίζει τους Ναζί τον Β’ Παγκόσµιο πόλεµο. Τώρα που οι νεκροί Εβραίοι είναι περίπου 1500 πού θα φτάσουν τα θύµατα των Παλαιστινίων; ∆εν θέλω να το σκεφτώ.
Το ζητούµενο είναι η ειρήνη… καλώς ή κακώς το ισραηλινό κράτος είναι µια πραγµατικότητα. Οι Άραβες (ή αλλιώς οι Παλαιστίνιοι από τα πανάρχαια χρόνια) δικαιούνται ένα ανεξάρτητο κράτος µε έξοδο στη Μεσόγειο θάλασσα.
Η ευρωπαϊκή και αµερικανική πολιτική αντί να µιλά για δικαιώµατα του ισραηλινού κράτους στην άµυνα, να στηρίξει µια ισχυρή και ουσιαστική διαδικασία µιας µακρόπνοης και διαρκούς ειρήνης στην περιοχή. Αυτή η ειρήνη θα αποτρέπει τη δράση των εξτρεµιστών αφού θα εξαλείψει τις αιτίες του τους κάνει να υπάρχουν. Ταυτόχρονα η παγκόσµια κοινότητα να βοηθήσει τις ειρηνιστικές δυνάµεις και στις δυο πλευρές. Οι άνθρωποι αυτοί είναι τα διαρκή θύµατα των ακραίων στοιχείων.
Τελειώνοντας θα αναφερθώ στα ελληνικά Media και στην αντικειµενική ενηµέρωση που παρέχουν και καλά τα ιδιωτικά κανάλια. είναι φανερά ταγµένα στην υπηρεσία της ισραηλινής προπαγάνδας.
Η επίσηµη ΕΡΤ (της οποίας τη δηµόσια ύπαρξη θα στηρίζω πάντα) µε εκτενή ρεπορτάζ και αναλυτικές εικόνες προβάλλει τις θηριωδίες των εξτρεµιστών της Χαµάς. Για τον διαρκή επί 8 σχεδόν δεκαετίες διωγµό και ταπείνωση των Παλαιστινίων τι λέει; Οι απεσταλµένοι της µεταδίδουν αναλυτικά τις εικόνες της επίσηµης ισραηλινής προπαγάνδας κάνοντας -για τα µάτια του κόσµου- µικροαναφορές για τα δεινά των Παλαιστινίων, φροντίζοντας πάντα να τονίζουν το µονόπλευρο δικαίωµα του Ισραήλ για αυτοάµυνα.