Σχεδιάζοντας το πρόγραμμα λίπανσης για τις ελιές μας και για να επιλέξουμε το κατάλληλο λίπασμα, σε επόμενο στάδιο συνυπολογίσουμε παραμέτρους που σχετίζονται με την καλλιέργεια της ελιάς. Βασικοί παράγοντες είναι η ηλικία και η ανάπτυξη των ελαιόδεντρων, η καλλιεργούμενη ποικιλία της ελιάς, η κλίση του εδάφους, το ετήσιο κλάδεμα καρποφορίας της ελιάς που θα ακολουθήσουμε, καθώς και το αν ποτίζεται ο ελαιώνας. Τα μεγαλύτερης ηλικίας και ανάπτυξης ελαιόδεντρα χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα λιπάσματος διαφορετικών θρεπτικών στοιχείων σε σχέση με τα νεαρά ελαιόδεντρα. Οι αρδευόμενοι ελαιώνες χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα λίπανσης από τους ξηρικούς ελαιώνες, ενώ επικλινείς ελαιώνες θέλουν μικρές ποσότητες λίπανσης σε περισσότερες δόσεις λόγω υψηλού ποσοστού έκπλυσης θρεπτικών στοιχείων σε σχέση με ελαιώνες που βρίσκονται σε πεδινές περιοχές. Κατά τη λίπανση της ελιάς, καλό είναι να γίνεται ενσωμάτωση του λιπάσματος (ειδικά των αμμωνιακών) στο έδαφος, για μην έχουμε απώλειες θρεπτικών στοιχείων κυρίως λόγω εξάτμισης.
Σε τι συνθήκες ευδοκιμεί η καλλιέργεια του μύρτιλου;
Μύρτιλο, ένα υπέροχο superfood! Το μύρτιλο, γνωστό και ως μπλούμπερι (blueberry), είναι καρποφόρος θάμνος που δίνει εξαιρετικoύς μικρούς καρπούς που ωριμάζουν τους καλοκαιρινούς μήνες με χαρακτηριστικό μπλε χρώμα και γλυκιά γεύση. Το μύρτιλο προσαρμόζεται εύκολα στο μεσογειακό περιβάλλον και ως φυτό φτάνει σε ανάπτυξη 1-1,5 μέτρo. Οι καρποί του θεωρούνται υπερτροφή, με υψηλή διατροφική αξία, λόγω της υψηλής περιεκτικότητά τους σε αντιοξειδωτικές ουσίες.
Το μύρτιλο θέλει δροσερό περιβάλλον, σχετικά ψυχρό, για να ευδοκιμήσει και να δώσει καλή παραγωγή. Ανάλογα με την ποικιλία, το μύρτιλο έχει μικρότερες ή μεγαλύτερες απαιτήσεις σε χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα. Στις νότιες περιοχές της Ελλάδας, το μύρτιλο θα δυσκολευτεί την ζεστή καλοκαιρινή περίοδο με τις υψηλές θερμοκρασίες, καθώς διαθέτει λεπτό επιφανειακό ριζικό σύστημα που δεν αντέχει στην ξηρασία, τα ευαίσθητα ριζίδια του μπορούν πολύ εύκολα να ξεραθούν λόγω έλλειψης νερού. Αν και το μύρτιλο προσαρμόζεται σε πολλά εδάφη, προτιμά ελαφρώς όξινα, που να εξασφαλίζουν καλή αποστράγγιση.
Σε τι συνθήκες ευδοκιμεί η λεβάντα;
Η λεβάντα στη φύση αυτοφύεται σε εδάφη φτωχά, βραχώδη και ξηρά, ενώ τα περισσότερα είδη της αντέχουν στα ασβεστώδη εδάφη. Δεν αναπτύσσεται καλά σε υγρά και βαριά εδάφη καθώς παρουσιάζει σαπίσματα στις ρίζες. Γι’ αυτό το χώμα της πρέπει να εμπλουτίζεται με άμμο και χαλίκι ώστε να εξασφαλίζεται καλός αερισμός και αποστράγγιση. Η λεβάντα αναζητεί ηλιόλουστες θέσεις, αν και μπορεί να αναπτυχθεί και σε ημισκιερά σημεία. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η λεβάντα είναι ανθεκτική στο ζεστό ξηροθερμικό περιβάλλον του καλοκαιριού και αντέχει στην παγωνιά του χειμώνα. Αν φυτάψουμε τη λεβάντα σε γλάστρα στο μπαλκόνι, θα επιλέξουμε ηλιοφανή σημεία με νότια ή ανατολική έκθεση για να ευδοκιμήσει. Επίσης, είναι σημαντικό να φυτέψουμε τη λεβάντα σε γλάστρες διαμέτρου τουλάχιστον 30 εκατοστά καθώς πααρουσιάζει γρήγορη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
