Διάβασα σε μια επιφυλλίδα: «Ο ηγεμών αμφισβήτησε την ύπαρξη του ουκρανικού έθνους και να σκεφτεί κανείς ότι ο Γκόγκολ, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της ρωσικής λογοτεχνίας ήταν Ουκρανός».
Ο Πούτιν πολιορκεί, σφυροκοπά το Κίεβο. Οι μάχες είναι σώμα με σώμα. Το μέγα ερώτημα αναφορικά με το μέχρι πού θα κλιμακώσει την εισβολή ο Πούτιν, συνεχίζει να πλανάται αναπάντητο, ενώ κορυφώνεται η διεθνής ανησυχία για τις μεσομακροπόθεσμες γεωπολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις της επαίσχυντης πράξης. Χωρίς να είμαι ο πλέον ειδικός, η αίσθησή μου είναι ότι ο ρωσικός στρατός δεν κατάφερε να φέρει σε πέρας τους βασικούς στόχους κατά την πρώτη ημέρα των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι Ουκρανοί αμύνονται του πατρίου εδάφους. Για πόσο θα αντέξουν περικυκλωμένοι από αέρα, ξηρά και θάλασσα χωρίς συμμάχους;
«Πολεμάμε μόνοι μας» δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος κ. Ζελένσκι που διαχειρίζεται αυτήν την τραγωδία. Ποιος άνοιξε πρώτος την πόρτα του φρενοκομείου στην Ευρώπη;
Οι πολίτες έχουν μάτια και βλέπουν. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες παράμετροι της διεθνούς αποσταθεροποίησης. Νέο κύμα ανατιμήσεων σε φυσικό αέριο, ηλεκτρικό ρεύμα και καύσιμα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ο Τζο Μπάιντεν από την άλλη άκρη του Ατλαντικού είπε στο διάγγελμα του ότι «Η ελευθερία έχει ένα τίμημα βαρύ». Συμφωνώ – αρκεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων η Δύση.
