Τα σύννεφα του πολέμου επεκτάθηκαν στη Μέση Ανατολή μετά την εκτέλεση του Σιίτη ιερωμένου από τη Σαουδική Αραβία και την απάντηση της Τεχεράνης. Στο τέλος οι δύο χώρες διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις και απειλείται γενική σύρραξη μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών.
Η Μέση Ανατολή είναι πάλι στις φλόγες, με ακόμη ένα μέτωπο, δίπλα στο μέτωπο της Συρίας, αυτού του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους, την τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.) με τις θηριωδίες των τζιχαντιστών.
Από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας, ο Πόλεμος και η Ειρήνη παίρνουν διαδοχικά ο ένας τη θέση του άλλου.
Από τον καιρό των αμφικτιονιών, η ανθρωπότητα προσπαθεί να οργανωθεί για να αποφύγει επίσης τους πολέμους και τη σφαγή μεταξύ των λαών.
Για να έλθουμε στη σύγχρονη εποχή, στον περασμένο αιώνα, η δολοφονία του Αρχιδούκα της Αυστρο-ουγγαρίας από έναν Σέρβο φοιτητή στο Σαράγιεβο άναψε τη σπίθα που έφερε τον Μεγάλο Πόλεμο, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πόλεμος αυτός προκάλεσε αμέτρητα θύματα και σφαγές. Το τέλος του, το 1918, είδε τη διάλυση τριών Αυτοκρατοριών και το τέλος της Ευρώπης, «του περήφανου Πύργου», στα λόγια της Barbara Tuchman, ως πρώτης Δύναμης στον κόσμο. Η ανθρωπότητα θέλησε να οργανωθεί ακόμα μια φορά για να αποφύγει νέες σφαγές. Έτσι ο Αμερικανός πρόεδρος Woodrow Wilson έθεσε τα θεμέλια της Κοινωνίας των Εθνών (ΚτΕ), που με έδρα της τη Γενεύη, φιλοδοξούσε να οργανώσει τον Πλανήτη.
Άρχισε, όμως, τη λειτουργία της κολοβωμένη, αφού οι Η.Π.Α. τελικά δεν εισήλθαν σ’ αυτήν.
Ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ τη διάλυσαν και μετά το Μόναχο οδηγηθήκαμε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ξέσπασε τον Σεπτέμβριο του 1939 και έληξε με τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945. Οι καταστροφές και οι νεκροί ήταν ακόμη περισσότεροι από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ, κατά συνέπεια, σκέφθηκαν να ιδρύσουν έναν νέο Οργανισμό που να διαδεχθεί την Κοινωνία των Εθνών, που απέτυχε να αποτρέψει τον πόλεμο. Έτσι, στις 24 Οκτωβρίου, 1945 ιδρύθηκε ο Ο.Η.Ε. από 51 κράτη στο Σαν Φρανσίσκο των Η.Π.Α.
Η έδρα του μεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη. Πέρυσι, γιορτάσαμε τα 70 χρόνια του διεθνούς Οργανισμού.
Μπορεί να είχαμε μέσα σ’ αυτή την περίοδο πολλούς τοπικούς ή περιφερειακούς πολέμους και συγκρούσεις, δεν είχαμε, όμως, ένα Τρίτον Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ο.Η.Ε., παρ’ όλες τις κριτικές, είναι χρήσιμος στην ανθρωπότητα όχι μόνο για τον πολιτικό του ρόλο, αλλά και για τον ρόλο του, μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη, στην κουλτούρα, στην οικονομία, στην κοινωνία και γενικά σ’ όλα τα φλέγοντα θέματα της ανθρωπότητας.
Ο θρησκευτικός φανατισμός είναι επικίνδυνος στον αιώνα μας και το Ισλαμικό Κράτος (Ι.Κ.) έχει επιφέρει μέχρι τώρα ζημιές και ανθρώπινες τραγωδίες στην ανθρωπότητα.
Η Μέση Ανατολή είναι μια διαρκής πυριτιδαποθήκη και ελπίζεται να μη καταλήξει σε μια περισσότερο εκτεταμένη σύρραξη.
*Ο δρ Χρίστος Αχιλλέως Θεοδούλου είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών Κύπρου και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας των Συνδέσμων Ηνωμένων Εθνών
