Έχω καταλήξει πια τι συμβαίνει στα Χανιά. Υπάρχουν αόρατες προθέσεις και ορατοί κίνδυνοι για την πόλη.
Οι αόρατες προθέσεις κρύβονται μέσα στις εβδομαδιαίες εξαγγελίες της τοπικής ηγεσίας.
Είναι δυνατόν στο μπάσκετ να παίζει μια ομάδα ταυτόχρονα άμυνα ζώνης και άμυνα μαν του μαν; Προφανώς και δεν είναι.
Οι αόρατες προθέσεις προκαλούν βλέμματα απορίας.
Πλησιάζει και η τελική κρίση και τις αποδελτιώνω. Η πολιτική βούληση όμως, παρανόμι της παραταξιακής ανάγκης της Δημοτικής Αρχής και της αρχηγικής εντολής, όλα τα μπορεί.
Παίζουν μαν του μαν… στον αόρατο αντίπαλο. Θέατρο σκιών.
Έχει τη δική της άγνοια η τοπική εξουσία. Να εξαγγείλουν και σύνταξη από τα 18 για όλους τους εργαζόμενους. (sic). Oι ορατοί κίνδυνοι της πόλης είναι τα πίτουρα και οι κότες. Στο ορατό μέλλον οι Χανιώτες αμφιβάλλουν ποιo μεγάλο έργο θα έχει τελειώσει.
Θλίβομαι βαθύτατα να περνώ κάθε μέρα έξω από τον κλειστό Δημοτικό Κήπο.
