Η πόλη που ονειρευτήκαμε

Πλησιάζει ο καιρός που οι πολίτες θα κληθούν να εκλέξουν τους τοπικούς τους άρχοντες στα δημοτικά διαμερίσματα, αλλά και στις περιφέρειες. Ηδη άρχισαν να μας παρουσιάζονται οι διάφοροι δημοτικοί συνδυασμοί καθώς και εκείνοι της περιφέρειας.
Οσον αφορά τον Δήμο Χανίων έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να συμμετέχουν στις εκλογές 6 συνδυασμοί. Από ό,τι φαίνεται οι περισσότεροι συνδυασμοί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, βασίζονται και κυριαρχούνται από τη βούληση των επικεφαλής τους. Αυτοί είναι οι γνώστες των προβλημάτων της πόλης, αυτοί αποφασίζουν για τους πολίτες που θα συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιό τους, αυτοί είναι εκείνοι που σαν… παντογνώστες θα πρέπει να απαντούν για το όποιο πρόβλημα απασχολεί τον πολίτη. Κατ’ επέκταση και ο νικητής των εκλογών… διατηρώντας την παντογνωσία του… θα είναι εκείνος που θα αποφασίζει για τα μικρά και τα μεγάλα που απασχολούν έναν Δήμο. Ο θάνατος της συλλογικότητας… και οι εστίες των προβλημάτων μας.
Ετσι, λοιπόν, η πρώτη τηλεοπτική συνάντηση – συζήτηση των επικεφαλής των συνδυασμών είχε ενδιαφέρον, για να ανιχνεύσουμε εμείς οι πολίτες κατά πόσο είναι γνώστες των προβλημάτων, αλλά κυρίως να γίνουμε κοινωνοί των οραμάτων και των στόχων που έχουν για την πόλη… αν έχουν. Το ζητούμενο για τον… καταπιεζόμενο πολίτη – τηλεθεατή, αυτούς τους δύσκολους καιρούς, δεν μπορεί να είναι πλέον ποιος θα επισκιάσει τον άλλο με διάφορες ατάκες, με όμορφους ρητορικούς λόγους και παχιά λόγια, με ολική άρνηση σε όσα λέει ο αντίπαλος. Χορτάσαμε από ωραιοποιημένα στοιχεία, από αρνήσεις και κατηγόριες παραμονές εκλογών. Το ζητούμενο είναι να μας καταθέσουν τις απόψεις και τα σχέδιά τους για να δούμε ποιος προσεγγίζει τα Χανιά των ονείρων μας. Ας μην υποτιμούν τον πολίτη όλοι αυτοί που στοχεύουν σε κάποια εξουσία… αυτοί που την ασκούν να προσπαθούν να τον πείσουν ότι έπραξαν το καλύτερο επικαλούμενοι αριθμούς… αυτοί που στοχεύουν να τους αντικαταστήσουν να αρνούνται τα πάντα, χωρίς όμως να προτείνουν το δικό τους σχέδιο. Ξεχνούν ότι ο πολίτης είναι γνώστης των ελλείψεων και των προβλημάτων που έχει η πόλη του, όπως είναι γνώστης και των θετικών παρεμβάσεων που έχουν γίνει, γιατί απλούστατα τα ζει στην καθημερινότητά του. Μήπως δεν γνωρίζει ο πολίτης ότι η κατεδάφιση του λιμενικού περιπτέρου, του λιμενικού ταμείου ή του παλιού νοσοκομείου, έτσι όπως είχαν εγκαταλειφθεί και είχαν γίνει εστίες μόλυνσης ήταν προς όφελος της πόλης ή μήπως δεν δυσανασχετεί με την κυκλοφορία των τροχοφόρων στην παλιά πόλη, με την κατάληψη των πεζοδρομίων, την εγκατάλειψη του χώρου του στρατοπέδου Μαρκοπούλου και τη μη ενοποίηση των ελεύθερων χώρων; Μήπως δεν αισθάνεται ο κάθε πολίτης άσχημα και ανατριχιαστικά όταν ξέρει ότι στην πόλη του υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν και δεν έχουν στέγη; Καλοί μου άνθρωποι μην πλειοδοτείτε στη φιλανθρωπία, γιατί η ελεημοσύνη δεν θεραπεύει το πρόβλημα, ναι χρειάζονται κοινωνικές δομές που θα πρέπει όμως να πρωτοστατούν άλλοι φορείς και δομές όπως π.χ. η Εκκλησία.
Ο Δήμος θα πρέπει κυρίως να πρωτοστατήσει για την εξάλειψη του φαινομένου. Μιλήστε μας, λοιπόν, με ποιον τρόπο θα εναντιωθείτε στο παλιό διεφθαρμένο σύστημα και πείσετέ μας ότι δεν θα γίνετε την επομένη των εκλογών ο στυλοβάτης του. Δυστυχώς στην προχθεσινή συζήτηση δεν ανιχνεύσαμε κανένα όραμα… κανένα σχέδιο… κανένα στόχο… Ακόμα και για τους πρώην καποδιστριακούς Δήμους, ενώ όλοι τους συμφωνούσαν ότι έχουν εγκαταλειφθεί, κανείς, μα κανείς τους, δεν τόλμησε να μας πει τι είναι αυτό που δεν έγινε και τι είναι αυτό που θα πράξει για αυτά τα δημοτικά διαμερίσματα. Δεν μας είπαν γιατί απλούστατα δεν είχαν κάτι συγκεκριμένο να μας πουν. Και εάν επικρατήσει η λογική των κοκορομαχιών, δεν θα έχουν να μας πουν κάτι ούτε στις επόμενες συζητήσεις τους.