“Πόλη του Φωτός” – “Πόλη Φάντασμα”

Κάθε μέρα που περνάει διαπιστώνουμε, απ’ όσα συμβαίνουν γύρω μας, ότι υπάρχουν δύο κόσμοι διαφοροποιημένοι μεταξύ των, να βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωποι. Οι νεόπλουτοι τεχνοκράτες της κεφαλαιοκρατίας και η αστική τάξη, που οι σχέσεις τους δεν είναι οι καλύτερες και συνεχώς δοκιμάζονται. Η τελευταία έχει απελπιστεί και δεν αντέχει πια την εξαπάτηση και τον εμπαιγμό. Δεν την αφήνουν να ‘χει ξεκαθαρισμένες πολιτικές προτάσεις, αναγκάζοντάς την να “άγεται και να φέρεται” απ’ τον ένα πολιτικό σχηματισμό στον άλλον, να πληρώνει φόρους χωρίς να ‘χει σωστή ανταποδοτικότητα και να αντιδρά με αχαλίνωτη βία, διότι η τεχνολογία, που υποτίθεται ότι εξελίσσεται προς όφελός της δεν της προσφέρει τίποτα.
Βλέποντας η αστική τάξη το δηλητήριο που της χύνουν οι ρατσιστές και τα δικαιώματά τους να καταδυναστεύονται, ότι μ’ αυτό τον τρόπο ενισχύεται η επιρροή των ακροδεξιών κομμάτων και οι κυβερνήσεις τους, ν’ αποφεύγουν την εφαρμογή των δημοκρατικών θεσμών, επαναστατούν με “σημαίες και ταμπούρλα” και στη χειρότερη περίπτωση με τα “κίτρινα γιλέκα”. Οι άνθρωποι, που ζούσαν χωρίς δουλειά, η ευκαιριακά, πρόχειρα χωρίς μέλλον, βλέποντας, ότι δεν πήγαινε άλλο, βγαίνουν στους δρόμους, καίνε και σπάνε με ασυγκράτητη βία.
Στην Ευρωπαϊκή κοινωνία οι επικυρίαρχοι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν την ισχύ που απέκτησαν, με την οποίαν κυριαρχούν στις ομάδες της κοινωνίας, αν αυτές δεν εξεγερθούν.
Το πείραμα της παγκοσμιοποίησης κατέληξε σε απαξίωση της ανθρωπότητας. Αντί να επικρατήσει νεοφιλελευθερισμός, που επεδιώκετο, έγινε ένα είδος ομοιογενοποίησης των ανθρωπίνων αναγκών, έκαναν όλους τους άλλους πληβείους και τους εαυτούς πατρίκιους με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα αδυνατώντας να προοδεύσει, οδηγείται σε βαρβαρότητα.
Απ’ το χάος στους δρόμους των Παρισίων φαίνεται σε τι κατάσταση βρίσκεται η ευρωπαϊκή πολιτική. “Από Πόλη του Φωτός” την κατάντησαν “πόλη φάντασμα”, τα “κίτρινα γιλέκα”. Προήλθε απ’ την κλιμάκωση της βίας και επιβεβαιώθηκε “η δυναμική των ταραχοποιών διά των βιαιοπραγιών”. Ο πρόεδρος Μακρόν, που προετοίμαζε διάγγελμα για τη διάλυση της εθνοσυνέλευσης και προσφυγή σε εκλογές, ανέστειλε τις προθέσεις του. Ακουσε την αντιπολίτευση, ν’ αλλάξει πορεία και ν’ αναλάβει αποτελεσματικά μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Φοβήθηκε την επικράτηση της Λεπέν και ανακοίνωσε μείωση της φορολογίας και αύξηση του κατώτερου μισθού από 800 σε 900 ευρώ το μήνα. Ο μισθός αυτός συγκρινόμενος με τον μισθό των Ελλήνων, που είναι 586 ευρώ και θα αυξηθεί από 20-25 ευρώ το μήνα από 1/1/19 δεν ικανοποιεί. Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι το κόστος ζωής στη Γαλλία είναι τετραπλάσιο απ’ την Ελλάδα, συμπεραίνεται ότι οι Γάλλοι πολίτες πρέπει να πεινάνε.
Δυσφορούν οι Ευρωπαίοι, αλλά οι ίδιοι φταίνε με τη μονομερή αντιμετώπιση των πραγμάτων που προκύπτουν. Μιλάνε για διεθνή γεωπολιτική ιδεολογία και θεωρούν τους εαυτούς των δημοκράτες τη στιγμή, που ζουν μια δική τους πραγματικότητα και με τον δεξιό και με τον αριστερό εθνικισμό. Πιστεύουν ότι στον “νεοφιλελεύθερο” καπιταλισμό θα εισβάλλουν και άλλοι θεσμοί και θα υπερισχύσει σε παγκόσμιο επίπεδο το καπιταλιστικό σύστημα στο χώρο του οποίου θα ενταχθούν οι πάντες.
Το κίνημα όμως της ανατροπής τους κάνει ζημιά στις προθέσεις τους. Είναι ακόμα στους δρόμους και θα κορυφωθεί το Σάββατο, παρά τις υποχωρήσεις του Μακρόν. Δεν κάνουν πίσω, δεν παραδίδονται για 100 ευρώ το μήνα.
Πιστεύουν ότι ο Μακρόν τους περιπαίζει, όταν αυτοί του ζητούν φορολογικές μεταρρυθμίσεις και αυτός τους μιλάει για γεωπολιτική του καπιταλισμού.