«Με τη διάσωση της θάλασσάς μας, από εμάς τους ίδιους, μοιάζει η διάσωση του μικρού δελφινιού, του “Αναστάση”, το Μ. Σάββατο στην παραλία Δαμνόνι, στο νότιο Ρέθυμνο. Εάν όλοι εμείς δεν κινητοποιηθούμε συλλογικά, κανείς δεν θα το κάνει. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι», λέει στα “Χανιώτικα νέα” ο δασολόγος Γιάννης Αρνέλος, που μαζί με έναν μεγάλο αριθμό κατοίκων – εθελοντών, ανήμερα της Ανάστασης, περιέθαλψαν ένα μικρό δελφίνι, το οποίο εντοπίστηκε στη θαλάσσια περιοχή, ανατολικά του Πλακιά, νότια του Ρεθύμνου.
Ενα μικρό ζωνοδέλφινο, ηλικίας περίπου 1,5 έτους, όπως αυτά που συναντά κανείς στις μινωικές τοιχογραφίες και αποτελεί το σύμβολο της κινητοποίησης κατά της εξουδετέρωσης των χημικών όπλων εν πλω στη θάλασσα της Μεσογείου που επισήμως ξεκίνησε χθες.
Μια ιστορία σχεδόν “προφητική”, με έντονους συμβολισμούς, μιας και η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του ζωικού βασιλείου, γίνεται ακόμη πιο έντονη αυτό το διάστημα λόγω της προσπάθειας των Κρητών να κινητοποιηθούν ενάντια στην εξουδετέρωση των χημικών της Συρίας κοντά στη θάλασσα της Κρήτης.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Οπως μας διηγήθηκε ο δασολόγος Γιάννης Αρνέλος, η ιστορία του μικρού δελφινιού ξεκίνησε το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, όταν εντοπίστηκε να πλέει κοντά στην παραλία στο Δαμνόνι, ανατολικά του Πλακιά, νότια του Ρεθύμνου όπου βρίσκεται ξενοδοχείο της περιοχής, με δεκάδες ξένους και Ελληνες επισκέπτες που είχαν φτάσει για να περάσουν τις διακοπές του Πάσχα. Οι λουόμενοι είδαν ξαφνικά ότι το μικρό δελφίνι έγειρε και άρχισε να παρασύρεται από τα κύματα καθώς πιθανότατα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα και άμεσα ξεκίνησαν μία τεράστια κινητοποίηση για τη διάσωσή του. Σύμφωνα με το κ. Αρνέλο, το δελφίνι ήταν αδύναμο και αποπροσανατολισμένο.
Οι δυσκολίες που συνάντησαν οι κάτοικοι και οι εθελοντές ήταν πολλές καθώς λόγω της ημέρας φαρμακεία και ιατρεία ήταν κλειστά. Στην αγωνιώδη αναζήτησή τους για βοήθεια επικοινώνησαν τηλεφωνικώς με τη Θεσσαλονίκη και ήρθαν σε επαφή με τη δρα Νατάσα Κομνηνού, καθηγήτρια Κτηνιατρικής Σχολής στο Α.Π.Θ., ειδικευμένη στα άγρια ζώα και στα κητώδη, οι οδηγίες της οποίας προς τον Γιάννη Αρνέλο, ο οποίος τις εφάρμοσε, ήταν καταλυτικής σημασίας για τη διάσωση του δελφινιού. Μέσω εκείνης ειδοποιήθηκε ο δασολόγος Γιάννης Αρνέλος από τα Χανιά, ο οποίος, χωρίς δεύτερη σκέψη, πήρε μαζί τον 8χρονο γιο του και κατευθύνθηκαν στο Ρέθυμνο.
“ΑΣΠΙΔΑ” ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ
Εν τω μεταξύ, μέχρι ο Γιάννης Αρνέλος να φτάσει στο Ρέθυμνο, στις 6.30 το απόγεμα, στην παραλία του Δαμνονιού, δεκάδες άνθρωποι είχαν δημιουργήσει μια μεγάλη ασπίδα σωτηρίας γύρω από το δελφίνι. Οπως μας είπε ο κ. Αρνέλος δεκάδες εθελοντές, κάτοικοι, εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο, εθελοντές από καταδυτικό κέντρο θαλάσσιων σπορ, επισκέπτες, Ελληνες και ξένοι, κρατούσαν αγκαλιά για ώρες μέσα στο νερό το δελφίνι υπό τον κίνδυνο να τουμπάρει και να πνιγεί καθώς ήταν εντελώς αδύναμο. Παρακολουθούσαν με αγωνία εάν κινεί την ουρά του, ένδειξη ότι συνεχίζει να αναπνέει κανονικά. Συγκινητική ήταν η προσπάθεια ενός Ελβετού επισκέπτη, ο οποίος, όπως μας είπε ο κ. Αρνέλος, το είχε αγκαλιά μες στο νερό για 3,5 συνεχόμενες ώρες! «Ο άνθρωπος είχε μείνει μέσα στο νερό για 3,5 ώρες και το κρατούσε αγκαλιά για να μην τουμπάρει και πνιγεί καθώς είχε χάσεις τις δυνάμεις του», ανέφερε.
Με την άφιξη του Γιάννη Αρνέλου, το δελφίνι μεταφέρθηκε στην παραλία πάνω σε ξαπλώστρα. Με τη βοήθεια των εθελοντών, με υγρές κουβέρτες και πετσέτες του ξενοδοχείου, του χορηγήθηκαν αντιβίωση και ηλεκτρολύτες. Σύμφωνα με τον δασολόγο, το δελφίνι δεν είχε πληγές και χτυπήματα, εκτός από κάποιες εκδορές, που είχαν δημιουργηθεί όταν αυτό έχανε τις αισθήσεις του και τα κύματα το αναποδογύριζαν με αποτέλεσμα να χτυπάει πάνω σε βράχια. «Το δελφίνι ήταν σε πλήρη εξάνλτηση», ανέφερε ο κ. Αρνέλος, ο οποίος σε ερώτηση των “Χ.Ν.” σε τι οφείλεται η περιπέτεια του μικρού δελφινιού, μας απάντησε: «Το δελφίνι είχε εξάντληση. Τώρα υπάρχουν διάφορες υποθέσεις: πριν δύο εβδομάδες περίπου από το περιστατικό είχαν γίνει κάποιοι άλλοι εκβρασμοί από φαλαινοειδή στη νότια Κρήτη που αποδόθηκαν σε ασκήσεις νατοϊκές και ελληνικές που χρησιμοποιήθηκαν σόναρ. Αυτό βέβαια, από όσα μου έχουν μεταφερθεί, ο στρατός το έχει αρνηθεί, αλλά πάλι ποτέ δεν θα είχε ανακοινωθεί – επιβεβαιωθεί επίσημα».
«Υπήρχε πάρα πολύς κόσμος που βοήθησε, δεν ήμουν μόνος μου. Από τα Χανιά έτυχε να βρίσκεται εκεί και ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης ο κ. Τσούτσος που επειδή ξενύχτησα στην παραλία με το δελφίνι, μετά την Ανάσταση μου έφερε κρασί, καλιτσούνια, αβγά. Επίσης δεκάδες εθελοντές από diving center, εργαζόμενοι του ξενοδοχείου, Ελληνες και ξένοι επισκέπτες, παραμονή της Ανάστασης, ξενυχτούσαν δίπλα στον “Αναστάση”», μας είπε ο κ. Αρνέλος και πρόσθεσε: «Για μένα και τον γιο μου ήταν μία από τις πιο όμορφες βραδιές Ανάστασης που έχω ζήσει. Στην παραλία, δίπλα στο δελφίνι. Εγώ δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο. Η διάσωση του δελφινιού οφείλεται σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήταν εκεί για να βοηθήσουν».
ΓΙΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ
Το ξημέρωμα του Πάσχα ο “Αναστάσης” έδειχνε να έχει αναρρώσει πλήρως. Οι εθελοντές τον μετέφεραν στη θάλασσα και το μικρό δελφίνι άρχισε να κολυμπά δειλά – δειλά κάνοντας κύκλους γύρω από αυτούς και έπειτα με βουτιές απομακρύνθηκε γεμάτο ευγνωμοσύνη. Πολλοί ήταν αυτοί που συγκινήθηκαν συνειδητοποιώντας ότι ο “Αναστάσης” σε ένδειξη ευγνωμοσύνης δεν απομακρύνθηκε από την ακτή, αλλά ανήμερα του Πάσχα και για δύο μέρες τουλάχιστον έμεινε στην παραλία όπου οι άνθρωποι το είχαν βοηθήσει να σωθεί και κολυμπούσε δίπλα στους λουόμενους και τους έκανε παιχνίδια.
«Αν κοιτάξει κανείς την αφίσα ενάντια στα χημικά, σχεδόν προφητικά θα δει, δυο ζωνοδέλφινα να έχουν απομείνει σκελετοί. Δηλαδή εάν όλοι μαζί δεν κινητοποιηθούμε, αυτή η θάλασσα θα έχει μόνο σκελετούς. Το μήνυμα είναι ότι θέλουμε ζωντανά τα πλάσματα της θάλασσάς μας και τη θάλασσα καθαρή. Το μήνυμα επίσης είναι ότι αυτοί που σώσαν το δελφίνι είναι αυτοί που ενδιαφερθήκανε. Συνεπώς όλοι εμείς, μαζί, συλλογικά, εάν δεν προσπαθήσουμε, είμαστε υπεύθυνοι για όσα ανεχόμαστε και δεν αντιδρούμε σε όσα προσπαθούν οι άλλοι να κάνουν», κατέληξε ο κ. Αρνέλος.
