Πολιτικαντισμός και σκέψη

Το αν και κατά πόσο μπορεί να εκτιμήσει σήμερα κανείς αυτά που έχει και ουσιαστικά του έχουν απομείνει, εξαρτάται από τις απαιτήσεις που έχει απέναντι στη ζωή και τους κύκλους που κάνει μέχρι να ισορροπήσει πραγματικά. Οι εποχές που διανύουμε δεν προσφέρονται για οικονομία σκέψης από την στιγμή που η απουσία αυτής της σκέψης έχει οδηγήσει στην ξηρασία των ιδεών αλλά πάνω απ’ όλα στη γενικευμένη αναλγησία.
Και το λέω αυτό γιατί έχει πλέον περάσει ο καιρός όπου η αδιαφορία ήταν κατακριτέα και παράξενο φαινόμενο, πολλές δεκαετίες όπου το μονοπώλιο κατείχε η επιθετική πολιτική της έλλειψης κοινωνικότητας και ροπής προς την ασήμαντη και τυπολατρική επικοινωνία.
Σήμερα, την εποχή όπου η πολιτική -ο πολιτικαντισμός αν θέλετε- που έχει κυριαρχήσει σε όλα τα επίπεδα, ώστε το επάγγελμα του πολιτικού να είναι ένα από τα πλέον προσοδοφόρα και στόχος να είναι αποκλειστικά αυτός, να βγουν δηλαδή όσο το δυνατόν περισσότερα λεφτά, οι πολίτες θαυμάζουν πάντα με την πρώτη ματιά αυτό που οδηγεί στην υλική ευμάρεια,, στην ευκολία του να πληρώνουν από τους λογαριασμούς, μέχρι τις διακοπές. Ακριβώς όμως αυτή την εποχή όπου απουσιάζει ο ορθός και κατανοητός λόγος, δεν έχουν νόημα οι πολιτικάντικες τρικλοποδιές για τον λόγο του ότι όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουν τον τρόπο και τον λόγο που γίνεται κανείς πολιτικάντης.
Όχι ότι το επάγγελμα δεν πουλά, αλλά έχει πάψει να συγκινεί. Εντούτοις όλοι θα πάρουν το ψηφοδέλτιο ανά χείρας γιατί κάποιοι πρέπει να κερδοσκοπήσουν από τις ψήφους. Στις εποχές όπου τα λόγια είναι σκόρπια και τα χαρακτηριστικά του πολιτικάντη καθορισμένα, η πραγματική σκέψη χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε. Ακόμη και αν έχει ξεχαστεί.