Πολιτικές και νομικές ευθύνες για το Δημοτικό Γηροκομείο

Η πραγματικότητα της πανδημίας ήρθε να διαψεύσει τις καθησυχαστικές φαντασιώσεις της Δημοτικής Αρχής Χανίων και οι εστίες κρουσμάτων κορωνοϊού δυστυχώς στο Δημοτικό Γηροκομείο αυξάνονται.
Το αφήγημα της ορθής διαχείρισης καταρρέει κι άπαντες πλέον αντιλαμβάνονται ότι εδώ δεν χωράνε επικοινωνιακά παιχνίδια και κανένας προβολέας δεν μπορεί να τυφλώσει την κοινή γνώμη από το να δει την αλήθεια.
Όπως είχαμε επισημάνει και πριν λίγες ημέρες, ο Δήμος Χανίων και η διοίκηση του Γηροκομείου της πόλης, γνώριζε καλά τι μπορεί να πάει στραβά από το παράδειγμα γηροκομείων στην άλλη Ελλάδα κι έπρεπε να πάρει τα αυστηρότερα δυνατά μέτρα προστασίας φιλοξενούμενων και εργαζομένων της δομής.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και δυστυχώς μονάχα η δημοτική παράταξη του κ. Ρίζου δείχνει να έχει αντιληφθεί το μέγεθος της υγειονομικής απειλής, ζητώντας απαντήσεις.
Εισακούστηκαν οι επισημάνσεις δημοτικών συμβούλων στον Δήμο Χανίων και συγκεκριμένα στον γενικό γραμματέα του για τον υπερβολικά μεγάλο αριθμό εργαζομένων στη δομή χωρίς αντικείμενο; Έγιναν ενέργειες αποφυγής συνωστισμού; Γίνονταν καθημερινά ράπιντ τεστ σε όσους εισέρχονταν στη δομή; Με ποιους όρους καταρτίζονταν τα προγράμματα νοσηλείας;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που οφείλουν να απασχολήσουν άμεσα το Δημοτικό Συμβούλιο δεδομένου ότι πλέον οι ευθύνες είναι ξεκάθαρα πολιτικές ενδεχομένως και νομικές, δεδομένου ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα είδαμε εισαγγελική παρέμβαση.
Την ώρα που πολίτες και επιχειρήσεις θυσιάζουν τα πάντα για να διατηρηθεί η πόλη “καθαρή” από τον φονικό ιό, τίθεται εν αμφιβόλω η ικανότητα της Δημοτικής Αρχής Χανίων να πράξει τα στοιχειώδη, να εφαρμόσει οδηγίες και να θωρακίσει τη δομή του Γηροκομείου της πόλης.