Το γεγονός ότι η Ιταλία και η Μάλτα αρνήθηκαν να δεχθούν πλοίο με δεκάδες πρόσφυγες και τελικά η ισπανική κυβέρνηση τους έκανε δεκτούς, δείχνει το μέγεθος της ξενοφοβίας που έχει κυριαρχήσει στην Ευρώπη, αφού προηγήθηκαν χώρες όπως η Ουγγαρία, Αυστρία αλλά και η νυν ονομαζόμενη “Βόρεια Μακεδονία”, χώρες που έκλεισαν οριστικά την διέλευση των προσφύγων διά της βαλκανικής οδού προς την Ευρώπη.
Το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ χωρίζει στα σύνορα με το Μεξικό τα παιδιά προσφύγων από τους γονείς τους, επιδιώκοντας με τη σειρά του να αντιμετωπίσει με τον τρόπο αυτό το αμερικανικό δημογραφικό πρόβλημα, σημαίνει πως μια νέα πολιτική μίσους υλοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς η μία χώρα μετά την άλλη κλείνουν τα σύνορά τους στο όνομα της “εθνικής καθαρότητας”.
Αλλαξαν λοιπόν τα πράγματα και ακόμη και αυτοί που είχαν κάτι ελπιδοφόρο να πουν, σιώπησαν. Στην Ελλάδα, από την άλλη, ζούμε μοναδικές στιγμές, με τις Μονάδες Αποκατάστασης της Τάξης να τα βάζουν με αυτούς που κρατούν ελληνικές σημαίες που (ω του θαύματος!), ανακράζουν με την σειρά τους το γνωστό κατά των αστυνομικών σύνθημα. Μάλλον θα ονειρευόμαστε, λέω, αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή.