Πολιτικές τάσεις

Οι διαδικασίες για τον επόμενο ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ και τη νέα ταυτότητά του ξεσκεπάζονται απ’ τους ψιθύρους και τα κουτσομπολιά, που διαρέουν οι “καλά ενημερωμένοι” δημοσιογράφοι. Οι συμμαχίες συνεδριάζουν χώρια η κάθεμιά, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν επηρεάζονται από τις “τάσεις” προετοιμάζονται γιατί θα βρεθούν ενεοί, άναυδοι, μπροστά σε ειλημμένες αποφάσεις, μη αναμενόμενες. Αν δεν ανήκει κάποιος σε μια “τάση”, δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν, δεν εκλέγεται στο Συνέδριο, ούτε υποκαθιστά μέλος του κόμματος, για να επηρεάζει τον ηγέτη της “τάσης” και την κεντρική ηγεσία.
Μια πολιτική “τάση” είναι αρκετή, να υπάρχει και όλα τα μέλη να έχουν συμμετοχή στις συζητήσεις, ν’ ακούνε τα σχέδια των επιτελών, να λένε τη γνώμη τους και να συναποφασίζουν δημοκρατικά και να γυρίζουν την πλάτη, όταν δεν συμφώνουν με τη συμπεριφορά κάποιας “τάσης”, που θέλει να γίνει το κόμμα από συνασπισμός σε μονοτασικό.
Τώρα τον λόγο έχουν οι μελετητές, ν’ ανακαλύψουν τις αιτίες, γιατί είναι πολλές και οι λόγοι σύνθετοι, κυρίως ένεκα των τάσεων, τις οποίες εξισοροπούσε μια συνισταμένη, η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και αυτή αποτέλεσε αδυναμία επιβολής ενός προγραμματικού λόγου επί πρωτευόντων και δευτερευόντων θεμάτων. Εφαρμόζουνε μια επιδερμική επικοινωνιακή πολιτική με πτωχή τεκμηρίωση, σαν να γίνεται διάλογος, που ο ένας να μιλάει διαφορετική γλώσσα από τον άλλον και κούφια λόγια, με στόχο μια θέση στο κοινοβούλιο, χωρίς να μπορούν να σμιλεύσουν μια μηλόπετρα που να γυρίζει από μια μοναδική δύναμη.
Υπάρχει και στον ΣΥΡΙΖΑ κομματική γραφειοκρατία και κάποιοι έκλειναν τις πόρτες σε όσους πήγαιναν στις συνεδριάσεις, όπως οι πιστοί στην εκκλησία τις Κυριακές, ανάβοντας το κεράκι τους, δηλαδή πληρώνοντας τη συμμετοχή τους και δείχνοντας έτσι, ότι η “λειτουργία”, όχι η θεοκρατική αλλά των “τάσεων” να τους είναι πλέον ανιαρή μειωμένου ενδιαφέροντος.
Η πιο σπουδαία “τάση” είναι της ομάδας Τσακαλώτου “53+”, η “Ομπρέλα” αργότερα, που μπαίνει μπροστά επωμιζόμενη βαρύτατες ευθύνες. Ο “Νέστωρας” της οικονομίας της κυβερνήσεως Τσίπρα πρέπει, ν’αποδείξει την αγωνία του για το κόμμα.
Διαφωνώντας πολιτικά, ιδεολογικά, αλλά προσχηματικά με τον Αλέξη, του δίνεται η ευκαιρία με την παραίτησή του, να αποδείξει, αν διέπεται από ανωτερότητα, εκτός αν αντιλαμβάνεται την πολιτική του κίνηση ως κομματική υποχρέωση και όσο πάει.