«Η γενιά μου δεν είναι απλά αδικημένη, της έχουν κόψει τα φτερά, τα πόδια, τα πάντα. Στην Ελλάδα σήμερα το να είσαι νέος τιμωρείται. Γι’ αυτό και τόσοι συνομήλικοί μου ψάχνουν την τύχη τους εκτός συνόρων»
(Νεφέλη Κουρή, νεαρή ηθοποιός,
ΒΗΜΑgazino, 12/3/17)
ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ μεγάλης πανευρωπαϊκής έρευνας για τις τάσεις που επικρατούν στους νέους της Ε.Ε. είναι εύγλωττα για τη χώρα μας:
– Το 92% των νέων στην Ελλάδα και το 66% των συνομηλίκων τους στη Γερμανία δεν εμπιστεύονται την πολιτική.
– Σχεδόν τέσσερις στους 10 νέους της Ελλάδας δεν είναι αρνητικοί στο ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ μόλις το 9% των Γερμανών είναι υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε.
– Οι νέοι στην Ελλάδα είναι σε ποσοστό 47% απαισιόδοξοι για το μέλλον τους -πιο αισιόδοξοι, ωστόσο, από Γάλλους και Ιταλούς.
– Ενας στους δύο νέους ανησυχεί ιδιαίτερα για το εργασιακό του μέλλον, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιταλία, ενώ πολύ λιγότερο ανησυχούν στην Αυστρία και την Ελβετία.
– Το θέμα της υποδοχής των προσφύγων αντιμετωπίζεται με θετική διάθεση από του νέους της Ευρώπης, ακόμη και στις χώρες όπου υπάρχει μεγάλη ανεργία.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ συμπεράσματα προέρχονται από την έρευνα της “Generation What” της οποίας ολοκληρωμένα αποτελέσματα θα έχουμε τον επόμενο μήνα. Στοιχεία της παρουσιάστηκαν στην έναρξη των εργασιών του 2ου Ελληνογερμανικού Φόρουμ Νεολαίας, από την εκπρόσωπο του γερμανικού Ινστιτούτου Κοινωνιολογικών Ερευνών “SINUS Akademie”, την κα δρ Γκάμπριελ Σάμπαχ. Η ίδια επισήμανε πως η πραγματικότητα για τους νέους σε Ελλάδα και Γερμανία διαφέρει∙ ωστόσο, κοινή είναι η ανάγκη της προσέγγισής τους.
ΤΩΡΑ, τι προσέγγιση να υπάρξει όταν, η μεν ανεργία στη χώρα μας αγγίζει το 50% στους νέους 15 – 24 ετών (με γενικό δείκτη ανεργίας 24,1% στη χώρα), ενώ στη Γερμανία η συνολική ανεργία είναι μόλις 4,2 %, έ, αυτό είναι μια άλλη ιστορία! Αυτό όμως που πρέπει να μας πονάει περισσότερο είναι το κύμα φυγής στο εξωτερικό των νέων προσοντούχων επιστημόνων των οποίων ο αριθμός μεταξύ 2008 και 2016 έφτασε περίπου τις 450.000! Και ξέρετε ποιες είναι οι βασικές αιτίες “αυτοεξορίας” τους; Η ανεργία, οι χαμηλοί μισθοί, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η υψηλή φορολογία, η απουσία πλάνου ανάπτυξης και η μηδενική προοπτικής για τη χώρα!
ΜΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ – “στέγνωμα” του τόπου, δηλαδή, από το πιο ζωτικό κομμάτι του: αυτό που θα μπορούσε όχι μόνο να ανατάξει οικονομικά και πνευματικά την Ελλάδα, αλλά και να της δώσει την κατάλληλη “πολιτική” στροφή, ώστε να ξεφύγει από τη γάγγραινα του παλαιοκομματισμού, του καταστροφικού δικομματισμού και την κατάρα του “πελατισμού”/ρουσφετιού.
