Η εποχή της ευμάρειας και της ευδαιμονίας πέρασε και πολύ δύσκολα θα επιστρέψουμε εκεί.
Αυτό το καταλαβαίνουν οι περισσότεροι, εκτός από τους σωτήρες…
Κι αν δεν θέλουμε… να μας σώσετε με αυτόν τον τρόπο;
Ο Παναγής Παπαληγούρας ήταν ένας πρακτικός άνθρωπος.
Οικοδομούσε με απλές ιδέες, την οικονομία επάνω στην συγκυρία.
Το “κασέ” μιας χώρας είναι υψηλό, όταν παράγει πλούτο, διαφυλάσσει τα ατομικά δικαιώματα, το κράτος έχει μια προφανή κοινωνική ατζέντα.
Δύσκολο να τα πετύχεις -μετά από μια κρίση- και τα τρία (3) μαζί, γι’ αυτό από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις.
Και κανείς δεν “γρασάρει τη μηχανή” για να ξεκινήσουμε.
Χρόνος – άχρονος, και από ’δω πάνε και οι άλλοι…
Μετά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, η μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια θα θέσει προς διαβούλευση μια νέα ατζέντα.
Απλά τώρα όλοι περιμένουν να δουν πως θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί.
Μετά, λοιπόν, πρέπει να είμαστε παρόντες.
Αξιότιμε κύριε,αφού συμφωνήσω απόλυτα με το κείμενο σας ,επιτρέψτε μου να προσθέσω στο άρθρο σας μία ακόμα φράση.”Μετά ,λοιπόν,πρέπει να είμαστε παρόντες” ….με γήινες ,εφαρμόσιμες και προσαρμοσμένες στην παρούσα ευρωπαϊκή πραγματικότητα σκέψεις και προτάσεις.Παράλληλα να έχουμε φροντίσει για συνασπισμούς κοινών συμφερόντων για να μην εμφανιζόμαστε μόνοι μας σαν UFO(για να μην χρησιμοποιήσω άλλη βαρύτερη έκφραση) οδηγούμενοι εκ των πραγμάτων στο περιθώριο και στην αποτυχία.Με εκτίμηση