Πολιτική Ευρωπαίων και ΗΠΑ στο Ουκρανικό

Αντιπολεµικοί αγώνες γίνονται, διεκδικήσεις κατοχύρωσης της ειρήνης συνοµολογούνται, διακηρύξεις ∆ιεθνών Οργανισµών εναντίον του πολέµου ψηφίζονται, αλλά στην εποχή µας δεν υπάρχει µόνον πόλεµος, όπως τον ξέραµε, συµβατικός µεταξύ χωρών ή πυρηνικός, αλλά και άλλων ειδών όπως εµφύλιος, θρησκευτικός, φυλετικός, ψυχρός, πόλεµος τροµοκρατών και εµπορικός, που θέλει ν’ αρχίσει ο Τραµπ εναντίον ανεξάρτητων χωρών και συνασπισµένων κοινωνιών σαν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι οι σύγχρονοι πόλεµοι κατά των αµάχων πληθυσµού µε µαζικής καταστροφής όπλα, πυραύλους διαφόρων διαµετρηµάτων µικρού ή µεγάλου βεληνεκούς µέχρι διηπειρωτικούς.
Το θέµα της παγκόσµιας ασφάλειας καθίσταται πολυεπίπεδο. Κανένα κράτος δεν µπορεί να την εξασφαλίσει µόνο του, αν δεν έχει την προστασία µιας µεγάλης δύναµης. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση παρά την ύπαρξή της από το 1993 (Συνθήκη του Μάαστριχτ) δεν είναι ακόµα έτοιµη, να τα καταφέρει αυτοδύναµα. Η ίδρυση της ΝΑΤΟϊκής Συµµαχίας είναι ένα Αµερικανικός “µανδύας” για να ‘χουν στο χέρι την Ε.Ε., να την ελέγχουν σε νευραλγικής σηµασίας ζητήµατα, όπως η ενέργεια, οι δασµοί προς διατήρηση της σταθερότητας της τιµής του δολαρίου, συντηρώντας µια πολιτική πολυδιαµελισµένη και συγκρουσιακή ένωση κρατών, να µην µπορούν να ικανοποιήσουν αρκετά τις απαντήσεις τους.
Οι Ευρωπαίοι είναι ανάγκη να κάνουν περισσότερα µε σκεπτικό µια «συλλογική ασφάλεια». Τη διαπίστωση έκανε σύµβουλος του Μακρόν πριν την άτυπη συνάντηση που έγινε στο Ελιζέ, µε στόχο τη «συνέχιση των συνοµιλιών στις Βρυξέλλες». Οργανώθηκε στο Μέγαρο των Ηλυσίων µια Σύνοδος «ολίγων εκλεκτών» ηγετών µε θέµα Ρωσοουκρανικό πόλεµο, αλλά τηρήθηκε «σιγή ιχθύος», µη εκδοθείσης κανενός είδους ανακοίνωση.
Από τους Ευρωπαίους αποφεύγεται επίθεση στα κακόβουλα λεγόµενα Τραµπ. Το σχέδιο των Αγγλογάλλων αποστολής Ευρωπαίων «ειρηνιστών» στην Ουκρανία, εφ’ όσον συµφωνήσει και η Μόσχα παραµένει γράµµα κενό. Και ο Τραµπ αρνείται να εγγυηθεί τέτοια ριψοκίνδυνη αποστολή στήριξης οικονοµικά του Κιέβου και να καλύψει την περιοχή µε Αµερικανικούς πυραύλους. Και τούτο επειδή ο Ζελένσκι δεν αποφασίζει να δεχθεί πρόταση των ΗΠΑ σε αντάλλαγµα την από κοινού εκµετάλλευση του πλούτου του Ουκρανικού υπεδάφους και την παραχώρηση µεριδίου στην χρήση µεγάλων λιµανιών της χώρας του.
Βλέπουµε να δηµιουργείται νέα τάξη πραγµάτων που θα µπορούσε να καταλήξει σε τριµερή διάσκεψη ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας. Αλλά ο Πούτιν είναι απρόβλεπτος. Σε περίπτωση που δεν δεχθεί τις προτάσεις που θα του κάνουν οι ∆υτικοί, µπορεί να ξεκινήσει τον 3ο Παγκόσµιο πόλεµο!