Πολιτική ευθύνη

Στην ελληνική Δικαιοσύνη ευθύνη θεωρείται «η νομική υποχρέωση ενός φυσικού ή νομικού προσώπου προς ανόρθωση προξενηθείσης ζημίας έτι πράξεως ή παραλείψεως. Συνδέεται προς το καταλογιστόν του υπαιτίου και επισύρει ανάλογη ποινή…». Έχουμε την αστική ευθύνη, την ιατρική, την πολιτική ευθύνη κ.ά. Για όλες τις περιπτώσεις υπάρχει νομοθετική ρύθμιση εκτός απ’ την πολιτική ευθύνη, η οποία όταν παρουσιαστεί, εξαντλείται, με τη βάσανον του πολιτικού διαλόγου και ποινή «πολιτικό κόστος», ανάλογα με την έκβαση της συζήτησης.
Το θέμα που ενέσκηψε ως «σκάνδαλο υποκλοπών» διασαλεύει τους θεσμούς και τη δημοκρατική τάξη, γι’ αυτό προωθήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ η συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας που θα γίνει «κεκλεισμένων των θυρών» και η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία ψηφίστηκε απ’ όλη την Αντιπολίτευση. Η Ν.Δ. δήλωσε “παρών”. Την κίνηση αυτή όφειλε να την κάνει ευθύς αμέσως το ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή τα αντανακλαστικά του άργησαν να λειτουργήσουν έδωσε τη λύση ο ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή είναι γνωστό ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το αποτέλεσμα των επιτροπών είναι υπέρ της πλειοψηφίας, την οποία εν προκειμένω διαθέτει η Ν.Δ., ποτέ δεν ρίχνεται φως σε ό,τι έχει ειπωθεί πίσω από κλειστές πόρτες και κάθε κόμμα βγάζει το δικό του βούλευμα. Οι ενέργειες, λένε απ’ την Κουμουνδούρου, ότι θα επεκταθούν, διότι μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο το θέμα να φθάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Ύστερα απ’ τις δηλώσεις Βενιζέλου, υποστηρικτή του πρωθυπουργού, που τώρα αποστασιοποιείται εύστροφα και τη στήριξη Ανδρέα Λοβέρδου που “αθωώθηκε” για το “σκάνδαλο Novartis” αναμένονται εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Δεν παρέλειψε να τεθεί επί του θέματος περί «πολιτικής ευθύνης» και ο συνταγματολόγος, τέως Π.τ.Δ. κ. Προκόπης Παυλόπουλος που λέει ότι αυτός που την ασκεί «δεν μπορεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο να τη μεταθέτει σε άλλο μέλος της κυβέρνησης». Επισφραγίζει την άποψη του με το ότι «ανάλογα με τη βαρύτητα της πολιτικής ευθύνης, όσο και με το επίπεδο της πολιτικής ευαισθησίας, την πολιτική ευθύνη μπορεί να αναλάβουν με δική τους πρωτοβουλία είτε η κυβέρνηση συνολικά είτε το βαρυνόμενο μέλος της, φθάνοντας έως και την παραίτηση…». Καταλήγει τέλος «… η επίδειξη της απαιτούμενης ευαισθησίας αναφορικά με την ανάληψη της καθορίζει και τη στάθμη της ποιότητας της λειτουργίας του πολιτεύματος της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας…».
Κατόπιν όλων αυτών και την τροπή που πήρε το θέμα των υποκλοπών, το ενδεχόμενο συνεργασίας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές απομακρύνεται, ενώ δημιουργεί κατάσταση σύγκλισης ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ. Πάντως, το περιβάλλον του Μαξίμου δεν συνιστά πλέον την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Τούτο φαίνεται και από τη στάση που τηρεί μέρος του συστημικού Τύπου, που προσπαθεί να εξασφαλίσει τη συμπαράσταση Καραμανλικών, Σαμαρικών και Πασοκογενών στα τεκτενόμενα εις βάρος της Ν.Δ. υπό τη σκιά των δραστηριοτήτων της ΕΥΠ για τις παρακολουθήσεις.
Τα περί συνωμοσιολογίας που διαδίδονται και ποιος «θα μπορούσε να βρίσκεται πίσω απ’ αυτά» και για «σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας» είναι μωρολογίες και φληναφήματα.