Η 10η Δεκεμβρίου, που γίνεται η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. για θέματα παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία και άλλα, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης και ο Π/Υ 2021-2027, είναι κατά σύμπτωσιν και η Παγκόσμια Hμέρα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ομως το Ταμείο Ανάκαμψης και ο Π/Y είναι σημαντικότερα θέματα για την Ε.Ε., έναντι των ευρωελληνοτουρκικών, που περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Εκ τούτου συμπεραίνεται ότι η Γαλλία, που πρωτοστατεί για τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, πρέπει να βρει ένα συμβιβαστικό τρόπο, να συμπέσουν οι απόψεις της με τη Γερμανία και να επιβάλλουν τις θέσεις τους σε Πολωνία και Ουγγαρία, που ανθίστανται με βέτο και για τα δύο ζητήματα. Στο μεταξύ η Γερμανία δεν δέχεται, να πράξει αντίστοιχα για τα υποβρύχια, όπως οι ΗΠΑ για τα F35. Πάντως τα ευρωελληνοτουρκικά, που τα θεωρούν μειωμένου ενδιαφέροντος βολεύουν τις χώρες που δεν θέλουν να ληφθούν μέτρα εναντίον της Τουρκίας.
Η Τουρκία γειτονεύει με Αρμενία, Ιράν, Ιράκ και Συρία που διάκεινται δυσμενώς προς τις ΗΠΑ, βρέχεται από τη Μαύρη Θάλασσα και συμμαχεί με τη Ρωσία. Δεν συμφέρει λοιπόν τους Αμερικανούς να τη χάσουν διότι μ’ αυτήν θα ελέγχουν καλύτερα τους αντιπάλους τους. Θα κάνουν, όσο μπορούν τα στραβά μάτια να παραμείνει στη Δύση. Τώρα πώς συμβαίνει να νομοθετούν την επιβολή κυρώσεων για τους S400 και να αναστέλουν το πρόγραμμα των F35 είναι, αν όχι υποκρισία, τουλάχιστον παραλογισμός. Δεν φαίνεται να τους νοιάζει, αν αυθαιρετούν, κάνοντας ασκήσεις σε εδάφη και θάλασσες γειτονικών χωρών, αν επεμβαίνουν στα εσωτερικά ευρωπαϊκών κρατών, αν υπονομεύουν την ύπαρξη Διεθνών Οργανισμών της Δύσης, ενώ παραμένει τυπικά στους κόλπους τους. Για τους Δυτικούς είναι μια απειλή, που αν δεν αντιμετωπιστεί με σθένος, θα εκτραχύνεται όλο και περισσότερο.
Μην περιμένουμε λοιπόν να επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Αυτό θα μπορούσε, να γίνει, αν συμφωνήσουν όλοι, πράγμα απίθανο. Υπ’ όψιν και το ότι, στις Συνόδους Κορυφής δίδονται κατευθυντήριες γραμμές, χωρίς να εξειδικεύονται μέτρα. Η καλύτερη λύση θα ήταν, να υπάρξει μια λίστα επιβολής μέτρων, που ενδεχομένως, να ληφθούν, αν συνεχισθούν οι προκλήσεις. Δηλαδή γυρίζουμε πίσω στον Αύγουστο, όπου υποβαθμίστηκε η σοβαρότητα της κατάστασης και δεν είχε γίνει αποδεκτό, να καταρτισθεί λίστα.
Στο ερώτημα με τίνος τις πλάτες κάνει παιχνίδι η Τουρκία, η απάντηση είναι, ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν βρει ακόμα “το πολιτικό μείγμα” που θα φρενάρει την παραβατικότητα της Τουρκίας. Οι φιλότουρκοι Ευρωπαίοι ψάχνουν να βρουν κάποιο επιχείρημα να αναβάλλουν κυρώσεις. Στο μεταξύ ο φαρισαϊσμός του “ιερατείου” των Βρυξελλών καλά κρατεί. Η πολιτική και η υποκρισία πάνε μαζί!!
