Πολιτική λιτότητας

Ο κίνδυνος της πορείας προς μία μη ομαλή εξέλιξη της οικονομίας είναι προ των πυλών της Ευρωζώνης, όπου οι του ιερατείου των Βρυξελλών εντείνουν τς προσπάθειες τους να “φρενάρουν” την ανησυχητική πτώση των δραστηριοτήτων της αγοράς, αποτέλεσμα της ενεργειακής κρίσης. Αυτή την εποχή των ανακατατάξεων, τα πράγματα οδηγούνται σε λάθος κατεύθυνση. Μεγάλωσαν οι ανισότητες. Η ζωή των νοικοκυριών χειροτερεύει. Από φτωχά γίνονται φτωχότερα, γιατί πλουτίζουν τα οργανωμένα συμφέροντα και οι κεφαλαιοκράτες. Ο τζίρος στα χρηματιστήρια ανήλθε πάνω από 50%. Τα κέρδη των ΕΛ.ΠΕ. Αυξήθηκαν από 205 εκ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2021 σε 870 εκ. ευρώ το αντίστοιχο του 2022, ήτοι 565 εκ. ευρώ, δηλαδή 425%!
Η ακρίβεια καλπάζει. Ο καταναλωτής καταργώντας την προτίμηση του στην ποιοτική ανωτερότητα των «επώνυμων» προϊόντων παύει να πιστεύει σ’ αυτήν και ψάχνει να βρει υποκατάστατα σε εμπορεύματα «ετικέτας» που φαίνονται να είναι πιο φθηνά, αλλά ενίοτε μειωμένης ποιότητας και ποσότητας. Όταν, όμως, διαπιστώνεται και αυτή η παραπειστική αισχροκέρδεια, δοκιμάζονται η αντοχή και τα νεύρα του καταναλωτή, που βλέπει σαν εφιάλτη την επίσκεψη σε πολυκατάστημα που του αδειάζει το πορτοφόλι.
Τη δυσαρέσκεια των πολιτών που προκαλείται από το κύμα της ακρίβειας προσπαθούν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς να τη θεραπεύσουν, ανεπιτυχώς, προσεγγίζοντάς τους με παραδοσιακούς τρόπους, όπως είναι οι επιδοματικές ενισχύσεις και οι ελαφρύνσεις, οι μη οριζόντιες αλλά επιλεγμένες.
Την περίοδο αυτή στη Γερμανία, που ήταν η πλέον ευημερούσα ευρωπαϊκή χώρα αποφασίστηκε να αντιμετωπίσουν από μόνοι τους την ακρίβεια, γίνεται δε λόγος με διάφορες εκθέσεις για ύφεση και πληθωρισμό πάνω από 8%, την ώρα που εμείς συντάσσουμε και στέλνουμε τον Π/Υ του 2023 στην Ε.Ε. όπως προβλέπεται με πληθωρισμό έως 3%, όταν στην πραγματικότητα έχει ξεπεράσει το 10%.
Η ενεργειακή ανασφάλεια που υπήρχε στην Ευρώπη στα μέσα του 19ου αιώνα επανέρχεται δριμύτερη. Τότε, που τα ανθρακορυχεία του Βελγίου, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας άρχισαν να δείχνουν σημεία «κόπωσης», η Ευρώπη εστράφη για την τροφοδοσία της σε ενέργεια στους άλλους, οι οποίοι εξυπηρετούντο με υδρογονάνθρακες. Εξαρτήθηκε απ’ αυτούς και ιδού τώρα τα αποτελέσματα.
Σ’ εμάς εδώ, το αρμόδιο Υπουργείο έχει σημάνει συναγερμό για τις ανατιμήσεις στο σύνολο των ειδών ευρείας κατανάλωσης και προετοιμάζονται, εφόσον εξαντληθούν τα περιθώρια συνεννόησης και αποτύχουν, εντοπίσουν δε φαινόμενα τεχνητής έλλειψης προϊόντων και αισχροκέρδεια, να επιβάλουν κυρώσεις.
Πάντως στις χώρες – μέλη της Ευρωζώνης στέλνεται το μήνυμα της «πολιτικής λιτότητας» και υποδεικνύεται να μην επιδοθούν σε οριζόντια μέτρα γενικευμένων επιδοτήσεων και να περιοριστούν, όσον αφορά στην κατανάλωση του ρεύματος, αμιγώς μόνο στους «ευάλωτους».