Πολιτική “πάνω σε πέτρα”

Καμία πολιτική δεν είναι γραμμένη “πάνω σε πέτρα”. Χρειάζεται ρεαλισμός και ευελιξία. Και όταν λέμε ρεαλισμός εννοούμε αποτύπωση πρωτίστως των αναγκών της κοινωνίας, αξιολόγηση των διεθνών συσχετισμών, βαθιά αντίληψη των δυνατοτήτων της χώρας, αλλά και της υπομονής των κατοίκων. Καμία πολιτική, εάν η κοινωνία δεν συναινεί, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.
Ειδικά σε περιόδους ύφεσης η πολιτική ακαμψία δυσχεραίνει έτι περαιτέρω την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση.
Ο ρεαλισμός δεν συναρτάται με την κυνική αποδοχή εμμονών, είναι εμβάθυνση σε πραγματικές ανάγκες και ουσιαστικές απαιτήσεις της κοινωνίας.
Η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε σε αυτό το σημείο. Αλλά και μερίδα της αντιπολίτευσης αρέσκεται σε ουτοπικά, ανεδαφικά διαγγέλματα που δεν απαντούν σε πρακτικά ζητήματα.
Δυστυχώς, η πολιτική έχει, ως επί το πλείστον, πρακτικό μέρος· δεν είναι “Αρλεκιν” ούτε ηθικολογίες. Χρειάζεται “καύσιμο” λοιπόν για το στραγγισμένο και σκουριασμένο ρεζερβουάρ, δυναμική προοπτική, λύσεις που απαντούν στα πολύπλοκα ζητήματα της καθημερινότητας.
Και για να συμβεί αυτό χρειάζονται πολιτικοί με κύρος, τολμηρή ματιά, κρυστάλλινες απόψεις. Αλλιώς δεν αντιμετωπίζεται η κρίση που σημάδεψε τις ζωές των Ελλήνων.