«Πολιτικό μάρκετινγκ»

Ένας ζεϊμπέκικος χορός ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έθεσε ο κ. Πατούλης εαυτόν εκτός της υποστήριξης της Ν.Δ. για την υποψηφιότητά του προς επανεκλογή ως Περιφερειάρχης Αττικής. Από εκεί που δεν το περιμένει κανείς του ‘ρχεται. Το ζεϊμπέκικο το χορεύει, όποιος κάποια απ’ τα αισθήματά του δεν μπορεί να τα εκφράσει, παρά μόνον μ’ αυτόν τον “παλικαρίσιο” χορό. Το κάνει όχι μόνο για αυτοπροβολή, για να τον θαυμάζουν οι χειροκροτητές, εκτός και έχουν ανατραπεί τα ειωθότα και γίνεται προς θαυμασμό και οι χειροκροτητές να μετατραπούν σε δικούς μας ψηφοφόρους.
Ήθελε ο κ. Πατούλης ν’ απευθυνθεί σε πολύ κόσμο, να επισημάνει την παρουσία του. Το ερώτημα είναι σαφές. Έτσι εκπέμπεται η δέουσα σοβαρότητα; Και η πλειονότητα των πολιτών πώς θα το εκλάβει; Μήπως με το ζεϊμπέκικο ήθελε να δείξει υπεροχή σε κάτι που δεν έχει; Τι ιδεολογικό αφήγημα περιείχε και τι πολιτικό περιεχόμενο έδειχνε;
Επροκάλεσε με τα καμώματά του, δίδοντας αφορμή, εμφανιζόμενος στο αίθριο του Ζαππείου και χορεύοντας ζεϊμπέκικο. Και τούτο την ώρα που φλεγόταν η χώρα απ’ τις πυρκαγιές. Αυτό ήταν αφορμή ν’ αλλάξει η διάθεση του αρχηγού της Ν.Δ. και να αποκλεισθεί ο κ. Πατούλης από υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής. Επιπλέον, άλλοι παράγοντες της Πειραιώς διάκεινται δυσμενώς προς τον κ. Πατούλη, ο οποίος αρνήθηκε να διαθέσει τα κονδύλια για έργα στην περιφέρεια, όπως ήθελε η κυβέρνηση, είτε για τα απορρίμματα είτε για την ανάπλαση του «Φαληρικού Δέλτα». Ήταν και αυτό ένας λόγος που προκάλεσε την απομάκρυνσή του απ’ τον κορμό της «γαλάζιας παράταξης».
Οι καιροί «ου μενετοί». Δεν περιμένουν. Αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν μάλιστα τους προκαλείς. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός αφότου ο πρωθυπουργός για μια άλλη εκδήλωση του κ. Πατούλη στο Ζάππειο, προκειμένου να εκθέσει τα επιτεύγματά του στην Αττική, ως Περιφερειάρχης έλεγε· «Έχετε κάνει ένα σπουδαίο έργο στην Αττική, το οποίον πρέπει να συνεχισθεί». Τώρα γιατί να το συνεχίσει ο εκλεκτός πλέον της Ν.Δ. κ. Χαρδαλιάς και όχι ο κ. Πατούλης είναι θέμα πολιτικού μάρκετινγκ.
Ειρήσθω εν παρόδω, ότι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στο Αϊδίνιο και την Προύσα, οι Ζεϊμπέκοι αποτελούσαν εξισλαμισμένους Έλληνες με ιδιαίτερα ενδύματα και έθιμα. Τελούσαν υπό διωγμόν ένεκα της συμπεριφοράς τους. Το όνομα «saybek» είναι τουρκικής προέλευσης και σημαίνει «δυνατός φύλακας». Το ζεϊμπέκικο χορευόταν αρχικά ως αντικριστός χορός από ένοπλους άντρες, αλλά εξελίχθηκε σε μοναχικό, όπου ο χορευτής με απλωμένα τα χέρια σαν αετός σε ελάχιστη επιφάνεια του δαπέδου χόρευε, κοιτάζοντας προς τα κάτω, δείχνοντας τη λεβεντιά του αυτοσχεδιάζοντας, συνοδεία μουσικών οργάνων.
Ο αυτοσχεδιαστικός χορός του κ. Πατούλη κατέληξε σε σενάριο… «ορατότης μηδέν».