Πολιτικό θάρρος

Τελικά χρειάζεται μεγάλο πολιτικό και ηθικό θάρρος ώστε ένας ηγέτης μιας παράταξης να αποχωρεί από την ηγεσία του κόμματός του, ακόμα και εάν η επιβεβλημένη αυτή απόφαση είναι άδικη.
Τέτοιο πολιτικό θάρρος έχουν δείξει σχεδόν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί της ΝΔ από τον Εβερτ, τον κ. Μητσοτάκη και πρόσφατα τον νεότερο κ. Καραμανλή.
Προς τιμήν του ο κ. Βενιζέλος μόνος του αποφάσισε να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ παρότι πήρε απάνω του ευθύνες που δεν του αναλογούσαν και θεωρώ μικρόψυχη την επίθεση της κας Γεννηματά στην πρόσφατη συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου.
Τραγικό παράδειγμα ανθρώπου αγκιστρωμένου στην καρέκλα του ο κ. Κουβέλης που τελικά διέλυσε το κόμμα του και οδηγήθηκε ο ίδιος στην πολιτική μοναξιά.
Ο μοναδικός ηγέτης της ΝΔ είναι ο κ. Σαμαράς που αρνείται να αντιληφθεί τη συντριβή που υπέστη το κόμμα του στις εκλογές, αρνούμενος να αναλάβει τις ευθύνες του και να αποχωρήσει από την ηγεσία.
Αυτό θα έχει οδυνηρά αποτελέσματα για το κόμμα του, αφού ήδη ένα μεγάλο μέρος της κοινοβουλευτικής του ομάδας έχει αρχίσει να τον αμφισβητεί.
Ιδιαίτερα μετά το ψήφισμα που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που και ο ίδιος υπέγραψε, αφού η τελευταία παράγραφος έλεγε τα εξής «ο κ. Τσίπρας πρέπει να σεβαστεί όλες τις δεσμεύσεις».
Δηλαδή να μην διαπραγματευθεί τίποτε ή να μην υπάρχει ισχυρή αναπτυξιακή διάσταση στη νέα συμφωνία.
Στις σημερινές δύσκολες συγκυρίες όπου η τύχη της χώρας μας βρίσκεται σε επικίνδυνο μονοπάτι, χρειαζόμαστε μία ισχυρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση ώστε να βοηθήσει την κυβέρνηση με ουσιαστικές προτάσεις.
Δυστυχώς ο κ. Σαμαράς παρότι υποσχέθηκε να βοηθήσει την κυβέρνηση αποδείχθηκε ότι δεν θέλει και η πράξη του αυτή σίγουρα θα τον στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Είναι γεγονός πως όλοι που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστεροί, όμως σήμερα που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας μας, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει έστω και ένας Ελληνας που να μην βρίσκεται στο πλευρό τους.
Είναι εθνική υπόθεση να τελειώσει όσο το δυνατόν καλύτερα η διαπραγμάτευση και αργότερα να είστε σίγουροι ότι θα υπάρχουν πολλά θέματα για να αντιπαρατεθούμε, όπως παράδειγμα το γιατί να καταργηθούν οι φυλακές υψίστης ασφαλείας ή ακόμα το θέμα με τους παράνομους μετανάστες.
Οχι όμως με το εθνικό θέμα της διαπραγμάτευσης αυτό ας το καταλάβουν καλά εκείνοι που πάνω από το εθνικό συμφέρον έχουν τις πολιτικές τους φιλοδοξίες.