Κύριε διευθυντά,
στα 130 χρόνια κλασικού αθλητισμού (στίβος) και ομαδικών αθλημάτων συνέβησαν πολλές κόντρες και ξέσπασαν οι διαφορές μεταξύ των κρατών.
Το 1936 στην Ολυμπιάδα του Βερολίνου, ο Χίτλερ δεν παραδέχτηκε τη νίκη του μαύρου Τζέσε Οουέν στο τρέξιμο, γιατί θεωρούσε τους μαύρους κατώτερη φυλή. Το 1980 στην Ολυμπιάδα της Μόσχας οι δυτικές χώρες δεν έστειλαν αθλητές σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν. Το ίδιο έπραξαν σαν ρεβανσιστές οι ανατολικές χώρες το 1984 στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.
Στο ποδόσφαιρο η αντιπαλότητα από την οικονομική ανάπτυξη εκφραζόταν μεταξύ γειτονικών πόλεων έντονα και με επεισόδια πριν, κατά και μετά τη διεξαγωγή του αγώνα. Έτσι ήταν σε συναγερμό η αστυνομία από το 1960 μεταξύ των οπαδών Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού, με τη διαφορά ότι οι ναυτικοί και οι εργάτες του Πειραιά πήραν περισσότερα πρωταθλήματα από τους πρωτευουσιάνους Παναθηναϊκούς, με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Έτσι πίστευαν ότι αναπλήρωναν την οικονομική ανέχεια τους.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Αγγλία όπου οι εφοπλιστές της Έβερτον πήραν ένα πρωτάθλημα τα τελευταία 60 χρόνια, ενώ οι φτωχοί λιμενεργάτες της Λίβερπουλ έχουν πάρει καμιά δεκαριά.
Από το 1970 ήταν μεγάλη η αντιπαλότητα μεταξύ των Ιωαννίνων, οικονομ. ανεπτυγμένων και της Άρτας, Λάρισας – Βόλου, Άρη και του προσφυγικού ΠΑΟΚ που δεν θέλει να υπάρχει άλλη ομάδα στη Θεσ/νίκη, γι’ αυτό και είχαμε ακρότητες και δολοφονίες (όπως Καμπανού) τα τελευταία χρόνια… Οι αυτονομιστές Καταλανοί μισούν τους πρωτευουσιάνους Μαδριλένους δηλ. Μπαρτσελόνα – Ρεάλ, οι πλούσιοι Σεβιλιάνοι τους φτωχούς της Μπέτις.
Το 1986 επειδή απέτυχε στο Μουντιάλ, η ενιαία Εθνική Τσεχοσλοβακίας, το κομμουνιστικό καθεστώς εξόρισε τους παίκτες στα βοημικά βουνά, γιατί θεώρησαν προσβολή εθνική την αποτυχία.
Ας ελπίσουμε στην ερχόμενη Ολυμπιάδα του Παρισιού να πρυτανεύσει η λογική και το “ευ αγωνίζεσθαι” των αρχαίων προγόνων μας που σταματούσαν τις εχθροπραξίες στους τοπικούς πολέμους, και χαλούσαν τα τείχη, για να υποδεχτούν τους Ολυμπιονίκες κι όχι να ισοπεδώνουν τα κτήρια, όπως στην Παλαιστίνη στην Ουκρανία.
Γιάννης Καμηλάκης
συν/χος διδάσκαλος
